تراکتور پس از ۱۵ هفته سخت به‌واسطه ۱۰ برد و دو مساوی که کسب کرد، ۳۲ امتیازی و صدرنشین رقابت‌های لیگ برتر و قهرمان نیم فصل شد. تراکتور که در این ۱۵ هفته سپاهان و البته پرسپولیس را به‌عنوان رقبای جدی در کنار خود می‌دید، بالاخره موفق شد از این رقابت سخت، سربلند بیرون آمده و یک قهرمانی نصفه و نیمه را به هواداران پرشورش تقدیم کند. ادامه مسابقات لیگ تا پایان فصل جاری بدون شک برای تراکتور و هوادارانش جذاب، دیدنی و پرچالش خواهد بود، به‌طوری که علاقمندان به فوتبال می‌توانند از رقابت این تیم با سایر مدعیان لذت ببرند.

خاطره تلخ

علاقه‌مندان به فوتبال به‌خاطر دارند که آخرین قهرمانی نیم‌فصل تراکتور پایان خوشی نداشت. در حالی که تراکتوری‌ها در چهاردهمین دوره لیگ به‌همراه تونی اولیویرا در ورزشگاه یادگار جشن قهرمانی پایان فصل را برگزار می‌کردند، از اصفهان خبرهای خوبی به گوش‌شان نرسید و با یک امتیاز اختلاف جایگاه اولی را با نایب قهرمانی فصل چهاردهم عوض کردند. فصل دراماتیکی که با قهرمانی نیم فصل آغاز شد و به نظر می‌رسید به قهرمانی در پایان فصل ختم می‌شود، اما بدترین اتفاق برای تبریزی‌ها افتاد تا قهرمانی‌شان در نیم‌فصل پایان خوشی نداشته باشد. حالا تراکتوری‌ها امیدوارند این بار شرایط خوبشان در نیم فصل اول به قهرمانی در پایان فصل بینجامد. آن‌ها هرگز دوست ندارند خاطرات تلخ سال ۹۴ برایشان تکرار شوند، اما شرایط فصل جاری با ۱۰ سال پیش بسیار متفاوت است. تبریزی‌ها این بار در نمایشی تحسین‌برانگیز به جدال با مدعیان پرداختند و عملکردشان از هر جهت قابل مقایسه با دیگر رقبا نیست. تراکتور به لحاظ کیفی از سایر تیم‌های لیگ برتر نمایش بهتری داشته است. حتی قهرمانی نیم فصل اول برای آن‌ها قابل پیش‌بینی بوده و حقشان است. تراکتوری‌ها برای پاک کردن خاطرات تلخ لیگ چهاردهم هم که شده انگیزه دارند این فصل را با قهرمانی به پایان برسانند و مزد زحماتشان را بگیرند.

خانه ختم به خیر شد

مشکل اصلی تیم تراکتور در فصل جاری، در کنار همه نقاط قوت آن‌ها، نتیجه نگرفتن در خانه بود. آن‌ها ابتدا مقابل پرسپولیس در خانه به مساوی یک بر یک رسیدند و اینطور به نظر می‌رسید که بازی‌های جذابی انتظار هواداران این تیم را می‌کشد، اما در ادامه تراکتور در دو بازی خانگی مقابل ذوب‌آهن و فولاد شکست خورد تا حسرت پیروزی در خانه روی دل پرشورها بماند. البته تراکتور پیروزی‌هایی هم در خانه داشت و در ادامه مسابقات اینطور به نظر می‌رسید که طلسم نبردن در خانه شکسته است تا اینکه بعد از کسب ۶ امتیاز خانگی، آن‌ها در هفته سیزدهم بار دیگر شکست آن هم مقابل تیم پایین جدولی شمس آذر را تجربه کردند. شاید به دلیل عملکرد تیم تراکتور در خانه بود که علاقمندان به این تیم نگران بازی پایانی نیم فصل اول مقابل استقلال خوزستان در خانه بودند. تراکتور در صورت شکست در این بازی می‌توانست صدر و قهرمانی در نیم‌فصل را از دست بدهد. حتی در این میان تراکتور در یک بازی خانگی در جام حذفی شکست را تجربه کرد و از این مسابقات کنار رفت. از این رو فوبیای باختن در خانه روزگار سختی را برای تبریزی‌ها به وجود آورده بود تا اینکه پیروزی مقتدرانه ۳ بر صفر مقابل حریف خوزستانی در نهایت به قهرمانی نیم فصل ختم شد. آمار نشان می‌دهد که تراکتور در ۷۵ درصد از شکست‌های خانگی خود در نیمه دوم گل خورده و شکست را پذیرفته است. از این رو اسکوچیچ باید به دنبال راه حلی برای این نقطه ضعف خود بگردد تا نیم فصل دوم کمتر شاهد چنین شرایطی بوده و فشار را از روی تیمش بردارد. او تا دوم بهمن ماه فرصت دارد تا این نقیصه را برطرف کرده و پیروزی نیم فصل اول مقابل مس رفسنجان را این بار در خانه تکرار کرده و اعتبار خود را حفظ کند.

