سیاست‌های ترامپ از آتش‌سوزی کالیفرنیا پرهزینه‌تر است
ایمان عظیمیهالیوود در آتش سوخت. این جمله به مذاق بسیاری خوش می‌آید و عده‌ای را هم به دلیل علاقه به صنعتِ سینمای آمریکا و آثار سرگرم‌کننده‌اش سخت ناراحت می‌کند. خانه بسیاری از جماعت هالیوودی نظیر لئوناردو دی‌کاپریو، آنتونی هاپکینز، بیلی کریستال، پریس هیلتون، بن افلک و... طعمه حریق شدند و خرج زیادی بر دست صاحبانشان گذاشتند. از طرف دیگر این اتفاقات سبب شد تا رای‌گیری برای تعیین نامزدهای مراسم اُسکار به تعویق بیفتد. وزش باد و خشکسالی مداوم شاید حساب‌وکتاب کمپانی‌های تولید فیلم را به‌هم بریزد و موفقیت‌های احتمالی این صنعت را هم تحت تاثیر وقوع بلایای طبیعی خدشه‌دار کند ولی قطعا نمی‌تواند وقفه‌ای در عملکرد کارخانه رویاسازی آمریکایی به‌وجود بیاورد چون ساختار سینمای صنعتی آمریکا به‌گونه‌ای طراحی شده که در برابر حوادثی از این دست خودایمنی‌اش را حفظ می‌کند و دوباره از خاکستر خویش بلند می‌شود.
وقوع آتش‌سوزی در لس‌آنجلس اتفاق عجیبی نیست و اگر به تاریخ نه‌چندان‌دور این شهر مراجعه کنیم به نمونه‌های مشابه و حتی هولناک‌تری از قبیل سیل، زلزله و حتی آتش‌سوزی برمی‌خوریم. برای نمونه سال ۱۹۳۸ دوران بسیار تاریکی را برای لس‌آنجلس رقم زد چون وقوع سیل فاجعه‌بار در آن ایام ریورساید و اورنج‌کانتی را تا مرز نابودی کشاند و پای ارتش ایالات‌متحده را هم به ماجرا باز کرد. آتش‌سوزی سپتامبر ۱۹۷۰ هم بیش از ۱۰۰ هزارهکتار از جنگل‌های «شهر فرشتگان» را نابود کرد و اندوخته مالی بسیاری را از بین بُرد؛ ولی سوای مراجعه به تاریخ مصیبت بزرگ‌تری در انتظار هالیوودی‌های غالبا دموکرات است که دامنه آن بسیار گسترده‌تر از بی‌خانمان شدن موقتی امثال بن افلک خواهد بود.
دونالد ترامپ چند روز دیگر پایش به کاخ سفید باز می‌شود و آتشی به‌مراتب دهشتناک‌تر را به جان اهالی هالیوود می‌اندازد. او وعده داده که به‌منظور حمایت از «مردم آمریکا» تعرفه‌های تجاری سنگینی را بر وضع خواهد کرد و زیر بار ملزومات بازار آزاد هم نمی‌رود. مسئله‌ای که باعث شده صنعتِ سرگرمی آمریکا در انتظار یک تکانه شدید اقتصادی قرار بگیرد و بسیاری از تکنسین‌ها و هنرمندان این عرصه کار و امنیت شُغلی خود را در شُرُف آسیب ببینند. القصه اینکه احتمال وقوع اتفاقاتی بدتر از این برای جماعتِ هالیوودی هیچ کم نیست و آن‌ها باید برای سیاه‌ترین روزهایشان آماده شوند؛ سیاهی و تباهی‌ای که دوران «مک‌کارتیسم» در برابرش بیشتر به یک شوخی شبیه خواهد بود.
مطالب پیشنهادی
