سلام بر ترامپ پاریس؟

فرهیختگان: انتخابات پارلمانی  یکی از پیامدهای التهاب سیاسی عمیق در فرانسه است که ریشه در پیروزی راست‌های افراطی در انتخابات پارلمان اروپا و همچنین نتایج ضعیف حزب مکرون در انتخابات پارلمانی 2022 دارد. مکرون امیدوار است این انتخابات گشایشی برای او ایجاد کند اما همزمان خطر بسته شدن بیشتر درها به روی او هم وجود دارد. 

حزب راست‌گرای افراطی اجتماع ملی درصدد به نخست‌وزیری رساندن جوردن باردلای 28‌ساله است که رهبری این حزب را برعهده دارد. باردلای جوان عملا دست‌پرورده و نوچه مارین لوپن، رهبر پیشین این حزب است که رهبری جریان عمده راست‌های افراطی را از پدرش به ارث برده است. باردلا خود را برخاسته از طبقه ضعیف جامعه فرانسه معرفی می‌کند و در 13 سپتامبر 1995 (22 شهریور 1374) متولد شده است. 

او از سال 2019 یعنی تقریبا از سن 24‌سالگی عضو پارلمان اروپا بوده است. عمده شهرت باردلا به‌دلیل فعالیت‌هایش در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه تیک‌تاک است. محبوبیت یا بیشتر از آن، حضور شخصیتی با مختصات باردلا در رأس حزب اجتماع ملی یکی از دلایل پیروزی این حزب در انتخابات چندی قبل پارلمان اروپا به حساب می‌آید.

راست‌های افراطی با درک شکاف بین‌نسلی و تاثیرات عمده‌اش در جامعه دست به جوان‌گرایی زده و درها را برای فعالیت سیاسی نسل جدید گشوده‌اند. موفقیت این جریان در فرانسه مدیون شناختش از جامعه محل فعالیتش است. 

نظر‌سنجی‌ها نشان می‌دهد هیچ‌کدام از سه جناح اصلی قادر به کسب اکثریت مطلق نیستند. پارلمان فرانسه 577 کرسی دارد و کسب اکثریت در آن با کسب 289 کرسی امکان‌پذیر است. راست‌های افراطی که شانس نخست پیروزی هستند، یک‌سوم کرسی‌ها را کسب خواهند کرد.

آنها در انتخابات پارلمان اروپا نیز رای مشابهی آوردند. با این حال آنها ادعا می‌کنند می‌توانند به پیروزی مطلق برسند. جردن باردلا، رئیس حزب اجتماع ملی گفته است اگر حزب اکثریت مطلق را کسب نکند، نخست‌وزیر نخواهد شد.

او می‌گوید: «من نمی‌خواهم دستیار رئیس‌جمهور باشم.» باردلا استدلال می‌کند اکثریت نسبی دست او را برای اقدام می‌بندد. او در همین رابطه گفته است: «من نمی‌خواهم به مردم فرانسه اقدامات و برنامه‌هایی را بفروشم که نمی‌توانم آنها را دنبال کنم.» این مواضع چند نکته را نشان می‌دهد؛ نخست آنکه راست‌های افراطی فرانسه بسیار جاه‌طلب‌ هستند. 

دوم آنکه آنها خواهان اجرای پروژه‌های بزرگ و مخاطره‌آمیزند که نیازمند اکثریت مطلق است و بدون کسب آن حاضر به حضور نیم‌بند در سیاست که می‌تواند برای آنها خطرناک باشند، نمی‌شوند. سومین مساله ادامه نکته دوم است اما به‌دلیل اهمیت باید مستقل شناخته شود.

راست‌های افراطی می‌دانند رقبایشان بدشان نمی‌آید مردم آنها را برای مدتی در بخشی از قدرت ببینند تا ضعف‌هایشان برای افکار عمومی آشکار شود. کسب نخست‌وزیری که رده‌ای پایین‌تر از رئیس‌جمهور است آن هم با اکثریت نسبی در پارلمان یک موقعیت خوب برای درج کارنامه‌ای منفی برای راست‌های افراطی است. 

متن کامل گزارش سیدمهدی طالبی، دبیرگروه جهان‌شهر را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.