آیا خشم از پزشکان، عمومی است؟ این خشم از کجا می‌آید؟
زینب مرزوقیقتل دکتر داوودی به دست برادر بیمار، آن هم پس از سه سال از فوت بیمار، اذهان عمومی و خصوصاً جامعه پزشکی را در چند روز گذشته با خود همراه کرد. برخی از افراد به دلیل میزان بالای خشونت صورت گرفته، نسخه‌ها و راهکار‌های غیرمنطقی ارائه می‌دادند و برخی نیز دلیل ماجرا را ریشه‌یابی می‌کردند. در این بین اما پرسش‌های اساسی این است که برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقات مشابهی در آینده چه باید کرد؟ دلیل وقوع چنین اتفاقاتی توسط خانواده فرد ازدست‌رفته چه چیزی است و تا چه میزان فرهنگ‌سازی در ماجرا دخیل است؟
عالیه زمانی نماینده مردم ساری و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» خبر داد که ماجرای خشونت علیه پزشکان درحال حاضر در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در دست بررسی است. او معتقد است از هر منظری خشونت علیه پزشکان محکوم است و نباید این اتفاق می‌افتاد.
زمانی گفت: «چه می‌شود که چنین اتفاقی می‌افتد؟ این ماجرا فاکتور‌های متعددی دارد. بیشتر از همه اما قصور از ناآگاهی جامعه نسبت به مراحل پذیرش بیمار در یک مجموعه درمانی است. معمولاً عدم آگاهی از سیر درمان، منجر به برداشت‌های شخصی توسط افراد می‌شود. همچنین باید ارتباط مناسبی میان ارائه‌دهنده خدمات و دریافت‌کننده خدمات به وجود بیاید. یعنی ما باید بتوانیم در یک فضای مناسبی با همراه بیمار یا خود بیمار، طرح موضوع کنیم. مثلاً بیمار یک اقدام درمانی خاص نیاز داشته باشد یا سیر درمانی خاصی لازم داشته باشد. تمام این موارد باید در فضای مناسب با خانواده طرح شود و با خانواده گفت‌وگو کنیم. گاهی اوقات نمی‌توان به راحتی با خود بیمار گفت‌وگو کرد ولی گاهی اوقات نیز می‌توان با خود بیمار مطرح کرد. این فرایند متأسفانه در جامعه ما کم‌رنگ است و اگر هم جایی این روند پیش گرفته شود؛ اما باز هم فرهنگ غالب نیست. یعنی اگر جایی هم بخواهیم این روند گفت‌وگو با خانواده بیمار را پیش بگیریم، تقابل اتفاق می‌افتد.»
متن گزارش کامل زینب مرزوقی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه فرهیختگان بخوانید
