راز شکست پیاپی غربگراها در ونزوئلا چیست؟

فرهیختگان: روز گذشته (دوشنبه) کمیسیون انتخابات ونزوئلا اعلام کرد نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور این کشور موفق شده بار دیگر در انتخابات پیروز شود. مادورو که از سال 2013 قدرت را در اختیار دارد، برای سومین دوره نیز به مدت 6 سال حکومت خود را استمرار خواهد بخشید. در مقابل مخالفان همانند دور قبلی انتخابات که در سال 2019 برگزار شد، دولت را به تقلب متهم کرده‌اند؛ حربه یکسان متحدان و مزدوران غرب در سراسر جهان. 

‌ادموندو گونزالس، دیپلمات ناشناخته و کهنسالی که رقیب مادورو در انتخابات بود، در نمایشی ضعیف، بازیچه بودن خود در دستان دیگران را به اثبات رسانده و تحت سایه فعالیت‌های ماریا ماچادو، رهبر جبهه مخالفان، محو شده است. پس از انتخابات گونزالس صرفا یک نامزد شکست‌خورده است؛ درحالی که ماچادو به رهبر معترضان علیه نتیجه انتخابات تبدیل شده است.  

قدرت تیم دولت کنونی در ونزوئلا تثبیت شده و به شکل یک نظام سیاسی درآمده است که نمی‌توان آن را به آسانی تغییر داد. این تیم به ریاست هوگو چاوز، رئیس‌جمهور سابق ونزوئلا از سال 1999 روی کار آمد و تا سال 2013 که چاوز بر اثر سرطان درگذشت، با او به فعالیت ادامه داد. از سال 2013 تاکنون نیز مادورو در راس این تیم قرار دارد.

چپ‌گرایان 25 سال به شکل پیوسته و از طریق صندوق قدرت را حفظ کرده‌اند که به نظر می‌رسد حکایت از شکل‌گیری یک جریان قدرتمند اجتماعی دارد. نقشه قدرت در ونزوئلا همانگونه تغییر کرده که در آمریکا نیز حزب دموکرات با تمایلاتی که نسبت به جمهوریخواهان، چپ تلقی می شوند، از انتخابات سال 1992 تاکنون همواره به جز استثنائاتی، همواره آرای بالاتری داشته است. 

موضع‌گیری اتحادیه اروپا و به طور کلی قاره سبز در خصوص انتخابات ونزوئلا محتاطانه بوده است. هرچند اروپا احساس قرابتی با دولت مادورو نداشته و موضع ثابتی در مخالفت با او دارد، اما مدت‌هاست از شدت تنش با او کاسته است. 

به نظر می‌رسد در شرایط کنونی نیز اروپایی‌ها دلایلی برای عدم تشدید تنش داشته باشند. جوزف بورل، مسئول اسپانیایی‌تبار سیاست خارجی اتحادیه اروپا صرفا بر این مساله تاکید کرده که باید به اراده رای دهندگان ونزوئلایی احترام گذاشته شود؛ موضعی که تنها حاوی طعنه به دولت مادورو است. موضع‌گیری این سیاستمدار اسپانیایی نمی‌تواند خارج از برداشت‌های دولت کشورش باشد. اسپانیا نسبت به نفوذ آرژانتین تحت مدیریت میلی، رئیس‌جمهور راست افراطی‌اش در ونزوئلا نگران است. میلی در دولتش ضرباتی به نیابت از رژیم‌صهیونیستی به اسپانیا وارد کرده و خشم مادرید را برانگیخته است. 

دولت ونزوئلا برای مهار تورم دست به اصلاحات اقتصادی بزرگی زده و انضباط مالی سختگیرانه‌ای را اعمال کرد. این اقدامات طیف وسیعی از نهادهای دولتی و عرصه عمومی را در بر گرفت. در دولت هزینه‌ها به‌شدت کاهش یافتند که این مساله به‌ویژه حقوق‌ها را در بر می‌گرفت. از سال 2022 تاکنون حقوق‌ها در ونزوئلا افزایش نیافته‌اند و دولت برای ترمیم دستمزدها در قالب پاداش و بسته‌های غذایی کمک‌هایی برای کارمندان و کارگران در نظر گرفته است. همزمان با تنظیم اوضاع دولت مادورو تصمیم گرفت سیستم رفاهی پرهزینه کشورش را هم وارد فرآیند اصلاح کند.

نفت ایران و ونزوئلا تحریم شد اما هر دو در حین تحریم‌ها به فروش و صادرات نفت خود به میزانی کمتر ادامه دادند. مشتری اصلی نفت ایران، چین و یکی از مصرف‌کنندگان نفت ونزوئلا، آمریکا بود. ونزوئلا مانند بسیاری از کشورها برای تضمین بازار خرید خود و البته با فشارهای آمریکا دست به خرید و ایجاد تاسیسات نفتی در این کشور زد. ونزوئلا مالکیت و سهام چند پالایشگاه و تعداد زیادی پمپ‌بنزین در آمریکا در اختیار دارد.

متن کامل گزارش سیدمهدی طالبی، دبیرگروه جهان‌شهر را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.