اعلام بی طرفی دو روزنامه مطرح آمریکایی در انتخابات ریاست جمهوری
صاحبان واشنگتن پست و لس آنجلس تایمز از تحرکات روزنامه‌ها برای حمایت از کاملا هریس نامزد دموکرات‌ها در برابر دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌ خواه، جلوگیری کردند و سنت چندین دهه حمایت از نامزدها را شکستند.
  • ۶ ساعت قبل
  • 00
اعلام بی طرفی دو روزنامه مطرح آمریکایی در انتخابات ریاست جمهوری
چرا واشنگتن پست و لس آنجلس تایمز اعلام بی طرفی کردند؟
چرا واشنگتن پست و لس آنجلس تایمز اعلام بی طرفی کردند؟
مائده زمان فشمیخبرنگار

دو روزنامه مطرح واشنگتن پست و لس آنجلس تایمز حالا و پس از انتشار بیانیه هایی در کانون بحث های داغ در مورد حمایت سیاسی از انتخابات و پیامدهای آن برای آزادی مطبوعات قرار گرفته اند.

تصمیم‌های مالکان میلیاردر دو روزنامه مطرح آمریکایی برای پایان دادن به عملکرد طولانی مدت خود در حمایت از نامزد دموکرات ریاست‌جمهوری، چند روز قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در پنجم نوامبر با واکنش‌های شدید مواجه شده است.

صاحبان واشنگتن پست و لس آنجلس تایمز از تحرکات روزنامه‌ها برای حمایت از کاملا هریس نامزد دموکرات‌ها در برابر دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌ خواه، جلوگیری کردند و سنت چندین دهه حمایت از نامزدها را شکستند.

واشنگتن پست، متعلق به جف بزوس میلیاردر، موسس و مالک آمازون با انتشار بیانیه ای گفت که این تصمیم را برای محافظت از گزارش های مستقل اتخاذ کرده است.

این روزنامه در اقدامی عجیب و برخلاف رویه همیشگی اش در دهه‌های اخیر، اعلام کرد که در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری، هیچکدام از نامزدها را حمایت نخواهد کرد. این روزنامه از سال 2015 همواره از مهمترین منتقدان ترامپ بوده است.

جف بزوس با اعلام این که این تصمیم تلاشی برای حمایت از روزنامه ‌نگاران و حرفه روزنامه ‌نگاری است گفت در نظرسنجی‌ های مربوط به اعتماد و شهرت، روزنامه‌ نگاران و رسانه‌ ها به طور مرتب در پایین‌ ترین سطح، اغلب درست بالاتر از کنگره قرار دارند. اما در سال انتخابات، طبق نظرسنجی منتشرشده از سوی موسسه گالوپ، مطبوعات و رسانه از نظر اعتماد و شهرت به زیر کنگره سقوط کرده‌اند. حرفه ما در حال حاضر کمتر از همه مورد اعتماد است.

همین موضوع کناره گیری از حمایت از نامزدها هم باعث شد تا برخی از روزنامه نگاران این روزنامه تصمیم به استعفا بگیرند. طبق خبرها سه نفر از ۱۰ عضو هیئت تحریریه این روزنامه استعفا کردند.

آکسیوس در گزارشی اعلام کرد که دیوید هافمن که در چهل سال گذشته با این روزنامه همکاری می کرده، مالی رابرتس و میلی میترا سه نفری هستند که تصمیم به استعفا گرفتند.

افرادی که استعفا داده‌اند می ‌گویند امتناع از حمایت از کاملا هریس در این شرایط حساس، می تواند منجر به پیروزی ترامپ در انتخابات هفته آینده شود.

چند روز قبل، میلیاردر دیگری هم اقدامی مشابه با واشنگتن پست انجام داد. پاتریک سون-شیونگ، صاحب لس آنجلس تایمز تصمیم گرفت سرمقاله روزنامه برای حمایت از هریس را رد کرد.

او در مصاحبه ای گفت: فرآیند تصمیم گیری این چنین بود: چگونه می توانیم به بهترین وجه به خوانندگان خود اخبار را منتقل کنیم، در حالی که تصمیم نهایی را به آنها بگذاریم.

بیانیه های رد حمایت باعث واکنش شدید تحریریه ها و خوانندگان شد و بحثی داغ در مورد آزادی مطبوعات و اینکه آیا روزنامه ها باید کاملا در انتخابات بی طرف بمانند یا خیر را مطرح کرد.

چرا روزنامه ها حمایت ها را متوقف کردند و چه واکنشی داشتند؟

صاحبان هر دو روزنامه گفتند که تصمیمات آنها با هدف حفاظت از گزارش های مستقل و دادن آزادی انتخاب به خوانندگان بوده است. با این حال، چندین ناظر ابراز نگرانی کرده اند که ممکن است منافع تجاری صاحبان آنها در این زمینه نقش داشته باشد.

مارتی بارون، سردبیر سابق واشنگتن پست، این روزنامه را به تسلیم شدن در برابر ارعاب از سوی اردوگاه جمهوری خواهان متهم کرد. بارون در فضای مجازی نوشت: این تصمیمان بزدلی است و دموکراسی قربانی آن است.

