فرهیختگان: دونالد ترامپ، سناتور مارکو روبیو از ایالت فلوریدا را به‌عنوان نامزد خود برای وزارت امور خارجه معرفی کرد. ترامپ همچنین اعلام کرد مت گیتس، عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان از ایالت فلوریدا را برای سمت دادستان کل ایالات متحده نامزد خواهد کرد. به این ترتیب مارکو روبیو اولین شهروند لاتین‌تباری خواهد بود که در رأس وزارت امور خارجه آمریکا قرار می‌گیرد. مارکو روبیو با رویکرد سرسختانه‌اش در عرصه سیاست خارجی شناخته می‌شود. او از اتخاذ مواضعی سرسختانه در قبال چین، کوبا و ایران دفاع می‌کند. حتی مواضع وی در قبال روسیه نیز سلبی و بازدارنده بوده و همین مسئله، ابهاماتی را درخصوص تناسب مواضع وزیر خارجه و رئیس‌جمهور جدید آمریکا در قبال جنگ اوکراین و راهکار‌های پایان دادن به آن ایجاد کرده است.

بیانیه‌ای که به سادگی تغییر می‌کند!
ترامپ در بیانیه خود درخصوص انتخاب روبیو به سمت وزیر امور خارجه آمریکا گفت: «او یک مدافع قوی برای ملت ما، یک دوست واقعی برای متحدان ما و یک جنگجوی بی‌باک خواهد بود که هرگز در برابر دشمنان ما عقب‌نشینی نمی‌کند.»
ترامپ این خبر را در حالی اعلام کرد که از دیدار با جو بایدن، رئیس‌جمهوری فعلی آمریکا در واشنگتن به فلوریدا بازمی‌گشت. در حالی که برخی تحلیلگران مسائل سیاست خارجی آمریکا در حال سنجش جایگاه و وزن روبیو در کاخ‌سفیدند، برخی دیگر از زاویه‌ای متفاوت به این انتصاب می‌نگرند! همگان به یاد دارند که در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، وی مک مستر را به عنوان مشاور امنیت ملی و رکس تیلرسون را به عنوان وزیر امور خارجه منصوب کرد. با این حال پس از مدتی نسبتاً کوتاه، ترامپ هر دو گزینه را تغییر داد و جان بولتون و پمپئو را جایگزین آن‌ها کرد. برخی تحلیلگران مسائل سیاست داخلی و خارجی آمریکا معتقد بودند ترامپ از ابتدا، نگاهی ابزارگرایانه و کاملاً سیاست‌زده نسبت به انتصاب مشاور امنیت ملی و وزیر امور خارجه خود داشت و صرفاً این اقدام را با هدف، راضی نگاه داشتن جمهوری‌خواهان سنتی در ماه‌های ابتدایی ریاست‌جمهوری خود صورت داد. اکنون نیز امکان دارد انتصاب مارکو روبیو از همین قاعده پیروی کند! به عبارت بهتر، امکان دارد ترامپ در آینده‌ای نزدیک، مثلاً حدود یک‌سال دیگر، روبیو را تحت تأثیر برخی بهانه‌جویی‌ها و مواضع وی، از قدرت برکنار ساخته و فرد دیگری را از جناح جمهوری‌خواهان سنتی، تی پارتی یا حتی نومحافظه‌کاران جایگزین وی سازد. بنابراین، نباید جایگاه روبیو را در مسند وزارت امور خارجه آمریکا دائمی (از اکنون تا سال 2028 میلادی) تصور کرد. در این صورت، شاهد صدور بیانیه‌ای از سوی ترامپ خواهیم بود که شباهتی با بیانیه اخیر صادرشده توسط او ندارد.

روبیو و ترامپ حقه‌باز!
حقه‌باز لقبی بود که مارکو روبیو در سال 2016 میلادی و در رقابت‌های درون حزبی جمهوری‌خواهان به ترامپ داد. در آن زمان، روبیو رقیب ترامپ بود و بدترین مواضع انتخاباتی ممکن را در برابر او گرفت. در مقابل، ترامپ نیز روبیو را تحقیر کرده و او را «روبیو کوچولو» خطاب می‌کرد تا به نوعی، وزن سیاسی و انتخاباتی وی در برابر خود را به مخاطبان یادآور شود. روبیو تا آخرین لحظه در رقابت انتخابات درون‌حزبی سال 2016 باقی ماند. همین مسئله، نشان‌دهنده روحیات تند و لجاجت‌آمیز روبیو است. پس از انتخابات درون‌حزبی جمهوری‌خواهان، روبیو به حمایت از ترامپ پرداخت و در انتخابات ریاست‌جمهوری سال‌های 2020 و 2024 نیز از حامیان او بود. روبیو مدعی است تقابل شدید وی با ترامپ در انتخابات درون‌حزبی جمهوری‌خواهان موضوعی طبیعی بوده و نباید آن را بزرگ جلوه داد. در هر صورت، نمی‌توان تاریخ‌مصرف سیاسی روبیو برای کاخ‌سفید و ترامپ را از اکنون 4 ساله قلمداد کرد!

ممکن است سرنوشتی مانند تیلرسون، مک مستر و جان بولتون در انتظار روبیو باشد. فراموش نکنیم که با توجه به عدم امکان نامزدی مجدد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2028 میلادی (به‌علت حضور دو دوره‌ای وی در کاخ‌سفید)، قدرت ریسک‌پذیری وی در قبال اقداماتی مانند جابه‌جایی و برکناری اعضای دولت افزایش یافته است. بنابراین، اولین وزیر انتصابی ترامپ (مارکو روبیو)، می‌تواند در آینده‌ای نه‌چندان دور تبدیل به اولین وزیر برکنارشده دولت جدید آمریکا شود. شاید روبیو، بیش از وزیر، برای ترامپ در جایگاه یک جاده‌صاف‌کن یا ضربه‌گیر برای ماه‌های ابتدایی استقرار در کاخ‌سفید تعریف شده باشد. روبیو نیز دقیقاً نمی‌داند در اعماق ذهن رئیس‌جمهور جدید آمریکا چه می‌گذرد... .