مسعود فروغی، قائم‌مقام مدیرمسئول در یادداشتی نوشت: مناظره خسته‌کننده دوشنبه بین نامزدهای پست ریاست‌جمهوری بیش از همه مخاطب را به این فکر فرو می‌برد که بعد از سال‌ها کار سیاسی و جابه‌جایی مسالمت‌آمیز قدرت آیا تمام زور نیروهای سیاسی درون نظام همین بزرگواران است؟ سوالی که اعضای محترم شورای نگهبان باید پاسخ بدهند. بعید می‌دانم جواب قانع‌کننده‌ای وجود داشته باشد ولی به هرحال هنگام پخش مناظره‌‍‌ها و تلاش آقایان کاندیدا برای رقابت انتخاباتی اگر ناظران محترم به این سوال فکر کنند به خیر و صلاح کشور نزدیک‌تر است.

متاسفانه هنوز به میانه مناظره اول نرسیده بودیم که گویا حرف حساب همه کاندیداها تمام شده بود و باقی زمان، اضافی به نظر می‌رسید. و سوال جدی‌تر اینکه چگونه قرار است چهار مناظره دیگر برگزار شود؟ سوال‌های کلی که نیازمند یک ترم دانشگاهی برای جواب هستند و پاسخ‌های کلی‌تر با کرور‌کرور شعار، به چه درد مخاطب می‌خورد؟ این سازوکار مناظره در لباس «رقابت اخلاقی» پوشانده شده، ولی مگر در بن‌بست حرف‌های کلی یا بی‌اخلاقی گیر کرده‌ایم؟ قاعدتا سرکار گذاشتن مخاطب و شب‌نشینی کاندیداها و پخش زنده هرچه باشد، مناظره نیست.

با عبور از مناظره اول و رجوع به برخی نظرسنجی‌های قابل اعتماد معلوم است رقابت اصلی میان یک سه‌ضلعی رخ می‌دهد: سعید جلیلی، مسعود پزشکیان و محمدباقر قالیباف که از قضا در قرعه‌کشی مناظره دوشنبه شب کنار هم نشسته بودند. دو کاندیدای پرسابقه در انتخابات، یعنی جلیلی و قالیباف که پیش از این بارها با مخاطب عمومی حرف زده‌اند با تغییرات اندکی نسبت به قبل، قابل پیش‌بینی ظاهر شدند.

 سه ضلع اصلی انتخابات اما هرکدام روی مسائلی پافشاری می‌کنند که به داغ شدن رقابت کمکی نکرده است. شاید اساسا آنها ظرفیت چنین کاری را ندارند و انتظار یک گفت‌وگوی پینگ‌پنگی پرفشار از این شخصیت‌ها دور از واقعیت باشد.

متن کامل یادداشت مسعود فروغی، قائم‌مقام مدیرمسئول را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.