ویراستاران صفحه کاریکاتور این روزنامه روز شنبه با تلنگری به تصمیم مدیریت، تصویری از رگه ای از رنگ تیره را با عنوان دموکراسی در تاریکی می میرد منتشر کردند که شعار این روزنامه در زیر آن به چشم می خورد.

منتقدان این تصمیمات می گویند که بزوس و سون شیونگ دارای منافع تجاری هستند که ممکن است تحت تاثیر انتخاب مجدد ترامپ باشد، بنیانگذار آمازون دارای سهام در شرکت هایی با قراردادهای قابل توجه با دولت آمریکاست و مالک لس آنجلس تایمز می خواهد داروهای جدید را تبلیغ کند که نیاز به تایید سازمان غذا و دارو دارند.

دن کندی، استاد روزنامه نگاری در دانشگاه نورث ایسترن، گفت که بزوس و سون شیونگ درگیر اطاعت پیش بینی شده بودند.

او در وبلاگ خود نوشت: تعداد فزاینده ای از سازمان های خبری در مواجهه با موج فزاینده فاشیسم ترسو هستند. این اواخر در کمپین انتخاباتی، گذر از رقابت ‌های ریاست‌ جمهوری به معنای تسلیم شدن در برابر مجازاتی است که ممکن است در صورت بازگشت ترامپ به قدرت، در معرض آن قرار گیرند.

سابقه حمایت سیاسی توسط روزنامه ها چیست؟

حمایت روزنامه ها در آمریکا به حمایت شیکاگو تریبون از آبراهام لینکلن در سال 1860 برمی گردد.

روزنامه پست سنت حمایت خود را 48 سال پیش زمانی که حمایتش را از جیمی کارتر دموکرات اعلام کرد، آغاز کرد. ناشر و ویلیام لوئیس، مدیرعامل این روزنامه هفته گذشته گفت که این روزنامه از این پس حمایت از یک نامزد را متوقف خواهد کرد و به سنت خود در عدم حمایت باز خواهد گشت.

لس آنجلس تایمز حمایت های ریاست جمهوری را از سال 1976 تا 2004 به حالت تعلیق درآورد. اما در سال 2008، از باراک اوباما از حزب دموکرات حمایت کرد و از آن زمان به این رویه ادامه داده است.

برخی از رسانه ها قبلا این حمایت ها را کاهش داده اند. به عنوان مثال، نیویورک تایمز دیگر حمایت های ایالتی و محلی نمی کند، اما در انتخابات ملی به این کار ادامه می دهد.

در حالی که هیچ شمارش رسمی از حمایت روزنامه ها وجود ندارد، فاکس نیوز و سایر رسانه های متمایل به جمهوری خواهان تخمین زدند که نزدیک به 80 روزنامه از هریس حمایت کرده اند در حالی که کمتر از 10 روزنامه ترامپ را در این دوره از انتخابات حمایت می کنند.

ترامپ از حمایت واشنگتن تایمز و نیویورک پست، روزنامه ای که متعلق به راپرت مرداک، بازرگان استرالیایی-آمریکایی است، برخوردار شده است. هریس هم حمایت هایی از نیویورک تایمز، بوستون گلوب، مجله رولینگ استون و فیلادلفیا اینکوایرر و دیگران دریافت کرده است.

چرا روزنامه ها از نامزدهای سیاسی حمایت می کنند؟

روزنامه‌ها حمایت ها را به‌ عنوان یک خدمت برای خوانندگان توجیه می‌کنند که به گفته آنها، براساس تحلیل دقیق نامزدها، راهنمایی‌های آگاهانه ارائه می‌کنند.

این حمایت ها نشان دهنده موضع ایدئولوژیک روزنامه است، اما به عنوان نظر کارشناسی و شاخص کیفیت نامزدها نیز در نظر گرفته می شود.

دومینیک راینگ، استاد ارتباطات سیاسی در دانشگاه لافبورو انگلیس گفت که حمایت روزنامه ها نقش برجسته ای در شکل دادن به افکار عمومی تا به امروز دارد.

او گفت: اینطور نیست که رسانه‌ ها به ما می ‌گویند چه فکر کنیم، بلکه نشان می ‌دهند که ما باید در مورد چه فکر کنیم. این داستان نشان ‌دهنده روشی است که برندهای رسانه ‌ای تثبیت شده، هرچند در یک چشم‌انداز رسانه ‌ای بسیار پراکنده، وفاداری و علاقه‌ مندی مردم را به خود جلب می ‌کنند.

حمایت روزنامه ها چقدر بر نتایج انتخابات تاثیر می گذارد؟

حمایت های رسانه ای در طول تاریخ نقش مهمی در انتخابات های آمریکا داشته است.

در یک مطالعه، استیون اسپریک شوستر، استاد اقتصاد در دانشگاه ایالتی تنسی میدل، دریافت که حمایت روزنامه‌ها بین سال‌های 1960 تا 1980 باعث تغییر بزرگ و قابل توجهی در نامزد مورد نظر خوانندگان شد.

