مقامات رژیمصهیونیستی دستور دادهاند شهرکنشینان تصاویر مربوط به خرابیهای سرزمینهای اشغالی را منتشر نکنند. این خبر را روز گذشته پایگاه خبری المیادین به نقل از شهردار حیفا اعلام کرد. بر این اساس شهرداری حیفا خطاب به شهرکنشینان تاکید کرده که نباید تصاویر مواضعی که توسط موشکهای حزبالله در این منطقه هدف قرار گرفته در فضای مجازی منتشر شود.
بدیهی است که یکی از اهداف این شکل از سانسور مربوط به جلوگیری از افشای نقاط ضعف است. با این حال اما در این باره اهداف مختلف دیگری نیز میتواند در میان باشد.
1- یکی از مهمترین این موارد که رژیم را نیز با چالش مواجه کرده، مسائل امنیت داخلی و خارجی است. رژیمصهیونیستی به جهت درگیری در جبهههای مختلف، نگران است انتشار تصاویر خرابیها و مناطق مورد حمله، اطلاعات استراتژیکی را به دشمنان ارائه دهد و بتواند نقشههای نظامی اسرائیل را برای حملات آینده افشا کند.
2- کابینه نتانیاهو همچنان با تظاهرات داخلی روبهرو است و انتشار تصاویر مربوط به خسارات حملات موشکی حزبالله میتواند این تظاهرات را تشدید کند. بنابراین کنترل افکار عمومی بهوسیله جلوگیری از انتشار این تصاویر میتواند به کاهش فشارهای اجتماعی کمک کند.
3- از ابتدای حمله رژیم به ضایحه بیروت و جنوب لبنان، تصاویری تحت عنوان مهاجرت لبنانیها به سمت شمال در رسانههای خارجی و بهویژه رسانههای اسرائیلی پمپاژ شد و شدت این شانتاژ خبری به هیچ عنوان با تصاویر مربوط به حمله گسترده لبنانیها به مواضع رژیمصهیونیستی نبود. این تناقض در پوشش خبر صرفا نمایانگر هدف دیگری است که نتانیاهو تحت عنوان «کنترل روایتهای رسانهای» دنبال میکند. او تلاش میکند روایت و تفسیر رسانهها درباره درگیریها و عملیاتهای نظامیاش را تحت کنترل داشته باشد.
همانطور که اشاره شد اسرائیل در سالهای گذشته سعی کرده با روشهای مختلفی از انتشار تصاویر و اطلاعات مربوط به خسارات نظامی وارد شده به شهرکهای اشغالی جلوگیری کند.
1- همکاری پلتفرمها در سانسور: سادهترین و کمهزینهترین راه برای اعمال محدودیت در فضای مجازی، همکاری با مالکان این پلتفرمهاست. در سالهای گذشته شرکتهای مختلفی اعم از فیسبوک (متا)، توییتر (x)، یوتیوب، اینستاگرام (متا)، گوگل و دیگر پلتفرمهای محلی و منطقهای با رژیمصهیونیستی در زمینه کنترل محتواها همکاری کردهاند.
مقامات اسرائیلی حتی سعی کردند تیکتاک را هم که یکی از پلتفرمهای تقریبا آزاد در دنیا محسوب میشود و در زمینه انتشار تصاویر مربوط به فلسطینیان در دنیا بسیار فعال عمل کرده است، بهمنظور کنترل محتوا تحت اختیار خود قرار دهند.
2- جنگ 33 روزه: در جنگ دوم لبنان که در ایران به جنگ 33 روزه معروف است (200۶)، خرابیهایی در لبنان و شمال سرزمینهای اشغالی رخ داد که اسرائیل تلاش کرد تا رسانهها را از پوشش کامل خرابیها در مناطق اسرائیلی و لبنانی محروم کند. آنها تصاویر هوایی و زمینی از خرابیها در مناطق تحت کنترل خود را سانسور کردند تا از تبلیغات منفی در رسانههای بینالمللی جلوگیری کنند. از سوی دیگر خبرنگاران هم دسترسی آزادانهای به بخشهای آسیب دیده در سرزمینهای اشغالی نداشتند و تحت نظارت دقیق نظامیان اسرائیلی بودند.
متن کامل این گزارش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.