تیم فوتبال استقلال در هفته چهارم لیگ نخبگان و در رقابتی که نتیجه آن تا حدی قابل پیش‌بینی بود در ریاض برابر الهلال تن به شکست 3 بر صفر داد تا با 3 امتیاز به رده هفتم جدول 12تیمی این رقابت‌ها سقوط کند. البته اگرچه در این دیدار نتیجه‌ای ضعیف‌تر از مصاف آبی‌ها با النصر، دیگر نماینده عربستان به ثبت رسید اما استقلالی‌ها در دیدار دوشنبه شب از لحاظ فنی، فوتبالی به مراتب بهتر و قابل دفاع‌تر از دیدار با النصر ارائه دادند و چه بسا اگر در بازی با الهلال مدافعان تیم کم‌اشتباه‌تر بودند، شاید در پایان این مسابقه نتیجه‌ای بهتر به ثبت می‌رسید. 
با این حال اگر‌چه استقلال در دیدار دوشنبه شب بازی روان‌تری را به نمایش گذاشته اما همچنان نداشتن وینگرهای سرعتی و خلاق و همچنین نبود یک مهاجم گلزن و زهردار در نوک خط حمله در این مسابقه بیشتر از هر امر دیگری به چشم آمد‌ و باعث شد تا حملات شاگردان موسیمانه در طول 90 دقیقه بی‌ثمر مانده و به گل ختم نشود. حال اینکه به جز مواردی که به آن‌ها اشاره شد و هر فوتبال‌دوستی هم تأثیرشان روی این شکست را درک کرده و می‌فهمد، از لحاظ فنی و تاکتیکی و حتی مسائل حاشیه‌ای و پیرامونی، قطعا پارامترهای مؤثر دیگری نیز وجود داشتند که باعث شد تا دوشنبه شب در کینگدام آره‌نای ریاض، استقلال در پایان این دیدار با شکستی پرگل میدان را ترک کند؛ هرچند با وجود 3 امتیاز به هفته‌های بعدی همچنان امیدوار باقی بماند. 

ناهماهنگی بین ارکان دفاعی
در این دیدار و مقابل یکی از منسجم‌ترین و بهترین تیم‌های آسیا، فارغ از نتیجه و البته این امر که به خاطر اتفاقات و روند نتایج اخیر، شاگردان موسیمانه وضعیت جالبی از لحاظ روحی و روانی ندارند، استقلال عملکرد بدی نداشت. سرمربی آبی‌ها نیز به خاطر مصدومیت رضاییان مجبور شد خیلی زود این بازیکن را تعویض کند. در هر صورت شکست‌ناپذیری الهلال در لیگ عربستان به حدود یک سال و نیم رسیده و این موضوع نشان می‌دهد بازی مقابل این تیم برای هر تیمی در این کشور و فراتر از آن در آسیا بسیار دشوار است. با این حال استقلالی‌ها در میدان زحمت خود را کشیدند، هرچند به نظر می‌رسد مشکل قبلی در خط دفاعی همچنان وجود دارد.
شاید نداشتن گلزنی قهار و مهاجمی تمام‌عیار در ترکیب استقلال، عامل اصلی حال و روز این تیم و وضعیت فعلی آبی‌ها باشد اما قطعا مسئله دفاعی و ناهماهنگی که بین بازیکنان فاز دفاعی این تیم وجود دارد کمتر از ضعف گلزنی در این تیم نیست. این درحالی است که قبل از این دیدار به مشکلات خط دفاعی اشاره شده و این پیشنهاد مطرح شد که ‌برای تجمع در خط دفاعی به منظور برتری عددی در یک سوم دفاعی و همچنین حفظ انسجام تیمی، بهتر است تا استقلال برای این دیدار با 3 دفاع به مصاف حریف قدرتمند عربستانی می‌رفت با این پیش شرط که دو گوش چپ و راست این تیم بیشتر از نفوذ و بازی بالا، در خط دفاعی به مدافعان میانی کمک کنند تا به این ترتیب به جای استفاده از 4 دفاع، موسیمانه با 5 دفاع‌ به فکر حراست از دروازه تیمش باشد. اما با وجود استفاده از مدافعان پرتعداد، در این بازی مشخص شد که از لحاظ هماهنگی بین ارکان دفاعی همچنان مشکلات زیادی در این تیم وجود دارد. در هر صورت مهاجمان الهلال به خصوص سالم الدوساری و میتروویچ هر زمان که اراده می‌کردند به دروازه سیدحسین حسینی رسیده و در این بین و به خاطر عدم هماهنگی 3 بار هم موفق به باز کردن دروازه گلر آبی‌ها شدند. در این بخش به نظر می‌رسد بیشتر از هر چیزی فاکتور زمان مهم است تا بازیکنان و سرمربی جدید به درک تاکتیکی مناسب و مطلوبی از یکدیگر رسیده و این نقص برطرف شود. 

