فرهیختگان آنلاین: گفتوگوی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری همراه دو مشاور با سه کارشناس در این دور انتخابات به خاطر سوالات صریح و شفاف و موضعگیریهای کارشناسان جذاب شده است.
میان همه کارشناسان «حسین انتظامی» به خاطر اینکه سعی کرده بود سوالات متفاوت و چالشی متناسب با کاندیداها مطرح کند در فضای رسانهای مورد توجه قرار گرفته بود. او از زاکانی درباره حجاببانها در مترو، شفافیت و شائبههای مطرح پیرامون شهرداری پرسید؛ در مواجهه با قاضیزاده اصل حضور در میان نامزدها به عنوان کاندیدای فرعی را به چالش کشید و گفت که تا انتها نخواهی ماند. انتظامی وقتی سراغ جلیلی رفت موضوع جنجالی گشت ارشاد را به میان کشید و در مواجهه با پورمحمدی سوابق امنیتی وی را یادآور شد؛ این روند در برابر قالیباف هم ادامه داشت و موضوع دستگیری دو فعال رسانهای را در پیش کشید.
ولی جناب انتظامی در گفتوگوی فرهنگی با مسعود پزشکیان به یکباره به جای سوال، محورهایی برای سخنرانی به کاندیدای انتخابات داد. اینبار او در مقام پرسشگری که سوالات افکار عمومی را از کاندیداهای انتخابات میپرسد ظاهر نشد، تغییر شیفت داد و مثلا پرسید نظر شما درباره آتشسوزی بیمارستانی در رشت چیست و اگر رئیسجمهور بودی چه میکردی؟
اینجور سوالها دیگر سوال نیست، پاس گلی شبیه به همان مواجه فواد ایزدی با سعید جلیلی است که پرسید چرا آمریکا و اسرائیل از پیروزی شما ناراحتاند!
کار حرفهای این بود که رویه قبلی ادامه پیدا میکرد؛ سوالات چالشی و جدی زیادی پیرامون برنامههای آقای پزشکیان مطرح است که از او پرسیده نمیشود. رویه قبلی انتظامی و قرعه نفر آخر پزشکیان و سوالات غیرچالشی او تصویر پرسشگر فعال او را به یار سوم پزشکیان تقلیل داد؛ کاش حرفهای ادامه میدادید آقای انتظامی!