فرهیختگان: با تغییر مدیرعامل هلدینگ خلیج‌فارس در پاییز 1403، شایعات درباره تغییرات مدیریتی در باشگاه شدت گرفت. محمد شریعتمداری، مدیرعامل جدید هلدینگ با سیاست متفاوتی تغییرات گسترده مدیریتی را در دستور‌کار خود قرار داده و از همان ابتدا سعی کرد افراد و مدیران منتسب به خود را به عنوان مدیران جدید باشگاه استقلال منصوب کند.
از سوی دیگر این تغییر مدیریتی در هلدینگ، فشار‌ها بر شهریاری را افزایش داده و در نهایت منجر به استعفای او شد. طی دوران مدیریت شهریاری، نارضایتی هواداران به اوج خود رسید. ناکامی در نقل و انتقالات، نتایج ضعیف تیم در لیگ برتر و رقابت‌های آسیایی و افزایش حواشی مدیریتی باعث شد تا هواداران استقلال به دفعات در فضای مجازی و حتی در ورزشگاه‌ها به سیاست‌های مدیریتی شهریاری اعتراض کرده و خواستار استعفای این چهره شوند. 

آنچه گذشت...
در اردیبهشت‌ماه 1403، با انتقال مالکیت باشگاه استقلال از وزارت ورزش به هلدینگ خلیج‌فارس، احمد شهریاری به ریاست هیئت‌مدیره و نماینده این هلدینگ در باشگاه استقلال منصوب شد. او تجربه اجرایی در حوزه‌های مدیریتی خارج از ورزش را در سال‌های اخیر در کارنامه داشت و برای نظارت بر برنامه‌های کلان باشگاه و جذب سرمایه، به این سمت رسید. اما انتقاد اصلی این بود که وی تخصص ورزشی نداشته و این انتخاب بیشتر سیاسی به نظر می‌رسید؛ هرچند این چهره در سال‌های دور گذشته مدیریت برخی تیم‌های ورزشی مانند صبا یا صنام را برعهده داشته و حتی در مقطعی نیز به عنوان عضو هیئت‌مدیره در استقلال حاضر شده بود؛ اما عملکرد این چهره در قامت مدیر در عرصه ورزش کشور که بیشتر با ناکامی همراه بود این گمانه‌زنی را ایجاد کرده بود که شهریاری دیگر قرار نیست هیچ وقت دوباره در حوالی ورزش آفتابی شود؛ اما...

برکناری علی خطیر
شهریاری در اولین گام علی خطیر، مدیرعامل وقت استقلال را برکنار کرد. در اواخر فصل گذشته، احمد شهریاری با خطیر اختلافات شدیدی پیدا کرد. در آن زمان مواردی مانند اینکه خطیر مایل به تغییر جواد نکونام بوده، اما شهریاری با این تغییر مخالفت می‌کند یا اختلافاتی که بر سر شفاف‌سازی مالی ایجاد شد، به عنوان دلایل برکناری علی خطیر عنوان شد؛ اما به نظر می‌رسید در همان مدت کوتاه، اختلاف‌های طرفین عمیق‌تر از آن چیزی است که رسانه‌ها به آن می‌پردازند که در نهایت این درگیری‌ها منجر به برکناری خطیر شد. 

تغییر موضع درباره نکونام
با نتایج ضعیف استقلال در رقابت‌های ابتدای فصل جاری، فشار‌ها برای برکناری جواد نکونام افزایش یافت. با این حال احمد شهریاری که در پیش‌فصل و در پشت‌پرده دست به هر اقدامی ‌زده بود تا با سرمربی وقت تیم قطع همکاری کند، این بار به صورت علنی از نکونام حمایت کرد و حفظ ثبات کادرفنی را راه‌حل مشکلات دانست. تصمیم به ابقای نکونام در آن مقطع از فصل باعث شد برخی اعضای هیئت‌مدیره نیز با شهریاری به اختلاف بخورند. نکته قابل ذکر اینکه با وجود استعفا‌های چندباره نکونام، هر بار شهریاری به طرز مشکوکی با این استعفا‌ها مخالفت کرده تا در نهایت ناکامی‌ها و نتایج پرنوسان استقلال در ابتدای فصل به‌خاطر بی‌ثباتی به وجود آمده توسط شهریاری ادامه‌دار باشد. 

