چرا مسئولیتی که رهبر انقلاب برای محمد مخبر در نظر گرفتند با احکام متداول متفاوت است؟ دوره مسئولیت پنجاه روزه مخبر در دولت تا زمان استقرار دولت جدید، باعث شد تا رویکرد و منش سیاسی و مدیریتی او در میان افکار عمومی و سیاسیون نمود بیشتری پیدا کند.

او زمانی پاستور را ترک کرد که در فضای سیاسی کشور به‌عنوان سیاستمداری شناخته می‌شد که به دور از رقابت‌های مرسوم جناحی به دنبال مدیریت درست در نظام حکمرانی بود.در روزهایی که تمرکزها بر این موضوع استوار بود که دولت از کدام نامزد حمایت می‌کند و اصلا نامزد دولت در انتخابات کیست، محمد مخبر، نه سوگیری به نفع یک شخص یا نامزد از خود نشان داد و نه حتی اجازه داد تا دیگر شخصیت‌های دولتی از دولت به نفع خود یا نامزد انتخاباتی‌ای از امکانات دولت استفاده کند. برخوردی که چهره او را به‌عنوان سیاستمداری که در سیاست‌ورزی خود غیرجناحی رفتار می‌کند، تثبیت کرد.

مسئولیت تازه مخبر این امکان را برای او فراهم می‌کند که ذیل اقدامات و فعالیت‌هایی که در سمت جدید انجام می‌دهد، وجهه مشخصی در فضای سیاسی کشور پیدا کند. طبیعی است که بروز و ظهور قابلیت‌ها و توانمندی‌های او می‌تواند مخبر را به‌عنوان یک چهره موثر در فضای سیاسی کشور به افکارعمومی و مردم معرفی کند.

اقداماتی که او پیش از این در ستاد اجرایی و حتی معاون اولی دولت انجام می‌داد، عموما در فضایی بود که کمتر مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گرفت و دوره مسئولیت پنجاه روزه او نیز در دولت رئیسی فرصت کمی برای تثبیت این چهره‌سیاسی بود. اگرچه او نقش مهم و موثری در شناخت فضای سیاسی کشور داشت اما انتصاب او به‌عنوان مشاور رهبری مشخصا اقدامات و فعالیت‌های او در این جایگاه را زیر ذره‌بین رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی قرار خواهد داد و نهایتا او به‌عنوان چهره‌ نقش‌آفرین در فضای سیاسی کشور شناخته خواهد شد.

انتصاب محمد مخبر به‌عنوان مشاور رهبر انقلاب در فضای سیاسی کشور در وهله اول این امکان را در اختیار معاون اول دولت شهید رئیسی قرار می‌دهد که همچنان در عرصه اجرا باقی بماند. امری که هم امکان استفاده از تجربیات او در نظام حکمرانی را فراهم می‌کند، هم تجربیات جدیدی را در اختیار مخبر می‌گذارد و مهم‌تر از همه اینکه او همچنان به‌عنوان یک سیاستمدار موفق در عرصه اجرا امکان بروز و ظهور دارد.

انتصاب مخبر به‌عنوان مشاور رهبر انقلاب را می‌توان انتصاب مهمی دانست که شاید در دوره‌های مختلف برای کمتر سیاستمداری در عرصه اجرایی اتفاق افتاده است. در دوره‌های گذشته، معاونان و وزرایی حضور داشتند که پایان مسئولیت آنها منجر به پایان حیات آنها در عرصه اجرایی بوده و گاهی وقفه‌ای بیست ساله تا مسئولیت بعدی‌شان به وجود آورده است. امری که کمترین آسیب آن برای یک سیاستمدار دور افتادن از چالش‌ها و مشکلاتی است که در اتفاقات و تحولات جدید در کشور رخ می‌دهد. 

متن کامل گزارش زهرا طیبی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه بخوانید.