فرهیختگان: نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس پس از حضور در منطقه قنیطره و استقبال از اشغال برخی شهرهای این استان راهبردی در سوریه، از ترامپ بابت عزم وی در تغییر نقشه خاورمیانه تمجید کرده است. نتانیاهو درصدد القای هویتی واحد میان خود و رئیس‌جمهور جدید آمریکاست. به‌عبارتی گویاتر، نتانیاهو به‌صورت عامدانه، گزاره ادعایی ترامپ مبنی‌بر عدم دخالت وی در تحولات جاری در سوریه را نقض کرده و تیمم جدید امنیتی و سیاست خارجی آمریکا را مصدر اصلی تحولات در منطقه و دمشق معرفی کرده است.

همچنین طی روزهای اخیر، اخباری درخصوص حضور نتانیاهو در مراسم تحلیف ترامپ منتشرشده که با توجه به وقایع جاری در منطقه و نظام بین‌الملل، مسئله‌ای دور از ذهن نیست. اما سؤال اصلی اینجاست که نتانیاهو تا چه اندازه‌ای نسبت به حمایت مطلق ترامپ از بقای خود در رأس معادلات سیاسی و اجرایی تل‌آویو اطمینان دارد؟ آیا می‌توان بقای هم‌زمان و هم‌افزایی زوج نتانیاهو- ترامپ در تل‌آویو و واشنگتن را به‌مثابه گزاره‌ای قطعی و مستحکم در تحلیل و آینده‌نگاری تحولات منطقه مورد تأیید قرار داد؟ این همان سؤالی است که حداقل نزدیکان نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی نتوانسته‌اند، تضمینی قطعی در پاسخ به آن پیدا کنند!

نگرانی نتانیاهو از نگاه ابزاری ترامپ
مهم‌ترین نگرانی و دغدغه نتانیاهو نسبت به حضور ترامپ در مسند قدرت، معطوف به نگاه ابزاری و معامله‌گرایانه رئیس‌جمهور جدید آمریکاست. به‌عبارتی گویاتر، نتانیاهو به‌خوبی می‌داند هرگاه توازن هزینه- فایده ترامپ مبنی‌بر عواقب و تبعات بقای وی در تل‌آویو به سود رفتن و حذف وی تغییر یابد، وی (ترامپ) در پیشبرد نقشه‌ای مشترک با مخالفان داخلی کابینه کنونی رژیم‌صهیونیستی دریغ نخواهد کرد!

انتشار برخی اخبار محرمانه و غیررسمی اما موثق درخصوص لابی‌گری‌های تیم سیاست خارجی ترامپ با افرادی مانند یائیر لاپید و بنی گانتز، این نگرانی را در اردوگاه حزب لیکود، حزب متبوع نتانیاهو تشدید کرده است. نتانیاهو، ترامپ را فردی ریسک‌پذیر و درعین‌حال پیش‌بینی‌ناپذیر می‌داند که هرلحظه ممکن است متحدان خود را نیز تحت‌تأثیر منافع خود قربانی سازد.

نقشه‌راه مبهم ترامپ در منطقه
یکی دیگر از مؤلفه‌های نگران‌کننده علیه نتانیاهو درخصوص بازگشت ترامپ به کاخ سفید، نقشه‌راه کلان رئیس‌جمهور جدید آمریکا درخصوص تکمیل پیمان ابراهیم (پیمان عادی‌سازی روابط اعراب و رژیم اشغالگر قدس) و پیشبرد طرح دو دولتی براساس قرائت جاری در اتاق‌های فکر وابسته به جمهوری‌خواهان است. مخالفت ماهوی افرادی مانند بن گویر وزیر امنیت داخلی و اسموتریچ وزیر دارایی رژیم‌صهیونیستی با طرح دو دولتی و حتی تکمیل پیمان ابراهیم به‌طور طبیعی منجر به تشدید این نگرانی از سوی نتانیاهو شده است. به‌عبارتی گویاتر، نتانیاهو و کابینه‌اش این استعداد بالقوه را دارند که در آینده‌ای نزدیک، تبدیل به مانعی در پیشبرد نقشه کلان سیاست خارجی واشنگتن در منطقه غرب آسیا شوند.

این مسئله زمانی نمود مضاعف پیدا می‌کند که تغییر نتانیاهو و کابینه‌اش تبدیل به جزئی از نقشه تغییر معادلات منطقه از سوی ترامپ شوند، بنابراین تمجید اخیر نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس از رئیس‌جمهور آمریکا می‌تواند مصداق عینی تمجید وی از مسیری باشد که در انتها خود او را نیز قربانی سازد!

ترس نتانیاهو از یک انتقام نابهنگام!
نتانیاهو در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری پنجم نوامبر امسال، دیدارهای حضوری و رایزنی‌های تلفنی زیادی با ترامپ داشت و حمایت خود از جمهوری‌خواهان را در جریان رقابت‌های امسال (برخلاف سال 2020) کتمان نکرد. بااین‌حال ویژگی‌ها و خصائص شخصیتی و روانی ترامپ به وی اجازه نمی‌دهد تا ماجرای خیانت نتانیاهو به خود در انتخابات ریاست جمهوری گذشته را به فراموشی بسپارد! ترامپ در برخی موضع‌گیری‌های قبلی خود، نتانیاهو را شریکی بی‌وفا و سیاستمداری ناتوان خوانده که در یکی از حساس‌ترین برهه‌های زمانی، یعنی روزهای پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 که منجر به اعلام شکست ترامپ شد، وی را تنها گذاشته است، بنابراین احتمال طغیان ناگهانی ترامپ علیه نتانیاهو و انتقام از گذشته منتفی نیست.

این انتقام می‌تواند با استناد به بهانه‌های گوناگون و حتی در رویکرد و رفتاری پنهان و غیرملموس صورت گیرد اما کلیت وقوع آن محتمل است. ترامپ نسبت به نتانیاهو، دیگر به‌مثابه یک شریک قابل‌اعتماد نمی‌نگرد! این همان گزاره‌ای است که ذهن نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس و همراهانش را شدیداً آزار می‌دهد. پیچیدگی تحولات منطقه، خصوصاً آنچه امروز در سوریه می‌گذرد، این روند را به‌طور طبیعی تقویت کرده است.