سعدوندی، اقتصاددان:
سعدوندی، اقتصاددان در گفتگو با «فرهیختگان» گفت:«ایجاد محدوده برای شهرها و روستاها عامل افزایش قیمت زمین و مسکن در کشور شده است. اقدامی که در نتیجه آن جذب سرمایه به جای آنکه برای صنعت حرکت کند، به سمت زمین رفته است. دولت باید با آزادسازی زمین قیمت زمین را کاهش دهد و جذابیت سرمایه‌گذاری را از زمین بردارد.»
  • ۱۴۰۳-۱۱-۱۱ - ۱۴:۱۷
  • 00
سعدوندی، اقتصاددان:
آنچه در ایران برای حوزه مسکن اجرا شده، پشتوانه علمی ندارد
آنچه در ایران برای حوزه مسکن اجرا شده، پشتوانه علمی ندارد

راضیه فلاح؛ فرهیختگان آنلاین: ایجاد محدوده شهری باعث افزایش قیمت زمین و در نهایت مسکن شده است. اقدامی که امروز بر اقتصاد کل کشور تاثیر گذار بوده و به اقتصاد کلان کشور آسیب زده است. علی سعدوندی اقتصاددان در گفت‌وگویی که با خبرنگار «فرهیختگان» داشت، درباره اقدامات اشتباه حوزه مسکن بر تاثیری که بر اقتصاد کشور داشته اظهار کرد: «برای رفع مشکلات امروز مسکن، باید اقدامات جدی برای آزادسازی زمین‌‌ در دولت انجام شود. با آزادسازی زمین هزینه ساخت مسکن به شدت کاهش پیدا می‌کند. زمانی که هزینه ساخت مسکن کم شود، بهره‌وری از زمین هم افزایش پیدا می‌کند. مولدسازی زمین‌های دولتی بهترین اقدام در این خصوص است. اما هیچ اقدامی از سوی دولت برای آزادسازی زمین انجام نشده است. ممانعت از گسترش افقی شهر و اخذ این سیاست‌ قیمت زمین را در کشور افزایش داده است. این اقدام بدترین تاثیر را بر اقتصاد کشور داشته است. این اقدام عاملی شده تا همه سرمایه کشور به سمت سرمایه‌ای برود که مطلقا هیچ سودی برای اقتصاد کشور ندارد.»

آزادسازی زمین برای شهرک‌های ویلایی باید انجام شود

علی سعدوندی اقتصاددان درباره تاثیر شرایط جمعیتی کشور و لزوم آزادسازی زمین‌های دولتی برای ساخت مسکن توضیح داد: «باتوجه به افزایش جمعیت و شرایط جمعیتی کشور تقاضا برای مسکن افزایش یافته و در نتیجه قیمت آن بسیار بالا رفته است. از دیگر سو، کشور به سمت پیری جمعیت می‌رود، این شرایط در آینده کاملا معکوس می‌شود و قیمت مسکن به شدت کاهش خواهد یافت. بنابراین بهتر است برای هفت سال آینده و رفع مشکلات امروز مردم، اقدامات جدی برای آزادسازی زمین‌‌ در دولت انجام شود. با آزادسازی زمین هزینه ساخت مسکن به شدت کاهش پیدا می‌کند. آزادسازی زمین هم نباید فقط محدود به چند شهر باشد. این اقدام باید در همه شهرهای کشور مناسب با نیاز هر منطقه اجرایی شود. پس از آن هم باید به سمت ساخت شهرک‌های ویلایی در اطراف شهرها رفت. برای شهرهای بزرگی مانند تهران هم باید ساخت مسکن را تسهیل کرد.»

او در ادامه توضیحات خود با تاکید بر شرایط جمعیتی کشور و لزوم ساخت مسکن برای متولدین دهه شصت گفت: «به نظر نمی‌رسد دولت تحلیلی بر شرایط جمعیتی جامعه و تاثیر آن بر روی مسکن داشته باشد. امروز باید به سرعت هرگونه محدودیت در حوزه زمین برداشته شود. زمانی که هزینه ساخت مسکن کم شود، بهره‌وری از زمین افزایش پیدا می‌کند. پس به طور خلاصه می‌توان گفت، در ابتدا باید زمین برای ساخت شهرک‌های ویلایی به شهرها الحاق شود سپس ساخت‌وساز در مرکز شهر افزایش پیدا کند. برای بهره‌وری بیشتر از زمین هم باید در مراکز شهر ساختمان‌های بلندمرتبه ساخته شود و شهرک‌های ویلایی در اطراف شهرها افزایش پیدا کند. علت حفظ زمین‌های داخل و اطراف محدوده شهرها توسط دولت مشخص نیست و دولت باید چرایی این اقدام را توضیح دهد. بخصوص آنکه کاری هم در زمینه مولدسازی دارایی‌های دولت برای آزادسازی زمین انجام نمی‌شود.»

