چگونه می‌توان بدون منابع به قطب هوش مصنوعی تبدیل شد؟

فرهیختگان:  توسعه هوش مصنوعی به‌طور فزاینده‌ای به یک رقابت بین کشورها تبدیل شده است. با رشد رقابت راهبردی بین چین و ایالات‌متحده، هوش مصنوعی به جبهه جدیدی در رقابت چین و آمریکا تبدیل شده است و انتظار می‌رود برنده این رقابت، بتواند قدرت قابل‌توجهی در تعریف و تسلط بر جهان از نظر اقتصادی و جغرافیای سیاسی به دست آورد. به دلیل بازارهای داخلی و خارجی بزرگ، دسترسی بی‌نظیر به منابع مالی و نیروی کار ماهر و فراوان، هر دو کشور چین و ایالات‌متحده در زمینه تحقیق و آموزش حوزه هوش مصنوعی، پیشرو بوده و میلیاردها دلار در تجاری‌سازی هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

بااین‌حال، برای کشورهایی با منابع عمومی محدود، بازارهای داخلی کوچک و دسترسی محدود به شبکه‌های دانش جهانی، موفقیت در به‌کارگیری هوش مصنوعی به یک چالش بسیار دشوار تبدیل شده است. با بررسی موردی سنگاپور این‌طور استدلال می‌شود که کشورهای کوچک‌تر با تدوین سیاست‌هایی که به خطرات مرتبط با توسعه و اجرای هوش مصنوعی می‌پردازند، می‌توانند یک بوم‌سازگان پویای هوش مصنوعی ایجاد کنند که نوآوری و پذیرش این فناوری را ترویج کند.

به گفته این مقاله، سنگاپور به‌عنوان کشور کوچک جزیره‌ای با منابع بسیار محدود و بازار داخلی بسیار کوچک که در میانه رقابت بزرگ هوش مصنوعی بین دو ابرقدرت قرار گرفته، به‌طورقطع یکی از موفق‌ترین کشورهای جهان در توسعه و ایجاد حاکمیت هوش مصنوعی است. بنابر پژوهشی توسط فوروم اولیور ویمان (Oliver Wyman Forum)، سنگاپور رقابتی‌ترین شهر بزرگ جهان در شاخص آمادگی هوش مصنوعی (AI Readiness Index) است.

طی سال‌ها دولت سنگاپور چندین راهبرد و برنامه ملی برای ترویج بوم‌سازگان هوش مصنوعی معرفی کرده و مبنای این کار با تحول کامل در سازوکارهای فناوری اطلاعات و دیجیتالی‌سازی کشور گذاشته شد. برنامه‌های بلندمدتی مانند برنامه ملی رایانه‌ای و برنامه رایانه‌ای کردن خدمات دولتی از دهه 1980 به اجرا درآمد و به‌روزرسانی شد تا اقتصاد و بخش عمومی را دیجیتال کند. این ابتکارات اولیه، نقشی اساسی در ادغام خدمات دیجیتال در داخل دولت و بخش خصوصی داشتند.

استفاده صعودی و بلوغ فناوری باعث شد دولت رویکردی عملی‌تر در پیاده‌سازی حاکمیت هوش مصنوعی اتخاذ کند، بنابراین سنگاپور چهارچوب مدل حاکمیت هوش مصنوعی (MAGF) را در سال 2019 معرفی کرد. این چهارچوب که در سال 2020 اصلاح شد، یک راهنمای غیرالزامی برای بخش خصوصی است. این چهارچوب، چالش‌های اخلاقی را که ممکن است با پذیرش هوش مصنوعی به وجود بیاید، موردتوجه قرار داده و راهنمایی‌هایی برای مقابله با برخی خطرات اخلاقی، فناورانه و اجتماعی آن ارائه می‌دهد.

متن کامل ترجمه علی محمولی را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.