جیمی کارتر، رئیس جمهوری پیشین آمریکا روز یکشنبه نهم دی‌ماه درگذشت. او در اول اکتبر ۱۹۲۴ در جورجیا متولد شد و مسن‌ترین رئیس‌جمهورِ زنده آمریکا بود. این چهره دموکرات در انتخابات سال ۱۹۷۶ به پیروزی رسید و از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا فعالیت می‌کرد. «فرهیختگان» به بهانه مرگ سی‌ونهمین رئیس جمهور آمریکا در چند گزارش به زندگی ۱۰۰ ساله این سیاستمدار پرداخته است.

علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز در گزارشی با «بنیان‌گذار براندازی برافتاد» نوشت. در بخش‌هایی از این گزارش آمده است: ناکامی‌های پی‌درپی کارتر نه‌تنها سیاست خارجی آمریکا را در بحران فرو برد، بلکه پایان دوران ریاست‌جمهوری‌اش را نیز رقم زد. حالا، یک قرن از تولد کارتر گذشته و خبر درگذشتش دنیا را پر کرده است. او اولین رئیس‌جمهور آمریکایی بود که پروژه براندازی جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد، اما نتوانست آن را به سرانجام برساند. پس از او، رؤسای‌جمهور دیگر مانند اوباما، بایدن، جورج بوش و ترامپ همین مسیر را دنبال کردند؛ مسیری که به اعتراف خود مقامات آمریکایی همچنان ناکام است. تاریخ اما این شکست‌ها را فراموش نمی‌کند. امروز، در حالی که کارتر در 100 سالگی رؤیای براندازی ایران را با خود به گور می‌برد، جمهوری اسلامی ایران مهیّای جشن گرفتن چهل‌وششمین سالگرد پیروزی انقلاب خود می‌شود و تاریخ کودتا‌های شکست‌خورده‌ای را می‌نویسد که هیچ‌کدام دیگر برای آمریکا 28 مرداد 1332 نشدند. 

زهرا طیبی، خبرنگار گروه نقد روز نیز در گزارشی با عنوان «باید شکستمان برابر ایران را سانسور می‌کردیم»  به بخشی از خاطرات جیمی کارتر پرداخت و نوشت: شاید یکی از افرادی که بیشترین آسیب را از تسخیر سفارت آمریکا در تهران دید، جیمی کارتر باشد. این اتفاق باعث شد تا او انتخابات 1980 ریاست‌جمهوری آمریکا را به ریگان واگذار کند. او تنها 4 سال از عمر 100ساله‌اش را رئیس‌جمهور آمریکا بود. اما در میانه کلیدی‌ترین اتفاقاتی قرار داشته که تاریخ انقلاب اسلامی ایران را شکل داده است. بعد از سفر او به تهران و بیان این جمله که ایران جزیره ثبات است، همه چیز تغییر کرد و کارتر با چالش‌هایی در این جزیره ثبات مواجه شد که فکرش را هم نمی‌کرد. او در سال‌های آخر ریاست‌جمهوری‌اش تمام تلاش خود را روی این موضوع متمرکز کرده بود که نیروهای آمریکایی حاضر در لانه جاسوسی را آزاد کند و بعد از ترک کاخ‌سفید بالاخره آن‌ها آزاد شدند. او در کتاب خاطراتش جزئیاتی از مواجهه با این بحران‌ها ارائه کرده است.

مائده زمان فشمی و حانیه قاسمیان نیز در گزارش‌هایی با عنوان «کارتر، پدر عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل» و «مرگ مبتکر عادی‌سازی» درباره نقش کارتر در عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل و میراث او برای منطقه نوشتند.