عباس نعمتی، نویسنده سریال «غریبه» در گفت‌وگو با «فرهیختگان» اظهار داشت: در یک تحلیل می‌خواندم ۹۵ درصد فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی پایان خوش دارد و پنج درصد رضایت‌بخش است. از قضا ما برعکس هستیم؛ قصه نمی‌گوییم و انتهای آثارمان به‌شدت تلخ است. یکی از بزرگ‌ترین تئوریسین‌های خشونت (گالتونگ) می‌گوید بدترین نوع خشونت زمانی اتفاق می‌افتد که یک کاراکتر می‌خواهد کاری انجام دهد و شما در اثرتان این‌طور القا کنید که یک ایدئولوژی، یک طبقه، یا یک جامعه نمی‌گذارد این کار بالقوه، بالفعل شود. امکان ندارد شما در یک اثر هالیوودی ببینید که یک نفر می‌خواهد کاری انجام دهد و ایدئولوژی یا سیستم اقتصادی آمریکا جلوی او را بگیرد و او نتواند، درحالی‌که این اتفاق در آثار ما بسیار زیاد دیده می‌شود و برای همین مخاطب بعد از پایان فیلم، احساس له شدن می‌کند، آن‌هم وقتی در آن حتی یک تیر شلیک نشده است. خشونت در تعداد تیراندازی یا زدوخورد نیست، بلکه در اینجاست. 

وی تصریح کرد: اگر کسی می‌خواهد امید را در جامعه افزایش دهد باید نشان دهد که اگر تلاش کنید به نتیجه می‌رسید. باید نشان دهیم که برای موفقیت گاهی لازم است پوست شما کنده شود، اما ما گاهی این سختی‌ها را نشان نمی‌دهیم و برای همین مخاطب نمی‌پذیرد. قهرمان یک فیلم و سریال آمریکایی بارها شکست می‌خورد و بعد پیروز می‌شود. وقتی همه کنار کشیدند، قهرمان می‌ایستد و می‌جنگد تا پیروز می‌شود. اتفاقا جنگندگی مهم است و اگر می‌خواهیم به جامعه امید تزریق کنیم باید نشان دهیم برای پیروز شدن باید بجنگید، نه اینکه فقط کافی است حرکت کنید و بعد به موفقیت برسید.

متن کامل گفت‌وگوی عاطفه جعفری، دبیر گروه فرهنگ با عباس نعمتی را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.