دانشگاه ایرانی کجای کار ورزش قهرمانی است؟

فرهیختگان: تب بازی‌های المپیک اگرچه دیر اما بالاخره با درخشش ورزشکاران کشتی‌گیر و تکواندوکار در کشور ما هم بالا رفت و در واپسین روزهای پاریس 2024 همه در انتظار خبرهای خوب دیگری از موفقیت‌ ایرانی‌های حاضر در دهکده بازی‌ها هستند. دفتر خاطرات این رقابت‌ها هم اگرچه در روزهای نخست، تلخ باز شد اما در روزهای پایانی با شیرینی ورق خورد. آوردگاه‌های جهانی ورزش به جز تاثیر مستقیمی که بر تقویت روحیه غرور و همبستگی ملی و نشاط عمومی جامعه دارند، محل به رخ کشیدن توسعه سرمایه‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های کشورها در حوزه ورزش هستند. 

آمریکا تا پایان روز سیزدهم رقابت‌ها در صدر جدول مدال‌های المپیک ایستاده است. 30 طلا، 38 نقره و 35 برنز حاصل کار تیم 529 نفره ورزشکاران آمریکایی است که براساس اعلام کمیته ملی المپیک این کشور از هر 4 ورزشکار، 3 نفر تجربه بازی در سطح دانشگاهی را دارند. پایگاه خبری CNBC در گزارشی، به 11 کالج با بیشترین تعداد ورزشکار در المپیک پاریس پرداخته که در صدر این جدول نام استنفورد با 37 نفر به چشم می‌خورد. مطرح‌ترین ورزشکار این دانشگاه کیتی لدکی است که حالا به‌عنوان پرافتخارترین ورزشکار زن تاریخ المپیک شناخته می‌شود. 

یکی دیگر از نقاط حائز توجه در کنار برنامه‌ریزی ورزشی، لیگ‌های جذاب دانشگاهی در سه سطح و اختصاص میزان مشخصی از بودجه دانشگاه -مثل سهم حدود پنج درصدی ورزش از بودجه دانشگاه میشیگان - اهمیتی است که از سمت دانشگاه‌‌ها نسبت به حوزه ورزش داده می‌شود. شاید اگر خواسته مبینا نعمت‌زاده، مدال‌آور برنزی تکواندو درخصوص علاقه‌اش به تحصیل در دانشگاه نبود، همین چند خبر از روسای دانشگاه‌ها و مدیران آموزش عالی هم در سایت‌ها دیده نمی‌شد. 

وبگاه Ncaa یا اتحادیه ملی ورزش دانشگاهی یکی دیگر از سایت‌های نزدیک به فضای دانشگاه‌ها محسوب می‌شود که با دقت ویژه‌ای نه‌تنها حضور دانشجویان آمریکایی بلکه شرکت‌کنندگان سابق در لیگ‌های دانشجویی این اتحادیه را هم رصد می‌کند. این وبگاه گزارش داده که یک هزار و 100 دانشجوی امروز و دیروز دانشگاه‌های آمریکا امروز برای 125 تیم و کشور در فضای المپیک به رقابت می‌پردازند.

برای ما که به شنیدن صحبت‌های کلیشه‌ای در زمان ناراحتی از پایان تلخ کار ورزشکاران‌مان عادت کردیم، تکرار ساده‌ترین کار ممکن است. اما اگر عزم جدی برای تغییر داشته باشیم ورزش دانشگاهی می‌تواند یکی از مسیرهای جدی تربیت ورزشی باشد. مسیری که آورده‌اش منحصر به مدال‌های آسیایی و جهانی نیست؛ فضای دانشجویی دانشگاه‌ها نیازمند تزریق نشاطی است که می‌تواند از این طریق تقویت شود. آخرین آمار از وضعیت سلامتی دانشجویان ایرانی هم حرف‌های مهمی برای شنیدن دارد که تغییر و اصلاح وضعیت آن با دو واحد درس تربیت بدنی ممکن نیست.

متن کامل گزارش  ابوالفضل مظاهری، دبیر گروه دانشگاه را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.