فرهیختگان آنلاین: شرایط امروز تیم ملی، محصول انتخابهای اشتباه است؛ از نوع بهکارگیری ابزار و ضعف در اجرای برنامهها تا عدمشناخت کادرفنی از شرایط تیم که برای هر یک از آن میتوان مثالهای متعددی را کنار هم ردیف کرد. اینجا از چند نکته مهم دربارۀ ضعف ساختار دفاعی تیم ملی میگوییم تا ببینید که اوضاع تا چه حد نگرانکننده است.
از زمانی که امیر قلعهنویی هدایت تیم ملی را بر عهده گرفته، شاهد ضعفهای فنی بسیاری مقابل تیمهای با کیفیت هستیم. این، در شرایطی خطرناکتر میشود که ساختار دفاعی پرایراد تیم ملی مقابل تیمهای درجه چندم آسیایی نیز ما را به دردسر میاندازد. نقطهضعفی که هر بار با بهانههای مختلف توجیه شده؛ یکبار با پروژه جوانگرایی و بار دیگر در سبک بازی و فوتبال به اصطلاح شناور تیم ملی! هر چند درباره هر دو ادعای کادرفنی میتوان بحث کرد.
قلعهنویی بارها اذعان کرده که تغییر نسل در تیم ملی با شیب ملایم صورت میپذیرد اما لیست بازیکنان دعوت شده هر بار ابهامهای بزرگتری دارد. یک سردرگرمی بزرگ و «بلد نبودن» که راهی برای رهایی از آن در تفکرات کادرفنی دیده نمیشود؛ در قلب خط دفاع که تبدیل به پاشنه آشیل تیم شده، او مدتهاست چشم بر اشتباهات پرتعداد شجاع خلیلزاده ۳۵ ساله میبندد، سامان فلاح جوان جایی در لیستش ندارد و کنعانیزادگان نیمکتنشین است.
از همه مهمتر فرآیند زوجسازی هم در نادرستترین شکل ممکن انجام میشود. حزباوی جوان و آیندهدار است. انتخاب و اشتباه فراوان لازم دارد تا به یک مدافع پخته تبدیل شود. هزینه جا افتادن و کسب تجربه او در ترکیب تیم را هم باید بپردازیم. مثل سامان فلاح و همه جوانهایی که برای تغییر نسل به آنها نیاز داریم. اما مشکل اینجاست که انگار کادرفنی نسبت به ظرفیتهای فنی مدافعان فوتبال ایران شناختی ندارد که اینچنین در انتخاب زوجسازی و آزمایش آنها دچار سردرگمی شده است. این نقص در کیفیت فنی مهرههای تدافعی تیم هم تاثیر گذاشته است.
بیبرنامگی کادرفنی در شرایطی آشکار میشود که کنعانی موقعیت سنی بهتری نسبت به شجاع دارد، احتمالا حضورش در لیست هم به همین دلیل تا جام جهانی تداوم پیدا میکند، اما کادرفنی اصرار عجیبی به استفاده از مدافعی در کنار حزباوی دارد که شانسی برای بازی در جام جهانی بعدی نخواهد داشت. در شرایطی که سید مجید حسینی و مرتضی پورعلیگنجی مصدوم هستند و در اردوهای بعدی به تیم اضافه میشوند، آرمین سهرابیان، عارف آغاسی، علی نعمتی و محمد دانشگر هم در اردوهای اخیر حضور داشتند. اما با این ظرفیت همچنان ایده کادرفنی برای قلب خط دفاع تیم ملی مشخص نیست.
امیر قلعهنویی و دستیارانش فرصت دارند در زمان باقیمانده تا جام جهانی نسل جدیدی از بازیکنان را آماده حضور در این رقابتها کنند، اما با رویکرد فعلی سیکل جوانگرایی درست طی نمیشود و میتواند نگرانیها را نسبت به آینده تیم ملی ایران در جام جهانی پیشرو بیشتر کند.