پس از بروز بحران مالی آمریکا در سال ۲۰۰۸ و کاهش میزان نقدینگی در نظام بانکی و اعتباری این کشور که پیامد‌های سنگین زیادی همچون رکود اقتصادی، ورشکستگی بانک‌ها، تأثیر سو در بازار مسکن، بازار فلزات و... را در پی داشت، سبب شد تا شاخک‌های هنرمندان آمریکایی دررابطه‌با این مسئله تیز شود و آن‌ها را برای بازنمایی شرایط به سمت تولید آثار سینمایی و تلویزیونی پیش ببرد.

مسئله اساسی دررابطه‌با آثار موردعلاقه گلدن‌گلوب این است که این جشن سینمایی- تلویزیونی صرفاً تابع نظر اعضای معدود خود در انجمن مطبوعات خارجی هالیوود نیست، بلکه تصمیمانش را باتوجه‌به مسئله سرمایه در راستای منافع بخش اعظمی از کمپانی‌های هالیوودی می‌گیرد. باید گفت در این چرخه جایی برای شوریدن علیه سرمایه‌داری نیست و سازندگان آثار باید حسابی حواس خود را در این باره جمع کنند که مبادا از دور به‌صورت مسالمت‌آمیز خارج شوند!

بسیاری از گلدن‌گلوب انتقاد می‌کنند که به‌شدت مردانه است و به تنوع فرهنگی، قومی و حتی جنسیتی در میان برگزیدگانش بها نمی‌دهد، سوای بحث در مورد درست بودن یا غلط‌بودن این ادعا یکی از برگزیدگان اصلی جوایز گلدن‌گلوب امسال «امیلیاپرز» اثر پُرسروصدای «ژاک اودیار» بود. این فیلم در چهار رشته جایزه گرفت که از جمله این جوایز می‌توان به دست برتر این اثر در بخش‌های «بهترین فیلم خارجی زبان» و «بهترین فیلم موزیکال یا کُمدی» اشاره کرد. اعضای انجمن مطبوعات خارجی هالیوود با انتخاب امیلیاپرز - که آشکارا در مورد مسئله تغییر جنسیت است- برادری خود را برای جنبش‌های هویت‌طلب جنسی و «جریان ووک» اثبات کرد.

گزارش کامل ایمان عظیمی، خبرنگار گروه فرهنگ و هنر را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.