۷ امتیاز از بازی‌های حساس

یکی از دلایل موفقیت تیم تراکتور در فصل جاری، رقابت جالب با مدعیان و تیم‌های بالای جدول بود. تراکتور در بازی مقابل سپاهان، پرسپولیس و فولاد به علاوه بازی مقابل استقلال، ۷ امتیاز به دست آورد. تراکتور توانست استقلال و سپاهان را شکست دهد، به فولاد باخت و با پرسپولیس مساوی کرد. ۷ امتیاز از ۴ بازی حساس شانس زیادی برای موفقیت تراکتور به وجود آورد، به‌طوری که حالا آن‌ها صدرنشین رقابت‌ها هستند. تراکتور در مجموع این چهار بازی مهم فقط در دو بازی خارج از خانه مقابل سپاهان و استقلال به پیروزی رسید و ۶ امتیاز کسب کرد، در حالی که حاصل دو بازی خانگی مقابل فولاد و پرسپولیس فقط یک امتیاز بود. هرچند عملکرد تراکتور در بازی‌های خانگی بسیار حائز اهمیت بود، اما در مجموع نتایج تراکتور در بازی‌های حساس نیم فصل اول خوب است.

ستاره قابل اعتماد

برای تیمی که خوب بازی کرده و نتایج دلخواه کسب می‌کند، عملکرد همه بازیکنان مطلوب است. با این حال، برخی حکم ستاره را داشته و فراتر از انتظار ظاهر می‌شوند. در کنار امیرحسین حسین‌زاده که فصلی فوق‌العاده را در تراکتور سپری کرد و هاشم نژادی که تأثیر مستقیم و زیادی در صدرنشینی تراکتور دارد، نام تومیسلاو اشترکالی بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفته است. او در همان بازی ابتدایی مقابل مس گلزنی کرد و برای رقبا خط و نشان کشید. اشترکالی همچنان تأثیرگذارترین و قابل اعتمادترین مهره برای اسکوچیچ است. او در نیم فصل اول ۶ گل زد و دو پاس گل داد، به‌طوری که رقبا شاهد حضور بازیکنی قدر در خط حمله بودند. این بازیکن در بازی مقابل استقلال خوزستان نیز گل زد و واکنش او بعد از گل نشان داد که رقابت در جدول آقای گلی برای او از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مثلث تهاجمی تراکتور با وجود این بازیکن در کنار حسین‌زاده و هاشم نژاد در نیم فصل دوم نیز یکی از زهرآگین‌ترین خطوط حمله خواهد بود و اگر درست کار کند، می‌تواند به قهرمانی این تیم بینجامد.

