احتمال اینکه این فیلم یک نمایش باشد زیاد است اما مسئله اصلی این است که در هنگام بحران ها فقط حس جمعی و وطن دوستی است که رنج را قابل تحمل می‌کند. این یعنی تنها راه حل عبور از هر بحرانی وطن داشتن است.

وطن داشتن یعنی شما جایی برای درد دل دارید، جایی برای جنگیدن دارید، جایی برای خلق اُمید دارید، برای زیستن دارید و جایی برای آینده دارید.

این فیلم نشان می‌دهد حتی وقتی شما خانه‌ای ندارید حتی وقتی شهری برای زیستن ندارید و حتی وقتی رویا هایتان در حال سوختن است اما اگر وطن دارید همه این رنج ها زود‌ گذر است.

زندگی همیشه بالا و پایین دارد؛ اما اگر رویای اصلی وطن باشد همه رنج‌ها برطرف می‌شود؛ برای وطن جنگیدن و برای وطن کار کردن است که انسان ها را  بی رنج می‌کند.

این فیلم هم یک پیام می‌خواهد به آمریکایی ها ارسال کند؛ آمریکا اگر کلا بسوزد اما تا هنگامی که ایده آمریکا زنده است یعنی همین پرچم، آمریکا خواهد ماند.

این هم یک کار رسانه‌ای مثبت است که ما باید از ایده ایران دفاع کنیم و آن را در تمام بحران‌ها مطرح کنیم. این ایده است که همیشه ایران را حفظ کرده است.