فرهیختگان: در تمام مدت گفت‌وگو از دغدغه‌هایش گفت؛ دغدغه‌هایی که سال‌ها او را در حوزه کودک نگه داشته است. وقتی از خستگی پرسیدیم، با خنده‌ای می‌گوید خستگی که هست اما با دیدن خنده بچه‌ها همه چیز از یادم می‌رود. داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ سال‌هاست که برای کودکان این سرزمین کار می‌کند. آثارش بدون هدف نبوده و دغدغه‌مند تولید کرده است. از مادرش می‌گوید که یکی از مهم‌ترین اولویت‌های زندگی‌اش بوده و همین را دستمایه کرده تا برای نسل جدید با همین محور برنامه بسازد. خودش را فرزند تلویزیون می‌داند و این را چندین بار در گفت‌وگو تکرار می‌کند. به بهانه مجموعه جدیدی که در شبکه نمایش خانگی دارد به سراغش رفتیم و سعی کردیم تا مروری بر همه کارهایش در این چند سال داشته باشیم.

داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) در گفت‌وگو با «فرهیختگان»گفت:  من سال‌ها در تلویزیون کار کردم و پشیمان نیستم. افتخار می‌کنم که خانه اول من تلویزیون است و از آنجا رشد کردم و دروغ نباید بگویم. اما کار کردن در پلتفرم هم به نظرم خیلی‌راحت است.

او ادامه داد: پلتفرم چون خصوصی است بالطبع احساس می‌کنم فضا خیلی جدی‌تر، حساس‌تر و سختگیرانه‌تر است تا تلویزیون. خروجی کار برایشان مهم است. حالا شاید بگویند به خاطر پول است، حتی اگر همین درست باشد برای دوستان مهم است که برنامه چطور ساخته شود.

وی همچنین گفت: سال‌ها زحمت کشیدم؛ هنوز هم می‌گویم، باافتخار خانه اول من تلویزیون است ولی بعضی‌جاها احساس کرده‌ام به حوزه کودک توجه نمی‌شود. در بخش خصوصی خوب هزینه می‌کنند. احساس می‌کنم در بخش دولتی حوزه کودک نسبت به کارهای دیگر محجوب‌تر است اما برآوردش هم پایین است.

فرضیایی ادامه داد: اولویتم مادرم است و یکی از دلایل فاصله گرفتنم از برنامه‌سازی در حوزه کودک همین موضوع بود. پیشنهادهای زیادی در رابطه با برنامه‌سازی برای بزرگسالان دارم که به آن نه می‌گویم، می‌خواهم همان عمو پورنگ فرهنگی بمانم و بیزینس و تجارت نکنم.

متن کامل گفت‌وگو را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.