• تقویم روزنامه فرهیختگان ۶ ساعت قبل
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 0
  • 0
فعالان ساخت‌وساز در گفت‌وگو با «فرهیختگان» پاسخ دادند:

شهرداری‌ با مسکن چه کرد؟

طی چندسال اخیر تجربه نشان داده پروژه ساخت مسکن توسط دولت به‌دلیل مشکلاتی مثل تامین مالی نظام بانکی به بن‌بست خواهد رسید. کارشناسان می‌گویند دولت نباید خود به‌عنوان سازنده مسکن وارد این حوزه شود، بلکه باید شرایط ساخت مسکن اعم از تامین زمین، تسهیل دریافت تسهیلات بانکی و به‌طور ویژه تسهیل صدور مجوزهای ساخت‌وساز را فراهم کند.

شهرداری‌ با مسکن چه کرد؟

فرهیختگان: فعالان حوزه ساخت‌وساز و انبوه‌سازان می‌گویند طولانی شدن روند صدور پروانه‌ ساخت، تنها به زمان سپری‌شده در پیچ‌وخم ادارات و بعضا زدوبند و رشوه و تخلفات دیگر محدود نمی‌شود، بلکه در شرایط اقتصادی فعلی و کاهش ارزش پول ملی، خواب طولانی‌مدت سرمایه و افت ارزش سرمایه سرمایه‌گذاران و سازندگان موجب می‌شود آنان خرید زمین و معاملات سفته‌بازانه را به ساخت مسکن ترجیح دهند.

به‌گفته فعالان بازار مسکن، در دولت چهاردهم یکی از مهم‌ترین دستورکارها باید تسهیل فرآیندهای اجرایی و زمان صدور پروانه ساختمانی باشد. مقایسه تطبیقی در این زمینه نشان می‌دهد درحالی زمان صدور پروانه ساختمانی در ایران بین 7 تا 12 ماه است که این زمان در تنها 28 روز (چهار هفته) است.

همچنین این مدت زمان در سنگاپور 36 روز، در امارات 48، در مالزی 53، در مراکش 58، در فرانسه 62، در گرجستان و آمریکا 63، در دانمارک 64، در فنلاند 65 و در اردن 66 روز است. مقایسه مدت زمان صدور پروانه ساختمانی در ایران با 164 کشور جهان نشان می‌دهد با 210 روز (هفت‌ماه) انتظاری که در کشورمان برای صدور پروانه ساختمانی وجود دارد، این پروسه طولانی ایران را در رتبه 137 جهان در بین 164 کشور جای داده است. به‌عبارتی فرآیند صدور پروانه ساختمانی در ایران بدتر و طولانی‌تر از 136 کشور جهان است. 

ایرج رهبر، رئیس انجمن انبوه‌ سازان مسکن در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره فرآیند طولانی‌مدت صدور پروانه ساخت‌وساز در کشور مطرح کرد: «مدت زمان دریافت پروانه ساخت متفاوت است، اما به‌طور میانگین تقریبا بین هفت ماه تا یک‌سال است. بروکراسی اداری سبب طولانی شدن فرآیند اخذ پروانه ساخت شده است. اگر بخواهند می‌توانند حتی دو ماه و کمتر پروانه صادر کنند. می‌گویند باید استعلامات مختلفی بگیریم، اما اصل مساله به شهرداری بازمی‌گردد؛ حتی قول‌هایی هم درباره دوماهه شدن این فرآیند داده شده بود که هنوز به نتیجه نرسیده است. مسلما وقتی بروکراسی اداری طولانی وجود دارد فساد هم شکل می‌گیرد. به نظر من باید این فرآیند سیستمی شود؛ به‌گونه‌ای که ارباب‌رجوع به‌صورت فیزیکی در محل شهرداری حاضر نشود. باید امکان بارگذاری مدارک به‌صورت آنلاین با مدیریت شهرداری فراهم شود.» 

همچنین محمدصادق پارسامهر، عضو انجمن انبوه‌سازان مسکن در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره روند صدور پروانه در استان‌های کشور اظهار داشت: «مدت زمان صدور پروانه ساخت‌وساز در ایران در استان‌های مختلف متفاوت است. به نظر می‌رسد وضعیت استان تهران بهتر از سایر استان‌هاست. در شهرستان‌هایی از جمله استان همدان پروانه ساخت‌وساز در کمتر از شش ماه صادر نمی‌شود؛ عملا این فرآیند بین شش ماه تا دو سال زمان نیاز دارد. در استانی مانند خراسان‌رضوی و شهرهای شمالی ایران این فرآیند بهتر انجام می‌شود. در خراسان رضوی بین ۴۵ روز تا سه ماه پروانه صادر می‌شود. نحوه تعریف فرآیند صدور پروانه در هر استان بسیار مهم است؛ چراکه متاسفانه یک قاعده کلی برای کل استان‌های کشور وجود ندارد. متاسفانه به‌رغم ارائه درخواست برای یکسان‌سازی فرآیند هنوز این موضوع به سرانجام نرسیده است. اگر نظارت کشوری بر صدور پروانه ساخت‌وساز وجود داشته باشد قطعا فرآیند بهتر خواهد شد.» 