پیامد جذب بازیکنان بوسنیایی
باشگاه استقلال در نقل و انتقالات ابتدای فصل آلمدین زیلیکیچ و ودران کیوسفسکی، 2 بازیکن بوسنیایی را با نظر مستقیم شهریاری جذب کرد؛ اما پس از اینکه این دو حتی یک دقیقه هم در این تیم بازی نکردند، این باشگاه قراردادشان را فسخ کرد. دو بازیکن اخیراً برای دریافت حق و حقوق خود به میزان حدوداً 500 هزار دلار، شکایت کرده‌اند و حالا باشگاه استقلال پیش از اعلام حکم باید دفاعیات خود را به فیفا ارائه کند. 
نکته مهم اینکه منابع مالی این انتقال‌ها از بودجه‌ای تأمین شد که قرار بود صرف پرداخت بدهی‌های انباشته شود؛ اما در نهایت این خرید‌ها که با همکاری و هماهنگی مدیرعامل استقلال انجام شدند؛ به یک نماد ناکارآمدی مدیریت شهریاری تبدیل شد. حالا نیز این شکایات می‌تواند منجر به تحمیل جریمه‌های سنگین مالی به باشگاه استقلال شود و مشکلات اقتصادی باشگاه را تشدید کند. 

ناکامی در نتیجه‌گیری
استقلال در آغاز این فصل نتایج ضعیفی کسب کرد که منجر به افزایش فشار‌ها بر کادر فنی و مدیریت باشگاه شد. با این حال، احمد شهریاری بر حفظ جواد نکونام به‌عنوان سرمربی تأکید داشت و تغییر در کادرفنی را منطقی نمی‌دانست. آبی‌پوشان تا به امروز یکی از ضعیف‌ترین نتایج خود در نیم‌فصل اول رقابت‌های تاریخ لیگ را به ثبت رسانده‌اند. این در حالی است که استقلال در مرحله گروهی لیگ نخبگان نیز نتوانسته نتایج مطلوبی کسب کند و با شکست‌های پیاپی، در جایگاهی خطرناک قرار گرفته است. این ناکامی‌ها باعث افزایش انتقادات نسبت به مدیریت باشگاه و تصمیمات احمد شهریاری شد. 

وضعیت نابسامان آکادمی
در دوران شهریاری، آکادمی استقلال با مشکلات متعددی مواجه شد؛ در این بین برخی از مربیان پایه باشگاه نسبت به عدم دریافت حقوق و امکانات اولیه اعتراض کرده و استعداد‌های استقلال به باشگاه‌های دیگر از جمله پرسپولیس منتقل شدند که این مشکلات نشان‌دهنده عدم توجه هیئت‌مدیره و مدیریت به‌ویژه شهریاری به ساختار پایه باشگاه بود. 
در این بین نکته قابل تأمل اینکه محمدحسین ضیایی با دستور مستقیم شهریاری در آکادمی استقلال منصوب شد؛ اما با وجود مخالفت پیشکسوتان این باشگاه مبنی بر اینکه چرا یک چهره غیراستقلالی مدیریت آکادمی باشگاه را عهده‌دار شده است و نیازی که ضیایی به حمایت مداوم از سوی شهریاری در این مدت داشت، اما رئیس هیئت‌مدیره استقلال کمترین حمایت را از مدیر منصوب خود در آکادمی به عمل آورد تا به این ترتیب بعد از کشمکش بین مدیران باشگاه و آکادمی، رده‌های پایه استقلال به این شکل در ماه‌های اخیر به حال خود ر‌ها شده باشند. با این وجود تیم‌های رده‌های سنی استقلال (به‌جز تیم نونهالان) در بحث نتیجه‌گیری تا اینجای رقابت‌ها عملکرد مطلوبی را به ثبت رسانده‌اند. 

ناکامی‌های مالی! 
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های دوران شهریاری، بدهی‌های انباشته باشگاه بود. این در حالی است که باشگاه در این دوره حتی موفق به پرداخت بدهی مربیان و بازیکنان سابق نشد. به خصوص بدهی به ریکاردو ساپینتو و برخی از بازیکنان خارجی مثل همین بوسنیایی‌ها که حتی ممکن است محرومیت‌های بین‌المللی را برای باشگاه به همراه داشته باشد. در این مدت نیز فقط 20 درصد از قرارداد بازیکنان و کادرفنی استقلال به آن‌ها پرداخت شده و این موضوع حتی شایعاتی درباره اعتصاب بازیکنان در روز‌های آتی را افزایش داده، با این حال شنیده می‌شود بعد از استعفای شهریاری، منابع مالی برای تزریق به باشگاه تأمین شده است. 
همچنین عدم بازپرداخت اقساط بانک شهر نیز معضل بزرگی را برای استقلالی‌ها به همراه داشته و در ماه‌های اخیر هم در این خصوص اقدام خاصی صورت نگرفت تا احتمال مصادره ورزشگاه مرغوبکار که از آن به عنوان خانه استقلال نام برده می‌شود دوباره قوت بگیرد. بنابراین از لحاظ درآمدزایی و جذب اسپانسر نیز در این ماه‌ها زوج شهریاری – سمیعی، ضعیف‌ترین کارنامه را از خود به‌جای گذاشتند. 