تداوم مشکلات روحی و روانی 
برای دومین دیدار متوالی استقلال در آسیاست که این تیم در همان دقایق نخست بازی، یکی از ستاره‌ها و ارکان اصلی خود را از دست می‌دهد. در دیدار با النصر، مهرداد محمدی و در بازی دوشنبه شب نیز رامین رضاییان به خاطر آسیب دیدگی مجبور به ترک زمین شدند. نفراتی چون رامین رضاییان برای بازی‌های بزرگی مانند بازی دوشنبه شب سرشار از انگیزه‌اند، تا جایی که همین بازیکن در همان دقایق ابتدایی بازی با الهلال این فرصت را داشت تا دروازه حریف عربستانی را باز کند. اما در اوج بدشانسی نه تنها این فرصت را از دست داد بلکه از ناحیه کتف مصدوم و مجبور به خروج از زمین شد. 
حال اینکه این اتفاق تا چه اندازه روی شکست استقلال در ریاض تأثیرگذار بود؛ به نظر می‌رسد این مهم هم در نتیجه به دست آمده بی‌تأثیر نبوده باشد اما آنالیز و بررسی دوباره این دیدار نشان می‌دهد که استقلالی‌ها فارغ از هر امر دیگری به خاطر روند اخیر و ناکامی‌های پیاپی، همچنان با مشکلات روحی و روانی و آسیب‌های ذهنی مواجه بوده و هنوز نتوانسته‌اند از زیر فشار خارج شوند. در این بین شوک تعویض کادرفنی هم جواب نداده و استقلال همچنان زیربار فشار انتقادات و نگرانی هوادارانش قرار دارد. 

بدنسازی‌ مشکل آبی‌هاست؟ 
نکته مهم دیگر به تعداد مصدومان استقلال و شائبه‌ای مربوط می‌شود که بر اساس آن این طور وانمود می‌کنند که وجود این همه مصدوم در ترکیب استقلال به بدنسازی این تیم در پیش‌فصل و ابتدای فصل مربوط می‌شود. این در شرایطی است که مصدومیت‌های شایع در فوتبال را می‌توان به دو بخش تقسیم‌بندی کرد؛ اول مصدومیت‌های ناشی از ضرب‌خوردگی که نمی‌تواند ربطی به بدنسازی تیمی یا انفرادی داشته باشد و دوم آسیب‌های ناشی از کشیدگی که این امر مستقیما با بدنسازی در پیش‌فصل مرتبط است. در این بین مصدومان استقلالی حداقل در آسیا در برخوردهای فیزیکی فرصت ادامه همراهی تیم خود را از دست دادند اما نوع مصدومیت بازیکنانی مانند جلالی و سیلوا در لیگ برتر این فرضیه را تقویت کرد که چه بسا آبی‌پوشان از لحاظ بدنی دوران کامل و موفقی را در پیش فصل بیست و چهارم سپری نکرده باشند. البته بازیکنی که تحت فشار باشد واضح است که به قصد جبران، خود را به آب و آتش زده و گاها این امر مصدومیت‌های جبران‌ناپذیزی از بابت درگیری‌های فیزیکی را سبب می‌شود.

موسیمانه بیشتر از هر کسی زیر فشار است 
در هر صورت استقلال با تیمی بازی کرد که مدت‌هاست رنگ شکست را ندیده و هر تیمی در لیگ داخلی و نخبگان را از دم تیغ گذرانده است. این در صورتی است که می‌توان این‌طور نتیجه‌گیری کرد که شاید تفاوت دو تیم در این مسابقه، بازیکنی مانند میتروویچ در خط حمله بود که با جاگیری‌های به موقع به راحتی هر سه گل تیمش را به ثمر رساند اما یکی از دلایل این امر یعنی شکست با گل‌های پرتعداد به عقب بازی کردن استقلال در این بازی مربوط می‌شود. اگرچه شاگردان موسیمانه سعی کردند در فاز دفاعی منسجم و متحدتر باشند اما میتروویچ هم در سطح بالایی قرار داشته و به راحتی فرصت‌هایی که به دست می‌آورد را از دست نمی‌دهد. 
حال اینکه با این وضعیت می‌توان به آینده استقلال امیدوار بود؟ در هر صورت این تیم از زمانی که موسیمانه آمده بازی به بازی پیشرفت کرده اما خود موسیمانه هم فعلا زیرفشار است. در واقع فعلا فشار حداکثری تماشاگران روی مدیریت است و فشار مدیریت هم روی سرمربی آفریقایی! از سوی دیگر تصمیمات شتاب‌زده و عجولانه در بدنه مدیران استقلال هم در روند این تیم بی‌تأثیر نبوده؛ هرچند به نظر می‌رسد مجموعه ارکان باشگاه استقلال برای رسیدن روزهای روشن باید مجموعه‌ای از عوامل را رعایت کنند و از خیلی مسائل دیگر برحذر باشند. 

همچنان فرصت باقی است
البته در این بین یکی از عواملی که می‌تواند استقلال را از زیر فشار خارج کرده و این تیم را دوباره به ریل بازگرداند، حمایت هواداران است که می‌توانند با تزریق آرامش، همچنان از تیم و سرمربی آن حمایت کنند تا استقلال خیلی زود بتواند به روزهای خوبش برگردد. اگر استقلالی‌ها می‌خواهند این بار روانی را از روی دوش بازیکنان و کادر این تیم بردارند در حال حاضر حمایت همه‌جانبه و تزریق آرامش، می‌تواند بیشترین کمک را به موسیمانه و شاگردانش در این مقطع بکند. 
در این بین شاید قهرمانی در فصل جاری از دست رفته یا به کمترین میزان شانس خود رسیده باشد اما هنوز جام حذفی، کسب سهمیه برای سال بعد، ادامه پرقدرت در لیگ برتر و آسیا به منظور صعود به مرحله حذفی لیگ نخبگان باقی مانده؛ ضمن اینکه با ایجاد یک ساختار اصولی می‌توان ازهمین حالا تیمی را درست کرد که دوباره در حد و اندازه‌های یک تیم بزرگ و مدعی در ایران و آسیا خود را معرفی کرده و به دوران شکوهمند گذشته بازگردد.