حمیدرضا اسکندری، خبرنگار گروه ورزش: پرسپولیس در سومین هفته از مسابقات لیگ به اولین پی‍روزی خود دست یافت. این اتفاق در حالی رخ داد که شاگردان خوان گاریدو نسبت به دو بازی قبل خود نمایشی به مراتب بهتر و با‌‌کیفیت‌‌تر داشتند. در‌واقع این عملکرد باعث شد هواداران پرسپولیس به تیم‌شان در آستانه شروع لیگ قهرمانان نخبگان امیدوارتر شوند. اما بعد از این بازی گاریدو به شاگردانش 4 روز استراحت داد تا نفرات خارجی فرصت سفر به کشورشان را نیز داشته باشند؛ هر‌چند گولسیانی، اورونوف و گندوز باید در اردوی تیم ملی کشورشان حضور پیدا کنند. 

   بازگشت پرسپولیس به سیستم 1-3-2-4
خوان گاریدو بعد از شروع کارهای تاکتیکی تیمش سعی کرد چند سیستم را امتحان کند. اما از آنجا که سرخپوشان بازی‌های دوستانه کافی و مناسبی را قبل از شروع فصل نداشتند، سرمربی اسپانیایی این تیم مجبور شد تفکرات جدیدش را در شروع لیگ امتحان کند. به این ترتیب که پرسپولیس در بازی اول با سیستم 2-4-4 مقابل ذوب‌آهن به میدان رفت. در این بازی گاریدو خیلی زود فهمید که استفاده همزمان از علیپور و آل‌کثیر باعث می‌شود کارایی آنها پایین بیاید. در همین راستا در بازی دوم با تراکتور سرخپوشان با سیستم 3-3-4 راهی میدان شدند. در آن مسابقه عیسی به‌عنوان تک‌مهاجم بازی کرد و اورونوف و احمدزاده هم در نقش وینگر به میدان رفتند. در این بازی گاریدو با استفاده از سه هافبک دفاعی در مرکز میدان سعی کرد خط هافبک قدرتمند حریف را از کار بیندازد و مدافعان تیمش نیز وظیفه داشتند توپ‌های بلند برای وینگرها و عیسی ارسال کنند. به‌خاطر همین مساله در این بازی پرسپولیس در ایجاد موقعیت و انجام کارهای ترکیبی ناکام بود. اما با شناخت بیشتر گاریدو از تیمش در بازی سوم شاهد ارنج بهتری از او بودیم. گاریدو در این مسابقه تیمش را با سیستم 1-3-2-4 به میدان فرستاد. همان سیستمی که سرخپوشان در چند سال اخیر چه در زمان برانکو، یحیی و اوسمار با آن بازی کرده و به‌نوعی آشنایی کامل به این سیستم داشتند. گاریدو در قزوین یک تغییر هوشمندانه در ارنج تیمش داشت و آن هم استفاده از امیری در پست پشت مهاجم بود. بازیکنی که با دوندگی زیاد هم به هافبک‌های دفاعی کمک می‌کرد و هم به علیپور در نوک خط حمله اضافه می‌شد. او حتی در مواقعی به وینگرها نزدیک شده و سعی می‌کرد برای آنها فضا ایجاد کند. شاید بتوان گفت هر چه شناخت گاریدو از تیمش بیشتر می‌شود او بهتر تیمش را ارنج می‌کند. 

   پرسپولیس خطرناک در ضد حملات
یکی از تفاوت‌های مهم تیم گاریدو با تیم یحیی و اوسمار این است که سعی می‌کند مقابل حملات حریف عقب‌نشینی کرده و به محض دریافت توپ آن را تبدیل به ضد حمله کند. سرخپوشان این کار را در بازی با فولاد چندین و چندبار تکرار کردند و بارها نیز صاحب موقعیت گل شدند. گل دوم پرسپولیس هم دقیقا در زمانی به‌دست آمد که فولادی‌ها در زمین این تیم بودند و مدافعان پرسپولیس با پاس‌های کوتاه از پرس حریف خارج شده و وقتی توپ به خدابنده‌لو رسید این بازیکن هم با یک پاس دقیق آل‌کثیر را در موقعیت گلزنی قرار داد. اگرچه عیسی سعی کرد با ضربه در زاویه مخالف دروازه فولاد را باز کند اما این وحید امیری بود که با جاگیری خوب تیمش را به گل دوم رساند. به‌نظر می‌آید گاریدو انتقال به‌موقع توپ از دفاع به حمله را به بازی مالکانه برای نزدیک شدن به دروازه حریف ترجیح می‌دهد. 

   اسدبیگی و خدابنده‌لو بهتر از سروش
از آنجا که پرسپولیس با گاریدو روی توپ‌های بلند اصرار داشته و برای ضد حملات نیز برنامه‌ریزی وسیعی دارد، در این نوع بازی لازم است که هافبک‌ها در سریع‌ترین زمان و با پاس‌های دقیق بتوانند توپ را به وینگر‌ها و مهاجمان برسانند. بین هافبک‌های پرسپولیس، سروش رفیعی به‌خاطر ایستا بازی کردنش بیشتر به درد نظم دادن به خط میانی می‌خورد تا اینکه بخواهد در سریع‌ترین زمان ممکن تصمیم‌گیری کند. در این بین سینا اسدبیگی و محمد خدابنده‌لو شرایط بهتری نسبت به شماره هفت تیم‌شان دارند. به‌خاطر همین هم پرسپولیس در غیاب سروش در ضد حملات بسیار موفق‌تر از دو بازی قبل بود. در این بین میلاد سرلک هم می‌تواند یکی از گزینه‌های مدنظر گاریدو برای بازی‌های بعدی پرسپولیس باشد. 

   رفع مشکل خروج‌های ناموفق
بدون شک یکی از بهترین خرید‌های پرسپولیس در تابستان الکسیس گندوز بود. دروازه‌بانی که با نظر گاریدو جانشین علیرضا بیرانوند شد و در سه بازی اخیر تیمش دروازه‌بانی جسور، مطمئن و باهوش نشان داده است. اما گندوز در بازی با ذوب‌آهن و فولاد روی کرنرها و اوت‌های‌دستی چند خروج ناموفق داشت که البته یکی از آنها در بازی اول منجر به گل شد. در این مورد شنیدیم که مربی دروازه‌بان‌های پرسپولیس از گندوز خواسته که ارتباط کلامی‌اش را با مدافعان تیمش بیشتر کند تا موقع خروج‌ها با آنها هماهنگ باشد. 

   دلیل بازی نکردن یاسین در قزوین 
گاریدو در بازی با فولاد برای اولین‌بار از بازیکنی به‌عنوان پشت مهاجم استفاده کرد. پستی که در واقع یاسین سلمانی در آن کارایی زیادی دارد. اما سرمربی اسپانیایی وحید امیری را گزینه بهتری نسبت به یاسین برای این پست دانست و قصد داشت در 15 دقیقه پایانی در واقع یاسین را به جای وحید به میدان بفرستد. اما دوندگی وحید امیری و اشتیاق او برای گلزنی باعث شد گاریدو تصمیم بگیرد او را تا پایان در زمین حفظ کند. تصمیمی که با گلزنی امیری در دقایق پایانی همراه شد. ناگفته نماند خبرنگاران در نشست خبری بعد از بازی از گاریدو در مورد بازی نکردن یاسین سوال کردند که این مساله اصلا به مذاق این مربی خوش نیامد.