محمدرضا ولی‌زاده؛ فرهیختگان آنلاین: حواشی لباس رسمی کاروان المپیک ایران پس از گذشت چند روز از آغاز رقابت‌های پاریس ۲۴ همچنان ادامه دارد و هر بار ابعاد تازه‌ای از آن نمایان می‌شود. جدیدترین سوژه مربوط به اظهارات مهسا جاور، المپین روئینگ کشور است که در پاسخ به انتقادات طراحی البسه کاروان ایران مطرح شد و بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشته است.

اول؛ مسأله طراحی‌های لباس کاروان ورزش ایران به امروز و دیروز برنمی‌گردد؛ طی برگزاری ادوار اخیر بزرگترین آوردگاه ورزش جهان، لباس المپین‌های ایرانی همواره حواشی بسیاری داشته و نوع طراحی آن مورد انتقاد قرار گرفته است. لباس المپیک پاریس نیز شبیه طراحی‌های پیشین، در شأن ورزش کشور نبود. ورزشکاران، نماد هر کشور در المپیک هستند اما لباس کاروان ایران نه رنگ‌وبویی از فرهنگ و سنت ایرانی-اسلامی داشت و نه جذابیت‌ بصری خاصی در آن دیده می‌شد. ساده بود. بدون‌‌‌خلاقیت و ایده با کت‌های سفید و شلوارهای مشکی.

دوم؛ بازی‌های المپیک هر ۴ سال یک‌بار برگزار می‌شود. یعنی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش‌وجوانان به‌عنوان متولیان ورزش کشور نزدیک به ۱۴۶۰ روز فرصت دارند به تأمین بدیهی‌ترین تجهیزات ورزشکاران کشور فکر کنند و برای آن تصمیم بگیرند. اما هر سال با تکرار یک‌اشتباه در آغاز رقابت‌هایی به اهمیت المپیک، نمایندگانمان را با چالش روبه‌رو می‌کنند که در این سازوکار اشتباه تنها «سوء مدیریت» دیده می‌شود.

سوم؛ مهم‌ترین اثر این سوء مدیریت جایی نمایان خواهد شد که مسأله ذهنی ورزشکاران از کسب مدال و رقابت، به بحث لباس کاروان تقلیل پیدا می‌کند؛ این موضوع تا حدی پیش ‌می‌رود که مهسا جاور در کوران مسابقات، گوشی به‌دست نسبت به حواشی ایجاد شده واکنش نشان می‌دهد. اما جدا از چند و چونِ اظهارات مطرح شده و بررسی حواشی آن، اینکه المپین ایرانی در دهکده المپیک این‌چنین برافروخته رفتار می‌کند تنها به این معناست که حواشی خودساخته، آرامش روانی و تمرکز کاروان کشور را بهم ریخته است. آن‌هم در شرایطی که موفقیت در چنین رقابت‌هایی صرفا به آمادگی جسمانی و توانایی فیزیکی محدود نمی‌شود و عوامل روانی نیز سهم مهمی در آماده‌سازی ورزشکاران دارد.

چهارم؛ کاروان ایران روزهای دشواری را در پاریس پیش‌رو خواهد داشت و امیدهای اصلی کسب مدال ما در روزهای آینده به مصاف رقبا می‌روند. در این راه چنین حواشی می‌تواند موانعی ایجاد کند که به سود منافع ملی نیست. مسئول اتفاقات رخ‌داده و حواشی پیش‌ آمده مسئولین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش هستند و منطق می‌گوید نباید ورزشکاران در این برهه حساس مورد فشار و هجمه رسانه‌ای قرار بگیرند. در پاریس آن‌هایی که باید مدال بگیرند ورزشکاران ما هستند نه طراح لباس و بانیان این فاجعه، پس بعد از پایان مسابقات نیز می‌توان بیشتر درباره چنین مسائلی حرف زد.