مسابقه از اصفهان خارج می‌شد، فیفا میزبانی را می‌گرفت؛
محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: دیدار نخست تیم ملی برابر قرقیزستان در ورزشگاه فولادشهر اصفهان اگرچه با برتری شاگردان قلعه‌نویی همراه بود اما در زمین مسابقه نه از کیفیت فنی بالا خبری بود و نه از زیرساخت و چمن مناسبی! این در حالی است که تا پیش از این دیدار به مدت 40 روز تلاش شده بود این دیدار در شرایطی مطلوب برگزار شود، اما چیزی که بیشتر از هر نکته‌ای در زمین مسابقه مشهود بود زمین چمن ورزشگاه فولادشهر بود که نه‌تنها بازی را از ریخت و قیافه انداخت بلکه خود عاملی بود بر بی‌کیفیتی این مسابقه.
فولادشهر حداقل‌ها را هم نداشت!
بعد از این دیدار علی دهقانی، مسئول دپارتمان مسابقات بین‌المللی فدراسیون فوتبال به برخی نکات درخصوص آماده‌سازی ورزشگاه فولادشهر اشاره و مسائلی را به‌صورت کلی مطرح کرد، اما او درباره اینکه واقعا در این مدت این ورزشگاه چه پروسه‌ای را برای بازسازی و گرفتن مجوز لازم برای برگزاری دیدارهای ملی سپری کرد، به «فرهیختگان» گفت: «فولادشهر حتی مجوز ملی هم نداشت و در ادامه رقابت‌های لیگ برتر نیز قرار بود سازمان لیگ جلوی میزبانی دیدارهای ذوب‌آهن در این ورزشگاه را بگیرد. آبیاری این ورزشگاه دستی بود و با شلنگ زمین چمن را آبیاری می‌کردند و خبری از این کار به‌صورت اتوماتیک نبود. متوسط لوکس نور به زیر 950 می‌رسید و برخی جاهای زمین حتی 400 لوکس نور هم نداشت این در حالی است که این میزان به‌طور میانگین نباید از حدود 1950 تا 2000 لوکس کمتر باشد. بنابراین فولادشهر هزار لوکس کم داشت. ضمن اینکه اسکوربورد این ورزشگاه نابود بود و حتی تصاویر عادی را به زحمت پخش می‌کرد. دسترسی‌های آن به سکوها آشفته بوده و هیچ حائلی برای ورود تماشاگران به ورزشگاه وجود نداشت و از همه جای ورزشگاه تماشاگران می‌توانستند خودشان را به کریدور ورودی و خروجی تیم‌ها به‌سمت رختکن برسانند. بنابراین سازمان لیگ به مسئولان ذوب‌آهن اعلام کرده بود اگر وضعیت بر همین منوال باشد اجازه برگزاری رقابت‌های لیگ را به این باشگاه در فولادشهر نخواهد داد. شاید ورزشگاه‌های دیگر هم با نواقصی همراه باشند اما فولادشهر حداقل‌ها را هم نداشت یعنی فقط یک سازه به همراه یک زمین چمن بود.»
نمی‌توانستیم بازی را از اصفهان خارج کنیم
این دیدار قرار بود ابتدا در ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان برگزار شود این در شرایطی است که آبروریزی فوتبال ایران در سطح بین‌المللی از دیدار سپاهان در پلی‌آف لیگ الیت آغاز شد و در دیدار تیم ملی در مقدماتی جام‌جهانی به‌نوعی تکمیل شد. این در شرایطی است که در دیداری که سپاهان در نقش جهان برگزار کرد، امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی در ورزشگاه حاضر شده و شرایط موجود را از نزدیک به تماشا نشسته تا زمزمه‌های تغییر ورزشگاه محل میزبانی تیم ملی از قرقیزها، از سوت پایان این دیدار آغاز شود.
حال اینکه بعد از کنسل شدن برگزاری دیدار ایران و قرقیزستان در ورزشگاه خانگی سپاهان، این سوال مطرح می‌شود که آیا ورزشگاه استاندارد دیگری در شهر دیگری برای میزبانی از تیم ملی وجود نداشته تا این آبروریزی رقم نخورد و از سوی دیگر دلایل اصرار به برگزاری این دیدار در ورزشگاهی که فقط یک سازه و زمین چمن داشت چه بود؟ سوالات مهمی هستند که دهقانی درباره این ابهامات، این‌طور پاسخ می‌دهد: «ما یک‌بار به کنفدراسیون آسیا ورزشگاه آزادی را اعلام کردیم که بعدا مشخص شد این ورزشگاه فعلا به سرانجام نمی‌رسد. در ادامه نقش‌جهان اصفهان تنها ورزشگاهی بود که ابهت، گنجایش و استانداردهای لازم را داشته اما هرگز به این فکر نکردیم که قرار است چمن این ورزشگاه نابود شده و زیرکشت برود. پس زمانی که نقش‌جهان را معرفی کردیم زمان ما برای تغییر ورزشگاه‌ها به پایان رسیده و دیگر نمی‌توانستیم این بازی را به استان دیگری ببریم. از طرف دیگر از آن جایی که فیفا برای تمامی عوامل خود بلیت اصفهان را گرفته بود و اگر قرار بود بازی را به تبریز ببریم ممکن بود میزبانی از ما سلب شود که احتمال تحقق این امر خیلی بالا بود. بنابراین دلیل اصلی اینکه بازی را به فولادشهر بردیم این بود که نمی‌توانستیم بازی را از استان اصفهان به بیرون ببریم. در واقع چاره دیگری نداشتیم و نمی‌توانستیم بازی را از استان اصفهان تکان دهیم، اگر تکان می‌دادیم بازی را از ما می‌گرفتند. ما در فاصله 30 روزه تا بازی ورزشگاهی را تحویل گرفتیم که شاخصه‌های لازم برای بازی‌های لیگ را هم نداشت. بنابراین 160 نفر، 24 ساعته طی 30 روز کار کردند تا این موارد به سطح استانداردهای بین‌المللی برسد تا بالاترین بازی بین‌المللی در سطح قاره در آن برگزار شود.»