۳ ستاره پر حاشیه

بازیکنان زیادی در موفقیت نیم‌فصل اول تراکتور نقش داشتند، اما بدون شک جذب سه خرید پر سر و صدای محمدرضا زنوزی در ابتدای فصل تأثیر مستقیمی در عملکرد این تیم داشت. علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی‌فر علاوه بر انگیزه‌های تیمی، انگیزه‌های شخصی نیز برای موفقیت در تراکتور داشتند. بسیاری بر این باور بودند که این سه بازیکن با جدایی از پرسپولیس تمام می‌شوند و این پرسپولیس بود که به آن‌ها قدرت می‌داد، ولی هر ۳ بازیکن ثابت کردند تأثیر غیرقابل‌انکاری در موفقیت پرسپولیس در سال‌های اخیر داشته و حالا همین شرایط را در تراکتور تکرار کردند. البته این بازیکنان می‌توانستند شرایط بهتری داشته و توانایی بیشتری از خود نشان دهند. همه می‌دانند که آن‌ها پتانسیل بیشتری دارند، با این حال عملکردشان در اولین فصل حضور در تراکتور خوب بود. در شرایطی که جو در بسیاری از ورزشگاه‌ها به‌دلیل خشم هواداران پرسپولیس علیه‌شان بود و شعارهای زیادی چه در سکوها و چه در فضای مجازی علیه‌شان سر داده شد، اما توانستند بر این حواشی غلبه کرده و تا حدودی توقعات را در تیم تراکتور برآورده کنند. شاید این بازیکنان در برخی بازی‌های تراکتور عملکردی قابل انتقاد داشته و یا در هفته‌های اول توقعات را برآورده نکردند، اما به مرور در تیم تراکتور جا افتاده و هفته به هفته بازی بهتری به نمایش گذاشتند؛ تا جایی که گاهی از بهترین‌های تراکتور بوده و در پیروزی‌ها و کسب ۳ امتیاز نقش داشتند. نیم فصل دوم می‌تواند فرصت مناسبی برای هر سه آن‌ها باشد تا با ارائه کیفیتی بالاتر ضمن رقابت برای به قهرمانی رساندن تراکتور، همه مخالفان را برای تمجید از خود به صف کنند.

پنجره زمستانی

نیم فصل پیش رو برای تراکتور بسیار حیاتی است. با این حال، اولویت آن‌ها از ابتدای فصل تاکنون تمدید با بازیکنان فعلی بوده است. تراکتور بازیکنان خوبی دارد که به لطف هدایت مسئولان این باشگاه پیش از شروع فصل به‌موقع جذب شده و آماده لیگ شدند. با این حال، دراگان اسکوچیچ بدش نمی‌آید که تیمش را بیش از گذشته تقویت کند؛ خصوصاً در خط حمله به تقویت نیاز دارند، چراکه علاوه بر لیگ برتر، باید در لیگ قهرمانان آسیا نیز حضوری پرقدرت داشته باشند. اخیراً این تیم چیکالشی و مهدی عبدی را در خط حمله از دست داده است. از این رو، حضور یک مهاجم نوک در جمع تراکتوری‌ها حیاتی به نظر می‌رسد. از طرفی، گویا جدایی عارف غلامی نزدیک است و زمزمه جدایی قنبری، آرتا، پورحمیدی و پورعلی به گوش می‌رسد، ولی کمی بعید است که همه آن‌ها مجوز خروج بگیرند. ظاهراً تراکتوری‌ها با وجود درخواست این چهار بازیکن به آن‌ها اجازه خروج ندادند و اگر قرار باشد به تیم دیگری ملحق شوند، باید پیشنهاد رسمی بیاید و تراکتور خود را مستحق مذاکره در خصوص آن‌ها می‌داند. به نظر می‌رسد در حال حاضر با وجود جدایی قطعی دو بازیکن خط حمله، تراکتور امکان خرید سه بازیکن بالای ۲۳ سال برای آن‌ها فراهم شده است. اینطور که شنیدیم، آن‌ها برای تقویت خود در نیم‌فصل دوم و حضور قدرتمند در لیگ قهرمانان علاوه بر خرید مهاجم، به یک هافبک میانی و البته مدافع کناری خصوصاً در جناح چپ نیاز دارند. از همین حالا زمزمه خرید مهاجم خارجی با توجه به رکود بازار بازیکن در ایران به گوش می‌رسد، هرچند در این بین نام برخی بازیکنان دیگر تیم‌های ایرانی نیز شنیده می‌شود و اخیراً صحبت از حضور یاسین سلمانی در تیم تراکتور است. باید منتظر بود و دید آن‌ها در پنجره زمستانی چه عملکردی خواهند داشت و می‌توانند به این روند خوب خود ادامه دهند یا همچنان در حسرت قهرمانی خواهند ماند.