در ششم و هفتم نوامبر سال جاری هواداران تیم فوتبال اسرائیلی مکابی تل آویو پیش از دیدار تیمشان با باشگاه فوتبال هلندی آژاکس در آمستردام اعتراضاتی را ترتیب دادند. آنها به ساکنان محلی واموال خصوصی حمله کردند، نمادهای همبستگی فلسطینی ها را نابود کردند و شعارهای نژادپرستانه و نسل کشی سر دادند که کشتار کودکان در غزه و مرگ همه اعراب را توجیه می کرد.

در حالی که هواداران اسرائیلی محافظت پلیس را داشتند، تظاهرات طرفدار فلسطین یا لغو شد یا به محل دیگری منتقل شد. در شب 16 آبان ماه بعد از بازی، ساکنان محلی با حمله به هواداران مکابی به این اتفاقات واکنش نشان دادند. پنج نفر برای مدت کوتاهی در بیمارستان بستری و کمی بعد مرخص شدند و 62 نفر دستگیر شدند که 10 نفر از آنها اسرائیلی بودند.

در نامه‌ای که توسط شورای شهر آمستردام منتشر شد و وقایع را بازگو کرد، اشاره شد که از ساعت 01:30 به بعد [پنجشنبه شب]، گزارش‌های خشونت خیابانی به سرعت کاهش یافت. داستان می توانست به همین جا ختم شود، اما اینگونه نشد.

یک شبه، ماشین تبلیغاتی اسرائیل بیش از حد کار کرد و تا صبح روز جمعه، جهان با خبری مبنی بر اینکه «جوخه‌های یهودی‌ستیز» به «شکار یهودیان» در آمستردام رفته‌اند، بیدار شد.

اسحاق هرتزوگ، رئیس‌ رژیم صهیونیستی این اقدام را یهودستیزی خواند و آن را محکوم کرد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم هم اعلام کرد که هواپیماهای نظامی برای تخلیه شهروندان اسرائیلی به آمستردام اعزام خواهند شد.

دیک شوف، نخست وزیر هلند حملات یهودی ستیزانه به شهروندان اسرائیلی را محکوم کرد و ویلم الکساندر اظهار تاسف کرد که ما جامعه یهودی را در طول جنگ جهانی دوم شکست دادیم و شب گذشته دوباره شکست خوردیم. فمکه هالسما، شهردار آمستردام، حملات یهودستیزانه به تماشاگران یهودی را محکوم و با قتل عام های تاریخی مقایسه کرد.

در روزهای بعد، با افشای جزئیات بیشتر و گزارش شاهدان، روایت قتل عام از هم پاشید. با فرونشستن گرد و غبار، یک چیز مشخص شد: همبستگی فلسطینی ها قوی تر از همیشه است و صهیونیسم در حال فروپاشی است.

سلاح سازی امنیت یهودیان

از آنجایی که رسانه‌های بزرگ غربی در پی آن بودند تا وقایع هفتم نوامبر را با عباراتی که دولت اسرائیل ترسیم کرده بود به تصویر بکشند، بسیاری از آنها اما به واقعیت‌ها پایبند نبودند. به عنوان مثال، در حالی که اتفاقات به عنوان حمله به یهودیان معرفی شد، چنین حملاتی علیه جامعه محلی یهودی گزارش نشد.

در آن روز، مراسم بزرگداشت کریستال ناخت، به مناسبت قتل عام یهودیان در آلمان در سال 1938، در صلح برگزار شد. در طول روز هیچ حمله ای به یک موسسه یهودی گزارش نشد.

علاوه بر این، خشونتی که هواداران مکابی علیه ساکنان محلی به راه انداختند، توسط رسانه های جریان اصلی غربی کمتر گزارش شده یا اصلا به آن اشاره نشده است. این ایده که شاید آنچه اتفاق افتاد در واکنش به خشم هواداران مکابی بود، که بسیاری از آنها نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل هستند، که نسل کشی را تمجید می کردند و شعار مرگ بر همه اعراب می دادند، هرگز مورد توجه قرار نگرفت.

اعضای جامعه یهودی محلی که نظرات انتقادی نسبت به اتفاقات رخ داده داشتند هم مورد استفاده قرار نگرفتند.

برای مثال، ارو راو، یک گروه یهودی ضدصهیونیست مستقر در هلند، در رسانه‌های اجتماعی مسلح سازی یهودیان را بسیار نگران ‌کننده خواند. در مصاحبه ای، نویسنده پیتر کوهن، استاد سابق جامعه شناسی در دانشگاه آمستردام، اظهار داشت که غرب مسیحی همیشه اشکال یهودی ستیزی، خفیف و کشنده، ایجاد کرده که به یهودیان در اروپا آسیب های مخربی وارد می کند. اما او تاکید کرد افرادی که از اسرائیل انتقاد می کنند همین کار را می کنند و افزود: آنها یهودستیز نیستند.