حسن محتشم، عضو هیات‌مدیره انجمن انبوه‌سازان مسکن استان تهران نیز در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره مدت زمان صدور پروانه ساخت‌وساز تصریح کرد: «صدور پروانه ساخت‌وساز مراحلی دارد که مدت زمان آن در شهرداری‌های مختلف در سطح کشور متفاوت است. شاید بتوان گفت بیشترین زمان صدور پروانه ساخت‌وساز به‌واسطه وجود پیچیدگی مربوط به تهران است. ما در سال ۱۴۰۰ یک همایش برگزار کردیم و در آنجا وعده دادند مدت زمان صدور پروانه بالای یک‌سال را به سه ماه برسانند و برای تحقق این امر دو کمیته را در صدور پروانه حذف کردند که یکی از آنها کمیته‌نما بود؛ اما در مجموع نتوانستند آن‌گونه که وعده دادند عمل کنند ولی این مدت زمان به کمتر از یک‌سال رسید.»

متن کامل گزارش پانیذ رحیمی، خبرنگار را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

محمدباقر شیرمهنجی، سیاست‌پژوه اقتصاد:

قیدگذاری غلط برای مشارکت مردم؛ رفتن به بیراهه

لابی باکو در تهران چگونه منافع ملی را گروگان گرفته است؟

بازگشایی سفارت به قیمت مصادره املاک ایران

محمد‌صادق تراب‌زاده‌جهرمی، پژوهشگر هسته عدالت اجتماعی مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع):

کنترل عایدی بادآورده سرمایه به‌عنوان ‌انگیزه ضد تولید

سیدمحمد صادق‌ شاهچراغ، پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع):

کلان‌شاخص حکمرانی بانک مرکزی بر شبکه بانکی

دانیال داودی، دانشجوی دکتری توسعه‌ اقتصادی:

معمای «طبقه‌ متوسط» در ایران

اکبر احمدی، دانش آموخته اقتصاد:

ضعف و سوءتفاهم در تعریف «استقلال»

دانیال داودی، دانشجوی دکتری توسعه اقتصادی:

نقاط ضعف و قوت آقای اقتصاددان

دانیال داودی، دانشجوی دکتری توسعه اقتصادی:

«بخش خصوصی» در منظومه‌ فکر اقتصادی آیت‌الله خامنه‌ای

مجتبی توانگر، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس:

زورآزمایی برای حذف یک میراث مخرب

محمدباقر شیرمهنجی، پژوهشگر پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت:

نظام اقتصادی قانون اساسی: اسلامی، راست یا چپ؟

علی محمدی‏‏‏‌پور، مدرس دانشگاه و عضو انجمن اقتصاد انرژی ایران:

ضربه سیاستگذاری متضاد به توسعه پایدار

محمدهادی عرفان، معمار و موسس مرکز مطالعات شما:

سازمان نظام مهندسی و شهرداری‌ها، حرکت با سرعت حلزون

حمیدرضا تلخابی، دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری؛

شهرنشینی در عصر بحران‌ها

محمد نائیج‌حقیقی، پژوهشگر حوزه اقتصاد مسکن:

ماجرای مسکن ۲۵ متری ادامه دارد؟

مجتبی رجب‌زاده، کارشناس اقتصاد:

رکود از رگ گردن به اروپا نزدیک‌تر شده است!

ضرورت تفکیک بانک‌ها در راستای لایحه برنامه هفتم توسعه؛

‌انواع بانک‌ها‌ و ‌انواع مدل‌های کسب‌وکار بانکی

سیدمقداد ضیاتبار، پژوهشگر پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت:

مولفه‌های مشترک بحران‌های اقتصادی۱

ناصر غریب‌نژاد، پژوهشگر حقوق اقتصادی:

اقتصاد شیشه‌ای

میثم رستمی، پژوهشگر اقتصاد:

حمایت از تولید ملی: بایدها و نبایدها

ناصر غریب‌نژاد، پژوهشگر حقوق اقتصادی:

دشمنِ مردم

مجتبی رجب‌زاده

بحران اقتصادی چین

خبرهای روزنامه فرهیختگانآخرین اخبار