چرا از امیر قلعه‌نویی انتقاد می‌کنیم؟ چون تیم ملی را بیشتر از او دوست داریم. او مسئول‌فنی تیم ملی است و با نتایجی که در آینده می‌گیرد باید پاسخگوی انتخاب‌های امروزش باشد. اما همین حالا ایرادات را می‌گوییم تا مسیر اصلاح آسان‌تر طی شود.

لیست تیم ملی برای بازی با قطر و ازبکستان دیشب اعلام شد. این فهرست نسبت به اردوهای گذشته ایرادات کمتری دارد اما همچنان ابهامات مهمی در آن دیده می‌شود که باید آن‌ها در ۲ دسته صورت‌بندی کرد: اول، رویکرد عملکردمحور کادرفنی در انتخاب بازیکنان است که آیا امیر قلعه‌نویی از همه ظرفیت‌های فوتبال ایران استفاده می‌کند؟ و دوم، جوان‌گرایی و فرآیند تغییر نسل است که همچنان ایده درستی در آن دیده نمی‌شود.

در اولی، از ۲۷ بازیکن دعوت شده به اردو، ۱۰ بازیکن لیگ برتری هستند. در این بین در خط دروازه نام بهترین گلر لیگ دیده نمی‌شود. محمدرضا اخباری در ۶ بازی ابتدایی تنها یک گل دریافت کرده که آن هم از روی نقطه پنالتی بوده، اما انتخاب کادرفنی به‌جای او، سیدحسین حسینی است که بدون‌ کلیت‌شیت روزهای سختی را در استقلال سپری می‌کند. در سمت راست هم صالح حردانی که در بیشتر بازی‌های سپاهان از روی نیمکت کار را آغاز کرده، به اردوی تیم ملی دعوت شده، اما روی نام رامین رضائیان که به‌لحاظ آماری آماده‌ترین مدافع راست فوتبال ایران است، خط قرمز کشیده شده است.

دومین عامل، ایده جوان‌گرایی است که در نادرست‌ترین شکل ممکن اجرا می‌شود. کادرفنی مدعی تغییر نسل در تیم ملی است اما رضا غندی‌پور، مهاجم جوان ملوان که یکی از بهترین‌های لیگ بوده به تیم ملی دعوت نشده، سعید سحرخیزان هم که در روسیه روزهای خوبی را دارد خط خورده، نام بهرام گودرزی ۱۸ ساله هم که در این فصل ۳ پاس‌گل داده دیده نمی‌شود. از طرفی به‌جای جوانانی مثل سامان فلاح و حسین گودرزی، در خط دفاع به دانشگر و علی نعمتی اعتماد شده که حتی علی‌رغم عملکرد خوبشان، به‌واسطه شرایط سنی که دارند، از شانس بالایی برای حضور در جام جهانی برخوردار نیستند. به این لیست حتی می‌توان اللهیار و مهدی لیموچی را هم اضافه کرد که از نسل جدید فوتبال ایرانند و هنوز آن‌چنان که باید مورد آزمایش قرار نگرفته‌اند. 

تیم ملی فوتبال باکیفیتی بازی نمی‌کند، بخشی از این خوب نبودن محصول انتخاب‌های اشتباه کادرفنی است و امیر قلعه‌نویی باید بیش از قبل در انتخاب‌هایش حساسیت داشته باشد. اما مهم‌تر از همه روشن‌شدن سیاست کادرفنی است. اگر اولویت انتخاب در عملکرد است که این اتفاق نیفتاده و در تیم ما نام‌ها بیشتر از بازیکنان بازی می‌کنند، اگر هم جوان‌گرایی است که اصلا در ساختار تیم تعریف نشده، نه شیب ملایم است، نه تیم جوان شده! درهرصورت با مشخص شدن این رویکرد بهتر می‌توان انتخاب‌های کادرفنی را نقد کرد.