در آن سال ها، زمانی که بیشتر حمایت های روزنامه ها برای نامزدهای جمهوری خواه بود، اسپریک شوستر محاسبه کرد که آنها مسئول انتقال بیش از 20 میلیون رای دهنده به سمت دموکرات ها هستند.

با این حال، او در مطالعه خود اذعان کرد که ممکن است حمایت ها به سادگی تغییری را تسریع کنند که به هر حال اتفاق می‌افتد. شاید حمایت زمانی تغییر می ‌کنند که شخصی تصمیم می ‌گیرد از یک نامزد خاص حمایت کند بدون اینکه هویت کسی را که حمایت می‌کند تغییر دهد.

راینگ گفت برای انتخابات ریاست جمهوری کنونی، جایی که رقابت بسیار تنگاتنگ است، حمایت روزنامه های برجسته آمریکایی حالا اهمیت بیشتری در تغییر رای مردم پیدا کرده است. او گفت: من مطمئن هستم که تیم هریس می خواهد همه چیز با آنچه آنها می گویند هماهنگ باشد.

راینگ افزود: صاحبان پست و لس‌آنجلس تایمز احتمالا ریسک محاسبه ‌شده ‌ای را متحمل شده ‌اند و به این فکر می ‌کنند که بتوانند راحت ‌تر از زمانی که ترامپ به عنوان رئیس ‌جمهور انتخاب شود، رابطه با هریس را احیا کنند.

آیا کشورهای دیگر سنت حمایت روزنامه ها را دارند؟

انگلیس همچنین سنت قوی در حمایت روزنامه ها دارد. در انتخابات سال 1992، زمانی که جان میجر، نخست وزیر وقت، برای چهارمین بار متوالی پیروز شد، روزنامه سان ادعا کرد که حمایت آنها باعث تغییر نتیجه انتخابات شده است.

تیتر صفحه اول این روزنامه صبح روز بعد از انتخابات چنین بود: خورشید برنده شد. این تیتر در تاریخ سیاسی انگلیس ثبت شد تا اثبات کند که حمایت روزنامه چقدر می تواند قدرتمند و تاثیرگذار باشد.

این عبارت دوباره در سال 1997 منتشر شد، زمانی که روزنامه سان از حزب کارگر تونی بلر حمایت کرد و این حزب در انتخابات عمومی به پیروزی قاطع دست یافت.

در سال 2009، روزنامه سان رسما حمایت خودش را به حزب محافظه کار با عنوان حزب کارگر حمایت ها را از دست داد، تغییر داد. حزب محافظه کار در انتخابات عمومی سال بعد پیروز شد و 14 سال در قدرت ماند.

به تازگی هم ساندی تایمز و سان، که هر دو متعلق به شرکت مرداک، News Corp هستند، از کی‌یر استارمر با عنوان زمان برای یک مدیر جدید، حمایت کردند. استارمر در اوایل سال جاری به عنوان رهبر حزب کارگر پس از پیروزی قاطع، زمام حکومت را در انگلیس به دست گرفت.

آیا روزنامه ها در عصر رسانه های اجتماعی قدرت حمایت خود را از دست می دهند؟

اینطور به نظر نمی رسد. راینگ، که تاثیر دستور کار خبری بر انتخابات اخیر انگلیس را مطالعه کرده، گفت که رسانه های سنتی هنوز نقش کلیدی در شکل دادن به افکار عمومی در مورد موضوعات کلیدی ایفا می کنند و در انتخابات می توانند، رای ها را تغییر می دهند.

او گفت: رسانه های سنتی هنوز هم در محیط رسانه های مدرن اهمیت دارند، زیرا طوفان افزایش شبکه های اجتماعی را پشت سر گذاشته اند.

حمایت چگونه بر درک عمومی از بی طرفی رسانه ها تاثیر می گذارد؟

ناظران به مرز مبهم بین حمایت روزنامه ها و آزادی بیان اشاره کرده اند.

مدیریت پست و لس‌آنجلس تایمز، سیاست جدید خود مبنی بر عدم تایید را با صداقت و بی‌ طرفی روزنامه‌ نگاری یکی دانستند.

با این حال، بسیاری از کارشناسان و ناظران استدلال می‌کنند که وقتی موسسات خبری و رسانه ای از اتخاذ موضع سردبیری روشن اجتناب می‌کنند، ممکن است در برابر فشارهای خارجی تسلیم شوند که پیامدهایی برای اعتماد عمومی خواهد داشت.

حدود 200 هزارخواننده واشنگتن پست تاکنون اشتراک خود را در اعتراض به آنچه که به عنوان فشار سیاسی پشت عدم حمایت این روزنامه می‌دانند، لغو کرده‌اند. لس آنجلس تایمز هم خوانندگان خود را از دست داده است.

چه چیزی در هر دو تصمیم مشترک است؟

هر دوی این روزنامه ها صاحبان میلیاردری دارند که ممکن است در دوران ریاست جمهوری ترامپ با انتقام مواجه شوند و به همین دلیل است که حالا اعلام کرده اند حمایت شان از دموکرات ها و نامزد این حزب را پس می گیرند.

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