پلیس فردی را که بیش از بیست نفر را به قتل رسانده بود دستگیر کرد؛ بعد از دستگیری از او پرسیدند نیت تو از این کار چه بوده؟ گفت از اهالی محل بپرسید، من ذات مهربانی دارم و قصد بدی نداشتم؛ مهم آن است که من به مهربانی معروف هستم! تصویر را نگاه کنید؛ یک کودک در ایران به جرم آنکه پدرش دانشمند بوده، او را جلوی چشمانش به گلوله بستند و خدا می‌داند این دختر در سن کودکی چه سختی‌هایی کشید. دومی دختربچه زیبای لبنانی است و نتانیاهو با مهربانی(!) او را هم ذبح کرد، حالا دیگر این دختر خندان برای ترویج صلح نتانیاهو در جهان نیست. 

پیام نتانیاهو برای مردم ایران، از هزاران جنایت جنگی دردآورتر است، او تصور می‌کند جامعه ایران مثل جامعه او از صحنه عالم پرت هستند و نمی‌دانند در جهان چه خبر است؛ ایرانیان از حمله مغول تا حمله صدام از این حرف‌ها زیاد شنیده‌اند، اما هم مغول‌ها را بعد از مدتی به تسخیر ایده خود درآورند، هم صدام را که روزگاری یک فرد قدرتمند محسوب می‌شد‌. اما دنیا را نگاه کنید، کسی که هزاران کودک را سلاخی جسمی یا روانی کرده است با چه اعتماد به نفس بالایی درباره صلح صحبت می‌کند؛ عجب صحنه تهوع آوری است؛ چقدر صحنه غیر قابل تحملی است؛ مسئله وقاحت نتانیاهو نیست؛ مسئله احمق تصور کردن مخاطبین خودش است. ولی این پیام احمقانه نشان می‌دهد آینده منطقه با چنین افرادی قطعاً در بلند مدت به سود ما خواهد بود.