چرخشی که رسانه های جریان اصلی غربی به این داستان دادند، اینکه اعراب و مسلمانان یهودستیز به یهودیان حمله کردند با این روایت نادرست اما غالب که یهودی ستیزی در اروپا اکنون به طور انحصاری توسط مهاجران عرب و مسلمان وجود دارد، مطابقت دارد. این نه تنها به نژادپرستی و اسلام هراسی ضد عرب دامن می زند و عادی سازی می کند، بلکه یهودی ستیزی بسیار واقعی و گسترده اروپایی را نیز کم اهمیت جلوه می دهد و آن را پنهان می کند.

همبستگی فلسطینی ها

پس از وقایع هفتم نوامبر، آمستردام تحت یک فرمان اضطراری قرار گرفت که اعتراضات را غیرقانونی، ممنوعیت پوشاندن صورت و اجازه جستجوی پیشگیرانه توسط پلیس را صادر کرد. ساکنان محلی، به‌ویژه آن‌هایی که مرتبا علیه نسل‌کشی اسرائیل در غزه تظاهرات می‌کردند، این موضوع را نقض نامناسب و نامتناسب حق آزادی تجمع و آزادی بیان عنوان کردند.

در مخالفت با ممنوعیت اعتراض، در 10 نوامبر، صدها نفر در همبستگی با مردم فلسطین در میدان اصلی تجمع کردند. کسانی که به اعتراض آمدند نماینده طیف وسیعی از جمعیت آمستردام بودند، جوان، پیر، هلندی، غیرهلندی، عرب، مسلمان، سیاه پوست، سفیدپوست و اسرائیلی‌های ضدصهیونیست که در محکومیت همدستی هلندی‌ها در نسل‌کشی اسرائیل متحد شده بودند.

اعتراضات مسالمت آمیز مردم با آمدن پلیس به خشونت کشیده شد. پلیس با مصادره پرچم‌ها، بنرها و آلات موسیقی فلسطین، با باتوم زدن آنها را دستگیر کرد، به گفته یک وکیل یک زن در اثر خشونت پلیس دچار آسیب مغزی شد.

حدود 340 نفر، در اتوبوس ها بازداشت شدند. شاید بتوان از این منظره تصور کرد که اتوبوس ها جنایتکاران را سوار کرده بودند اما در واقع، آنها فعالان صلح غیرمسلح بودند که به دلیل اعتراض به نسل کشی بازداشت شده بودند.

حامیان دستگیر شده را به یک شهرک صنعتی در حومه آمستردام بردند و بعد آزاد کردند. به غیر از یک مرد عرب که او را جدا و دستگیر کردند و بردند. پس از آن عملیات، پلیس تنها یک پهپاد در بالای سر مردم به حرکت درآورد تا مردم را زیرنظر داشته باشد.

معترضان بار دیگر از ممنوعیت تظاهرات در سیزدهم نوامبر سرپیچی کردند و 281 نفر بازداشت شدند و اقدامات خشونت آمیز پلیس بیشتر شد.

بازی برای صهیونیسم تمام شد

در نگاه اول، روایتی که بر بیانیه‌های سیاسی و پوشش رسانه‌ای خشونت آمستردام و اقدامات مقامات هلندی غالب شد، ممکن است به عنوان یکی دیگر از موفقیت‌های روابط عمومی اسرائیل جلوه کند، اما اینطور نیست.

این موضوع هم نشانه دیگری از نزدیک بودن سقوط صهیونیسم است. ما شاهد یک رژیم نسل کشی در تیررس جنون هستیم که آخرین تلاش خود را برای تحقق بخشیدن به فانتزی کتاب مقدس مبنی بر ایجاد اسرائیل بزرگتر از طریق محو مردم فلسطین انجام می دهد.

همانطور که ایلان پاپه، مورخ اسرائیلی در مقاله اخیر خود نوشته: زمانی که اسرائیل به بزرگی بحران پی برد، نیرویی وحشیانه و مهارنشدنی برای تلاش برای مهار آن آزاد خواهد کرد. تلاش مذبوحانه برای تحریف واقعیت حوادث در آمستردام نشان دهنده این وحشت است و تمایل رهبران غربی و رسانه های جریان اصلی برای همراهی با این جنون نابخشودنی است.

پس از یک هفته ناآرامی، جنبش حامی فلسطین به پیروزی کوچکی دست یافت: شورای شهر آمستردام طرحی را تصویب کرد که یک نسل کشی واقعی و قریب الوقوع در غزه را به رسمیت می شناسد و از دولت می خواهد که اقدام کند. در همین حال، شهردار فمکه از بیانیه قتل عام خود عقب نشینی کرد و گفت که این بیانیه توسط سیاستمداران اسرائیلی و هلندی مورد استفاده قرار گرفته است. یک وزیر کابینه و دو نماینده پارلمان در واکنش به اظهارات نژادپرستانه در داخل دولت استعفا دادند که جرقه یک بحران سیاسی و افشای شکاف در دولت راست افراطی را برانگیخت.

دیوان بین المللی کیفری اعلام کرد بر این دادگاه مسجل شده که صهیونیست ها در غزه جنایت جنگی انجام می دهند و به همین دلیل، حکم بازداشت نخست وزیر و وزیر دفاع سابق این رژیم را صادر کرد. اقدامی که هلندی ها هم از آن دفاع کردند.

سقوط صهیونیسم اگرچه بسیار آهسته است، اما فراخوان برای فلسطین آزاد حالا از همیشه بلندتر است.