شکل بد چمن به‌خاطر کار عمرانی بود
حال اینکه هرچقدر هم امکانات ورزشگاه فولادشهر به‌روزرسانی شده و به استانداردهای روز دنیا نزدیک شده باشد اما اولین تصویر پخش شده از این ورزشگاه با آن شرایط بد چمن بدجوری توی ذوق زده و باعث شد همه تلاش‌های انجام شده نقش بر آب شده و به‌نوعی همه رشته‌ها پنبه شود. در این مدت تمام سعی فدراسیون بر این بود تا در یک شرایط آبرومندانه ایران میزبان حریفش باشد اما درنهایت موضوعی که نمود عینی پیدا کرده و سطح فوتبال ایران را در ابعاد بین‌المللی با جلوه‌ای ناموزون مواجه کرد، چمن ورزشگاه بود. دهقانی در این خصوص به «فرهیختگان» گفت: «تقریبا 5 تا 6 روز 20، 30 نفر با فرغون و بیل سعی داشتند تا برای آبیاری اتوماتیک 4 لاین 6تایی آبپاش اتوماتیک تعبیه کنند تا زمین به این شکل و نه به‌صورت دستی آبپاشی شود که برای تحقق این امر زمین نزدیک به یک و نیم کیلومتر لوله‌گذاری شد. در ادامه به‌خاطر تعدد رفت و آمد در برخی نقاط چمن از بین رفته و یک‌سری نقاط دیگر به‌خاطر کندن زمین و لوله‌گذاری چمن آسیب دید. وقتی 20، 30 نفر به صورت مداوم وارد چمن می‌شوند طبیعی است که چمن دچار آفت و قارچ شده و در ادامه برای بازگرداندن چمن به حالت طبیعی بعد از لوله‌گذاری، از بانک چمن استفاده کردیم که البته این دو چمن چون با هم همخوانی نداشتند؛ این امر باعث شد تا ناموزونی و ناهمگونی و شکل نامناسبی که به آن اشاره کردید، ایجاد شود. البته من نمی‌توانم درباره کیفیت آن صحبت کنم چون تخصصی در این زمینه ندارم اما شکل آن به‌خاطر کار عمرانی بود که مجبور بودیم در وسط زمین انجام دهیم.»
ایران - قطر فقط در 2 شهر می‌تواند برگزار شود
با همه این تفاسیر حالا قرار است تیم ملی در هفته چهارم رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی نیز دوباره میزبان باشد؛ این بار میزبان کشوری که خود بیشترین زیرساخت فوتبالی را در آسیا دارد و حالا دیگر پای حیثیت ملی در زمینه زیرساخت‌های ورزشی در میان است. تیم ملی در جام‌جهانی و جام ملت‌ها در دو سال اخیر در بیشتر ورزشگاه‌های قطر در بهترین شرایط زیرساختی از هر لحاظ به میدان رفته و حالا قطری‌ها این توقع را دارند تا یکی از بهترین تیم‌های آسیا از لحاظ رنکینگ در شرایطی مشابه از آنها پذیرایی کند. اما آیا این امر شدنی است؟ اصلا این دیدار قرار است در کدام ورزشگاه برگزار شود. در این زمینه شنیده می‌شود تصمیم نهایی گرفته نشده اما این تصمیم هم فقط به فدراسیون فوتبال مربوط نشده و بسیاری از ارگان‌های مرتبط باید در جلسه‌ای مشترک به تصمیمی واحد برسند. حال علی دهقانی درباره اینکه گمانه‌زنی‌ها برای این دیدار روی کدام ورزشگاه‌هاست، به «فرهیختگان» گفت: «هیچ تصمیم‌گیری نشده است چون جزئیات هنوز نامشخص هستند. ورزشگاه آزادی بعید است به این دیدار برسد ولی دو ورزشگاه دیگر داریم که از لحاظ گنجایش و استاندارد‌ها با تمام چیزهایی که ما نیاز داریم همخوانی دارد؛ یکی ورزشگاه یادگار امام و دیگری ورزشگاه امام رضا(ع). اما اینکه این بازی در ورزشگاه فولادشهر برگزار شود به نظرم این ورزشگاه کشش گنجایش زیادی را نداشته و باید به فکر ورزشگاهی با گنجایش بیشتری باشیم. این دیدار با توجه به اتفاقاتی که در جام ملت‌های آسیا افتاد یک حساسیت خاصی دارد که نمی‌توان واقعا روی آن ریسک کرد. بنابراین اینکه دیدار ایران و قطر در یکی از این دو ورزشگاه برگزار شود محتمل‌تر خواهد بود. در هر صورت هر دو استان هم فرودگاه بین‌المللی و هم هتل 5 ستاره به اندازه کافی داشته و همچنین ورزشگاه‌های آنها استاندارد‌ها و گنجایش لازم را دارند.»
مطالب پیشنهادی
