در راه سلیمانی ما نیست شکستی؛
محبت یاری، فرهیختگان آنلاین: «ایستاده بودند آنان
و داشتند شعله‌ور می‌شدند در جاده
که جان دادند
درخشان مانند ستاره‌های فروزان
فشرده بودند لب‌هایشان را
به لب‌های زندگی
ایستاده بودند
در برابر مرگ
با سینه‌های ستبر صخره‌وار
پیشاپیش مرگ
ایستاده بودند
و آنگاه همچون خورشید
به یکباره ناپدید شدند.»
فدوی طوقان
دیروز مراسم تحلیف مسعود پزشکیان مهمانی داشت از جنس مردان خدا، کسی که رئیس جمهورمان او را شریک غم و شادی، همراه پرافتخار راه مقاومت و رهبر شجاع فلسطین خواند. کسی که خود و خانواده‌اش را وقف آزادی فلسطین کرد و بامداد امروز شهادت به استقبالش آمد.
خبر شهادت اسماعیل هنیه در تهران غمش از جنس اندوه خبر شهادت سردار سلیمانی در بغداد و سید رضی در سوریه بود.
رهبرانقلاب اسلامی با صدور پیامی در پی شهادت «اسماعیل هنیه» گفتند: «رژیم صهیونیستی جنایتکار و تروریست با این اقدام زمینه‌ی مجازات سختی را برای خود فراهم ساخت و خونخواهی او را که در حریم جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسید، وظیفه خود می‌دانیم.»
حس تنفر از رژیم و آرزوی نابودی‌اش پس از واقعه بامداد امروز دو چندان در دل مسلمین جهان قوت گرفته است.
تاریخ فراموش نخواهد کرد رهبری را که شاهد خبر شهادت فرزندان جوانش در غزه بود. هنیه بعد از شنیدن خبر شهادت حازم، امیر و محمدش استوارانه پاسخ داد و گفت: «خداوند را به خاطر این افتخاری که با شهادت سه فرزند و نوه‌هایم نصیب ما کرد، شکر می‌کنم.»
او که خود نیز به فرزندان شهیدش پیوست به قول یکی از پسرانش «عبدالسلام هنیه» به آنچه آرزویش بود رسید. چراکه شهیدانه زندگی کرد و فرزندانش را نیز در بحبوحه جنگ غزه و در جایی که آتش جنگ فروزان بود یعنی در نوار غزه از دست داد.
رهبر شهید جنبش سیاسی حماس بعد از چراغی که در راه مقاومت و در جریان طوفان‌الاقصی روشن کرد شناخته‌تر شد. اما او از ابتدا در صحنه مقاومت و برای آزادی فلسطین از هرچه در توان داشت بهره گرفت.
هنیه همزمان با آغاز انتفاضه اول درس را رها و مقاموت را آغاز کرد. او در تظاهرات انتفاضه اول شرکت کرد و توسط دادگاه نظامی رژیم صهیونیستی به زندان محکوم شد. او در سال 1997 به ریاست دفتر حماس منصوب، در انتخابات فلسطین در سال 2006 پیروز و دهمین نخست‌وزیر فلسطین شد. او تا سال 2007 در این سمت بود.
شهید هنیه در سال 1989 به مدت سه سال زندانی شد و پس از آزادی، در سال 1992، مقامات نظامی صهیونیست او را همراه با چندین فعال دیگر از رهبران ارشد حماس به لبنان تبعید کردند. اسماعیل هنیه یک سال بعد به غزه بازگشت و میدان دار راه مقاومت شد.
انگیزه ترور اسماعیل هنیه از سال 2003 در افکار شوم رهبران رژیم صهیونیستی بوده اما موفق به انجام آن نشده بودند. تا به امروز که رژیم جعلی اسرائیلی در سال 2024 و بعد از شدت گرفتن آتش جنگ در غزه و فراگیر شدن موج نفرت از اسرائیل در میان مردمان جهان؛ این خواسته خود را عملی کرد.
اسماعیل هنیه جزئیات عملیات ترور نافرجام خود در سال 2003 را این گونه توصیف کرد: «همراه شیخ احمد یاسین به دیدار دکتر مروان ابو راس رفته بودیم. وقتی ناهار را در منزل ایشان میل کردیم، ناگهان یک هواپیمای اف 16 محلی را که در آن بودیم بمب باران کرد. سقف فرو ریخت و همه جا را دود و گرد و خاک فرار گرفت. به شکرانه پروردگار موفق شدیم از منزل خارج شویم و خداوند ما و خانواده دکتر ابو راس را نجات داد.»
سرانجام رژیم منحوس در سال جاری برخی افراد خانواده هنیه از جمله سه پسر و نوه‌اش را در غزه و خودش را طی یک عملیات حقیرانه در تهران به شهادت رساند. هرچند برخلاف خیال باطل صهونیست‌ها مقاومت با ترور رهبرانش پایان نمی‌یابد. فلسطین پهنه پررنج گره خورده با تراژدی‌هاست؛ این‌بار نیز شهادت رهبر سیاسی حماس به این سوگ‌نامه روایتی جدید اضافه کرد.
مطالب پیشنهادی