زمین‌های دولتی داخل شهرها را باید مولدسازی کرد

سعدوندی با تاکید بر اینکه مولدسازی اموال و ساختمان‌‌های دولتی می‌تواند بهره‌وری زمین را در مراکز شهرها برای حوزه مسکن بیشتر کند، ادامه داد: «چه خوب می‌شود که با تغییر کاربری برخی از زمین‌های دولتی و فروش آن‌ها، مراکز مدرن در کشور ساخته شود. همچین، دولت می‌تواند با فروش یا تجمیع بخشی از زمین‌های خود، کیفیت سرویس‌دهی مراکز دولتی را افزایش دهد. اما مطلقا هیچ اقدامی در زمینه مولدسازی ساختمان‌‌های دولتی در شهرهای بزرگ انجام نشده است. در حالی که می‌توان با تامین مالی بازسازی مراکز دولتی و مولدسازی آن‌ها، عرضه زمین را در شهرهای بزرگ افزایش داد. اگر دولت به سمت مولدسازی ساختمان‌های خود در شهرهای بزرگ برود؛ زندگی شهری تغییر می‌کند. باید توجه کرد دولت در همه بازارها موثر نیست و دخالت او در بسیاری از بازارها اشتباه است. مانند بازار ارز و طلا که ورود دولت این بازارها را امنیتی کرد. اما بازار زمین اینگونه نیست.»

او با اشاره به اینکه دولت می‌تواند با تغییر سیاست خود در کلانشهرها قیمت مسکن را تغییر دهد، اظهار کرد: «دولت بر بازار و قیمت زمین و مسکن، برخلاف بازارهای دیگر، به شدت تاثیر گذار است. هیچ کدام از شهرهای دنیا شبیه شهرهای ایران نیست. باید مراکز شهر ساختمان‌های بلندمرتبه ساخته شود و هر چه از مرکز دور شویم، خانه‌ها ویلایی شود. چطور می‌شود امروز در مرکز شهر ساختان هشت طبقه ساخت اما 30 طبقه نساخت؟ در اطراف شهرها هم برعکس باید شهرک ویلایی ساخته شود. امروز همه شهر تهران را ساختمان‌های پنج طبقه فرا گرفته است. این نوع ساخت‌وساز مسکن اشتباه است. مراکز شهرهای بزرگ دنیا محله‌هایی با ساختمان‌های بلندمرتبه دارد و سایر شهر مسطح است. هیچ توجیهی برای ساخت طبقات درست به صورت میانگین وجود ندارد.»

آنچه در ایران برای حوزه مسکن اجرا شده، پشتوانه علمی نداشته است

این اقتصاددان تاکید کرد: «تهران یکی از متراکم‌ترین شهرهای دنیا است. موج نیاز به مسکن هم در هفت سال آینده بیشتر می‌شود. باید برنامه‌های دولت برای حوزه مسکن به نوعی باشد که متقاضیان هفت سال آینده با مشکل روبه‌رو نشوند. مشاهده روند کاری دولت‌ها در سال‌های گذشته ازجمله ایجاد محدوده برای شهر و روستا، نشان می‌دهد، آنچه در ایران برای حوزه مسکن اجرا شده است، پشتوانه علمی دقیق ندارد. ایجاد محدوده برای شهر و روستا یکی از این اقدامات اشتباه است. ایجاد محدوده برای شهر و ممانعت از گسترش افقی شهر، نیازمند به استدلال دقیق و محکم دارد. این گونه تصمیمات دل به خواه نیست و یک مسئول نمی‌تواند تصمیمات از این دست برای شهر و مسکن بگیرد. با این سیاست قیمت زمین در کشور افزایش پیدا کرد. سیاستی که اشتباه است و بدترین تاثیر را بر اقتصاد کشور دارد.»

سعدوندی در پایان تاکید کرد: «ایجاد سیاست افزایش قیمت زمین در شهرها، به معنای سرمایه غیرمولد در کشور ایجاد کردن، است. همین امر هم عاملی شده است تا همه سرمایه کشور به سمت سرمایه‌ای برود که مطلقا هیچ سودی برای اقتصاد کشور ندارد. در نتیجه تصمیماتی از این دست که برای حوزه شهری گرفته شده است، جامعه به سمت زمین‌داری سوق داده شده است. بیشترین منفعت هم برای افرادی است که زمین‌دار هستند. این اقدام در تقابل صنعتی‌سازی اقتصاد قرار دارد. به بیان دیگر، افزایش بیش‌ از حد قیمت زمین، عامل جذب سرمایه به سمت خود است. زمین یک دارایی غیرمولد است و جذب سرمایه به سمت آن باعث می‌شود تا در کشور صنعت‌زدایی به وجود بیاید. دولت و وزارت راه و شهرسازی هم در این زمینه بسیار راحت صحبت کرده و تصمیمات اشتباه گرفته است.»

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