فرهیختگان: تقریبا همه دنیا این را فهمیده‌اند که ماهیت امنیتی رژیم اسرائیل با ترور پیوند خورده است. این قضیه هم مربوط می‌شود به قتل غافلگیرانه رهبران مقاومت یا حتی مقامات دیگر کشورها و نسق گرفتن وحشیانه و غمبار از مردمی که پشت رهبران مقاومت را خالی نمی‌کنند. رژیم اسرائیل از روز اعلام موجودیتش تا به حال هیچ‌وقت در افکار عمومی جهان یک رژیم عادی و نرمال نبود اما امواج منفی علیه آن گاهی ارتفاع و شتاب بیشتری می‌گرفت و گاهی کم‌دامنه‌تر می‌شد.

اخیرا و پس از طوفان الاقصی نگاه‌های منفی به رفتار این رژیم و حمایت دولت‌های غربی از آن به‌شدت بالا گرفت و وارد فضاهای بی‌سابقه‌ای شد که قابل پیش‌بینی نبودند. از هاروارد تا هالیوود اعتراض‌های گسترده‌ای علیه جنایت رژیم‌صهیونیستی در خود آمریکا به وجود آمد و خیابان‌ها در بسیاری از کشورهای غربی صحنه اعتراض مردمی بود که این جنایات آشکار را تاب نیاورده بودند.

از تظاهرات هفتگی و سریالی انگلستان تا اعتراضاتی که به حضور اسرائیل در المپیک ۲۰۲۴ پاریس شد و حتی سلسله اعتراضات سرکوب شده در کشور آلمان، همه‌چیز به‌وضوح نشان می‌داد که وضعیت فرق کرده و استعداد رسانه جهان غرب و تمام رسانه‌های موسوم به جریان اصلی نتوانستند ماموریت‌شان را در نمایش دل‌بخواه و جهت‌دار از رویدادها با موفقیت انجام بدهند. 

اساسا این رسانه‌ها در دوران جنگ سرد قالب‌گیری شده‌اند و با همان دست‌فرمان در روزگار فعلی هم فعالیت می‌کنند که چندان کارساز نیست. برای همین است که مطابق نظرسنجی‌ها مثلا در خود ایالات متحده اکثریت افراد زیر ۵۰ سال مخالف اسرائیل هستند و افراد بالای ۵۰ سال که تربیت‌یافتگان دوران جنگ سرد به‌حساب می‌آیند، غالبا هوادار اسرائیل هستند.

وقتی قضیه به توجیه چنین ترورهایی در قالب سینما و تلویزیون می‌رسد، همچنان همین جا ماندن جریان رسانه غرب و البته خود اسرائیلی‌ها در دوران جنگ سرد را می‌توان دید. 

درباره ترورهای اسرائیل که مربوط به فرماندهان مقاومت می‌شود تا به حال چندین فیلم و سریال ساخته شده که عمده آنها محصول آمریکا هستند؛ چه اینکه تعدادی از این اقدامات، به صورت علنی عملیات مشترک بین آمریکا و اسرائیل بودند اما هیچ‌کدام از آنها جزء فیلم‌ها و سریال‌های ماندگار تاریخ سینما نشدند، چون هر قدر هم که فرم کار و مهارت‌های بیانی در بهترین وجه خود به کار گرفته شوند، وقتی این مهارت‌ها برای توجیه محتوایی به کار گرفته شوند که با باورها و تجربه‌های عینی مخاطبان‌شان تناقض آشکار دارد، کسی به آن اثر دل نمی‌سپارد.

البته این به آن معنا نیست که این آثار از لحاظ فرم و مهارت‌های بیانی در بهترین وجه خود تولید شده‌اند. تعداد فیلم‌ها و سریال‌های جاسوسی اسرائیلی یا مواردی که آنها به کمک آمریکایی‌ها ساخته‌اند بسیار زیاد است اما اگر به چند نمونه از مواردی که به رویارویی سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل یا آمریکا با نیروهای مقاومت مربوط می‌شود توجه کنیم، خواهیم دید که آنها در این خصوص کار راحتی نداشته و چندان به موفقیت خاصی در باورپذیر کردن حقانیت رفتارشان دست نیافته‌اند.

متن کامل گزارش میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ را در  روزنامه فرهیختگان بخوانید.