علی عبدی درباره اینکه محاسبه غلط صهیونیست‌ها چیست به «فرهیختگان» گفت: حرفی که حضرت‌آقا می‌زنند ناظر به یک مبنا و قاعده کلی هم در حوزه نظامی و هم در حوزه راهبردی است. به این معنا که هر درگیری در هر سطحی که شکل می‌گیرد، شکل‌گیری و ادامه دادن آن، قبل از آنکه متکی به معادلات نظامی و فیزیکال باشد، یعنی مبتنی‌بر سلاح و تجهیزات باشد، براساس درک و فهم ما از دشمن یا نظام ادراکی از دشمن شکل می‌گیرد. اصطلاحاً در ادبیات نظامی این تعبیر مطرح می‌شود که دشمنت را بشناس.

وی افزود: «سون‌تزو» در کتاب «هنر جنگ» که دوهزار و 500 سال قبل از این نوشته در قاعده اول می‌گوید ابتدا دشمنت را بشناس بعد استراتژی‌اش را بشناس. گام سوم این است که به دشمنت حمله نکن و در گام چهارم می‌گوید به استراتژی دشمنت حمله نکن. اینجا پیش از اینکه بخواهید با دشمن بجنگید باید تصور و ذهنیتی از او داشته باشید. وقتی سراغ دشمن می‌روید، اولین چیزی که از او درک می‌کنید، نظام ادراکی یا دستگاه فاهمه دشمن است. در ادبیات نظامی و استراتژیک از آن به دستگاه محاسباتی تعبیر می‌شود. اینکه دشمن شما سود و زیان‌تان را چطور محاسبه می‌کند؟ ارزش‌های آن، ارزش‌های حاکم بر تفکرش و ارزش‌های حاکم بر ارزیابی‌هایش به چه نحوی است؟

این کارشنای مسائل خاورمیانه گفت: حرفی که حضرت‌آقا مطرح می‌کنند تعریضی را نهفته دارد، به این معنا که این تعریض را تصریح نکردند اما وقتی جمله را واکاوی و کالبدشکافی می‌کنیم، متوجه یک تعریف به این معنا می‌شویم که کنش ما تا الان به‌نحوی بوده که باعث توهم و جسارت دشمن شده است. این گستاخی مبتنی‌بر دستگاه محاسباتی است که آن دستگاه محاسباتی یک ارزیابی از ما داشته و براساس آن به گستاخی و جسارت رسیده است. اگر می‌خواهیم به سمت تأدیب دشمن حرکت کنیم قبل از هر چیز باید دستگاه محاسباتی او را به‌هم بریزیم و به او القا و یادآوری کنیم که برداشت ذهنی‌اش غلط است؛ ادراک تو از من غلط است. قبل از اینکه بخواهیم راهبرد خود را در میدان و رویارویی با دشمن تغییر دهیم، باید ذهنیت و ادراک دشمن را نسبت به خودمان تغییر دهیم. در مورد پاسخ هم بخشی از ملزومات آن عرصه میدان و بخشی از آن عرصه دیپلماسی است و باید هر دو را توأمان پیش‌ببریم.

پاسخ به حمله یک دستور کار ترکیبی نیاز دارد
عبدی همچنین به این موضوع اشاره کرد که فرماندهان نظامی ما برای مقابله با جنگ شناختی دشمن بهتر است روایت دقیقی از ماجرا ارائه دهند و افزود:  ما نیاز به دستور کار ترکیبی داریم که تا الان فاقد آن بوده‌ایم. نقشه‌ای نیاز داریم که در آن همه موارد نظامی، سیاسی، دیپلماسی و رسانه‌ای دیده شود. رسانه زمینه و رکن ماجراست. بستر اصلی ما باید رسانه باشد، نقد جدی که می‌توان به بخش نظامی کشور داشته باشیم، این است که از جمعه‌شب که این اتفاق افتاد و بعد از صدور بیانیه، پدافند هوایی کشور و بیانیه ارتش مبنی بر شهادت دو نفر از نیروها تا بیانیه ستاد کل، فرماندهان نظامی هنوز صحبتی نکرده‌اند. اتفاقاً الان زمانی است که فرماندهان نظامی باید حضور پیدا کنند و با حفظ ملاحظات و چهارچوب‌ها روایت‌ ایرانی از ماجرا را ارائه کنند و روایت کشور را از اتفاق جمعه‌شب داشته باشیم. اما متأسفانه حتی در مورد اینکه چند موشک شلیک و رهگیری شده اطلاعات مشخصی ارائه نمی‌شود.

عبدی اظهار کرد: لزوماً نیاز نیست گفته شود موشک‌ها اصابت کرده‌اند یا خیر. اما همین‌که آمار دقیق دهند، می‌تواند بخش زیادی از القائات دشمن را نابود کند. متأسفانه در حال حاضر در همه رسانه‌های عربی، انگلیسی و فارسی‌زبان هر اطلاعاتی در موردحمله اسرائیل منتشر می‌شود و صیانتی از افکار عمومی هم نمی‌شود. عدم اطلاع باعث می‌شود افکار عمومی تبدیل به کشتزار دشمن شود. توجه به جنگ شناختی دشمن به همین معنی است که باید مسئولیت خود را در حوزه افکار عمومی و اقناع‌سازی انجام دهیم.

مصاحبه دیگر زهرا طیبی خبرنگار گروه نقد روز درباره این موضوع را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.