فرهیختگان آنلاین: روز اول چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر با اکران فیلم صیاد آغاز شد. یک فیلم در ژانر جنگ که اهمیت صداهایی همچون تیراندازی، ادوات جنگی و صحنه‌های درگیری در آن زیاد است. اگرچه در فیلم صیاد برای صداگذاری بر روی این صحنه‌ها تلاش کرده بود اما از ابتدای نمایش فیلم به نظر می‌رسید صدای صحنه از صدای دیالوگ بازیگران بیشتر است.
در ادامه این نمایش حدودا ۲ساعته وقتی مخاطب به این ترکیب صدا عادت می‌کند، موضوع دیگری توی ذوق می‌زند. تفکیک صدایی که به درستی روی تصاویر نمی‌نشیند و از منابع صدای نامناسبی در سالن پخش می‌شود.

در اکران بعدی یعنی فیلم «بازی خونی» هم این ایراد صدا مشهود بود و در بسیاری از صحنه‌ها دیالوگ بازیگران نامفهوم بود.

وقتی در نشست خبری این فیلم‌ها خبرنگاران درباره موضوع صداگذاری از عوامل پرسیدند،  این موضوع با اعتراض آنان هم روبه‌رو شد. محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده فیلم «صیاد» در نشست خبری این فیلم‌گفت: «که قبلا فیلم را در سالن‌های دیگری دیده و این مورد مربوط به کیفیت سالن مرکز همایش‌های برج میلاد است.»
شفیعی گفت:«این‌موضوع را قبلا هم بارها گفته‌‌ام  که این سالن مناسب کنسرت طراحی شده نه نمایش فیلم.»

حسین میرزامحمدی، کارگردان فیلم «بازی خونی» هم در نشست خبری فیلمش به کیفیت سالن نمایش اشاره کرد و گفت:«مشکل صدا و تصویر در این سالن در ادوار گذشته هم وجود داشته و سالن تخصص در نابود کردن فیلم دارد!»

با این اعتراض‌های مشابه به کیفیت صدا و تصویر در سالن نمایش کاخ جشنواره، باید دید واکنش مسئولین برج‌میلاد و جشنواره فیلم فجر در روزهای آتی به این موضوع چه خواهد بود.