فرهیختگان: پس از آنکه ظریف متن استعفای خود را توییتر منتشر کرد برای چهره‌های توییتر که سعی دارند همواره وجهه‌ای مطلع از خود بسازند از فرصت به‌وجودآمده بهره برده و تناقض رفتاری ظریف را با خبری بدون منبع این‌گونه توجیه کردند که نهادهای امنیتی او را به دلیل تابعیت اعضای خانواده‌اش رده کرده‌اند.

شایعه‌ای که آنقدر بازتاب پیدا کرد که خود ظریف ناچار شد وارد عمل شده و در توییت دومش این ادعا را رد کند. ظریف در توییت دومش گفت: «هیچ نهاد نظارتی مخالفتی با معاونت بنده اعلام نکرده است.» اگر ظریف برای پاسخ به مطالباتی که با اظهارات توییتری ایجاد کرده بود مسئولیت قبول نمی‌کرد اکنون نیز ناچار نبود استعفایی ابهام‌آمیز را منتشر کرده و فرصت را برای بلاگرهای خبری فراهم آورد. 

کشاندن دعواهای بی‌نتیجه سیاسی به سطح رسانه باعث می‌شود مخاطب بیرون ماجرا که اطلاعی از جزئیات آن ندارد صرفا با قسمت تاریک ماجرا مواجه شده و نسبت به بهبود وضعیت زندگی خود که تحت تاثیر سیاست‌های مدیران قرار دارد، ناامید شود.

لذا اگر سیاستمداران در مورد وعده‌هایی که مبنی‌بر بهبود اوضاع و کمک به مردم می‌دهند، صادق باشند باید تاحد ممکن از علنی کردن این دعواها خودداری کنند مگر اینکه نیت منفعت شخصی و جناحی باشد که در آن زمان وضعیت فرق می‌کند. برای کسانی که منفعت جناحی منفعت دارد، فعال کردن بدنه اجتماعی می‌تواند ابزار خوبی محسوب شود؛ ابزاری که جز با کنشگری رسانه‌ای تهییج‌کننده فراهم نمی‌آید. 

اگرچه از یک کنشگر سیاسی خیرخواه توقع می‌رود حتی در زمان انتخابات نیز از تقابل پرهیز کند اما حتی اگر این امر میسر نیز شود پس از پیروزی در انتخابات فعال سیاسی رسما به سیاستگذاری تبدیل می‌شود که برای تحقق بهتر ایده‌هایش نیاز به همراهی آحاد جامعه دارد. این همراهی زمانی محقق می‌شود که خود سیاستگذار نیز برای آن تلاش کند نه اینکه بلندگو در دست بر تنور اختلافات بدمد.

آذری‌جهرمی یکی از نزدیکان رئیس‌جمهور محسوب می‌شود که کنش رسانه‌ای انتخاباتی‌اش تا حد زیادی بر ضد وفاق ملی که شعار رئیس‌جمهور است تعریف می‌شود. او که با طالبان خواندن حامیان رقیب انتخاباتی رفتار رسانه‌ای‌اش در فضای انتخاباتی مورد انتقاد چهره‌های سیاسی قرار گرفته بود، در فضای پساانتخابات نیز در رویکرد رسانه‌ای خود مسیر صحیحی را اتخاذ نکرده است.

او مواردی را که از دالان سیاسی در اختیارش، قابل چانه‌زنی است به صحنه رسانه کشانده و اعتراضاتش به سهم‌خواهی‌ها را بدون اینکه شفاف اسم کسی را بگوید در توییتر فریاد می‌زند. حال آنکه این اظهارات نه‌تنها کمکی به رئیس‌جمهور نمی‌کند بلکه تصویر فردی ضعیف را از او می‌سازد که اکنون اطرافیانش برای نیفتادن او در دام سهم‌خواهی چاره‌ای جز داد زدن در توییتر ندارند. چنین رویکردی خود این منادیان را نیز که در انتخابات برای پزشکیان تبلیغات می‌کردند زیر سوال می‌برد.

آذری‌جهرمی و سایر چهره‌های نزدیک به رئیس‌جمهور نیز که این روزها به‌ویژه در مورد سهم‌خواهی‌ها نگران هستند، می‌توانند نگرانی‌شان را به رئیس‌جمهور منتقل کرده و درنهایت نیز از  تصمیمات فردی که او را شایسته این جایگاه می‌دانستند، تمکین کنند. 

متن کامل گزارش علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.