اظهارات بحث برانگیز و مبهم! 
پس از شکست استقلال مقابل السد از قطر، احمد شهریاری مصاحبه‌ای انجام داد که حاوی نکات مبهم و بحث برانگیزی بود. این اظهارات با واکنش‌های متعددی از سوی هواداران و کارشناسان مواجه شد که برخی آن را تلاش برای توجیه ناکامی‌ها و برخی دیگر آن را نشانه‌ای از عدم برنامه‌ریزی مناسب در باشگاه دانستند. 
شهریاری در این گفت‌و‌گو به قرارداد سه ساله و 100 میلیارد تومانی جواد نکونام اشاره کرده و این مبلغ را مانعی جدی برای فسخ قرارداد عنوان کرد. با این حال در آن زمان این ابهام مطرح شد که اگر قرارداد نکونام اینچنین سنگین بوده، چرا برای جذب دو بازیکن بوسنیایی که او نظر مثبتی به آن‌ها نداشت، با سرمربی تیم مشورت نشده است؟ این مسئله نیز به نمادی به بی‌توجهی به نظر کادرفنی و بی‌ثباتی مدیریتی تبدیل شده ضمن اینکه شهریاری در این گفت‌و‌گو به صراحت اعلام کرد که جذب بازیکنان بوسنیایی تشخیص خود او بوده است! 
این چهره در حالی به طور غیرمستقیم به تصمیم خود در جذب این بازیکنان افتخار کرد که در برخی از بخش‌های این مصاحبه با بیان اینکه برخی مسائل باید سرّی بماند، به پنهان‌کاری روی آورد! 
شهریاری همچنین از انتقادات از خود و مدیریت باشگاه ابراز بی‌اطلاعی کرده و از پذیرش آن‌ها خودداری کرد. این مسئله نیز نشان از بی‌توجهی وی به مشکلات واقعی تیم و تلاش برای فرار از پاسخگویی بود و در نهایت به نظر می‌رسید کار شهریاری در همین نقطه به پایان رسیده باشد. 

تعلیق فعالیت‌ها پس از استعفا! 
پس از اعلام استعفای احمد شهریاری (که حدود یک ماه پیش برای اولین‌بار در «فرهیختگان» از آن خبر دادیم) تا زمان پذیرش رسمی آن، این چهره فعالیت‌های خود را متوقف کرد. این وضعیت منجر به تعلیق در تصمیم‌گیری‌های مهم باشگاه شد و برنامه‌های تیم در نقل و انتقالات و آماده‌سازی برای مسابقات را تحت تأثیر قرار داد. این تعلیق در فعالیت‌ها، انتقادات زیادی را نسبت به بی‌ثباتی مدیریتی در باشگاه استقلال برانگیخت و هواداران را نسبت به آینده تیم نگران کرد.
این در حالی است که فرشید سمیعی نیز به تبعیت از فضای کنونی در حالی که زمزمه تغییرات سایر مدیران استقلال این روز‌ها پررنگ‌تر از هر زمان دیگری دنبال می‌شود؛ به‌منظور لابی برای ماندن روی صندلی قدرت باشگاه، امورات باشگاه و وظایف مدیریتی خود را ر‌ها کرده و در این روز‌ها بیشتر به دنبال آن است تا با مذاکره با مدیران بالادستی در هلدینگ و البته وزارت نفت جایگاه خود را در باشگاه تثبیت کند! 

بنابراین، مجموعۀ این اتفاقات نشان می‌دهد دوران حضور احمد شهریاری با تصمیمات بحث برانگیز و چالش‌های مدیریتی متعددی همراه بوده که اثرات آن هنوز بر باشگاه استقلال قابل مشاهده است و تأثیرات منفی بر عملکرد تیم و ساختار باشگاه داشته است.