

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بازی ایران و مراکش در حقیقت برای هر دو تیم حائز اهمیت زیادی بود. کیروش و ورزش کشورمان ماحصل چهارسال برنامهریزی، تلاش و سرمایهگذاری را در مسابقات جهانی میدیدند. معمولا مسابقات جهانی نشاندهنده عملکرد مدیریت چهارساله ورزش در هر کشور و رشتهای است که برگزار میشود.
تیم مراکش از آنجایی که شناخت خوبی از فوتبال ما داشت بهدنبال این بود که بتواند با پیروزی و غلبه بر ایران شانس صعودش را افزایش دهد و مسیری را که برای خود تامین کرده بود، درست طی کند. مراکش بار مضاعف ذهنی روی بازیکنانش گذاشته بود و آن لحظاتی که نتوانستند توپ را به گل تبدیل کنند، فقط بهخاطر فشار ذهنی بسیار بالایی بود که روی تیمشان قرار داشت. شناخت خوب مراکش نشان میداد که در درون زمین آنها با ارسال توپ به پشت مدافعان کناری ما و دور زدن آنها و ارسال توپها و ایجاد فضا و زدن ضربات آخر میخواهند به نتیجه برسند و کارشان هم درست انجام شده بود؛ مشکلشان فقط ضربات آخر بود که همان وضعیت فشار بار ذهنی نگذاشت شکل واقعی به خود بگیرد. آنها آن آرامش لازم را نداشتند که توپهای به دست آمده را به گل تبدیل کنند. از طرف دیگر تیمملی ما هم بعد از گذشت نزدیک به هشتسال بهرهمندی از وجود کیروش بهدنبال این بود که بتواند یک فوتبال رو به جلو را بازی کند تا به دور بعد صعود کند. اما آنچه ما مشاهده کردیم روشهای تکراری بازی دفاعی کیروش بود که نتیجه هم داد.
هفت، هشت سال است که دیدگاههای ذاتی فوتبال ما شده سیستم دفاعی صرف و بهرهمندی از تعصب ذاتی ایرانیها که همواره با تلاش مضاعف در شرایط سخت و بحرانی شگفتی میسازند. ماحصل همین خصیصه نیز در بازی برابر مراکش بروز کرد و یک پیروزی دلنشین بود. البته این یکی بیشتر شانس و هدیه از طرف خداوند به فوتبال ما بود. بهخصوص اینکه در یکماه گذشته مردم ما فشارهای زیادی را درخصوص مسائل اقتصادی تحمل کردند و تحمل میکنند و خدا خواست که لبخند را به لبان مردم ایران برگرداند.
مراکش با شناختی که از فوتبال ما داشت، بهخاطر اینکه تیمملی ایران نتواند انسجام خط دفاعی خود را داشته باشد، با توپهای قطری و مورب و ارسال آنها پشت خط دفاع ما سعی در عبور از مدافعان کناری ما داشت. آنها خیلی بهدنبال توپهای کوتاه و آرامشدهنده نقطه قلب دفاع ما نبودند. اگر آنها میخواستند این کار را بکنند، ناخواسته باعث انسجام خط دفاع ما میشدند. بازیکنان خلاقی که بتوانند از سد دفاع تیمملی ایران عبور کند، خوشبختانه تیم مراکش نداشت، مانند تیم اسپانیا در مقابل پرتغال که بازیکنهای خلاق و تکنیکی بهراحتی از سطوح لایهبهلایه تیم پرتغال عبور میکردند.
استفاده همزمان از حضور بازیکنان مهاجم مثل سردار آزمون، طارمی و انصاریفرد یک خاصیت دارد که دقایقی از بازی دیده شد و این اشکال دارد. عملا از سه بازیکن با خط طولی مشخص استفاده میکنیم که به درد تیم ما نمیخورد. ضمن اینکه سیستم انرژی قالب بازیکنان و نوع بازی کردن بهعنوان مهاجم، قابلیتشان را در مرکز زمین یا کنار زمین بهشدت کاهش میدهد. کیروش با اینکه میدانست فشاری روی خط دفاع و هافبک ما خواهد بود نیاز به این داشت که بازیکنی بتواند توانایی حفظ توپ و تکنیک لازم را داشته باشد و تنفسی به خط دفاع و هافبک بدهد. بهخاطر همین از مسعود شجاعی استفاده کرد و میدانست که مسعود شجاعی توانایی دویدن 90 دقیقه یا توپگیری را ندارد و اگر بخواهد در فاز دوندگی فعال باشد، عملا نمیتوانست جوابگو باشد.
کمکاری و نداشتن این ویژگی از سوی مسعود شجاعی را دو بازیکن دیگر خط میانی انجام دادند و بیشتر از همه وحید امیری که دوندگی بیامان و توپگیری بسیار بالایی داشت و از طرف دیگر کاری که کیروش میخواست صورت بگیرد، ضدحمله بود؛ یعنی دفاع از منطقه دفاعی و نهایتا استفاده از ضدحملات و جایی که امیری قرار داشت، این کار انجام میگرفت. امیری بازیکنی است که در ضدحملات خیلی سریع خودش را به خط دفاعی حریف میرساند. این تقریبا شاکله اصلی بود که رقم خورد و برخلاف جریان بازی این شانسی بود که به ما رو کرد و خدا به ما لطف کرد و ما توانستیم بازی را یک بر صفر ببریم؛ منتها از نظر فنی سطح بالایی نداشتیم و اکثر مواقع بازی در اختیار حریف بود و فرصتها و موقعیتهای بهتری در اختیار داشت.
با وجود این و سیستم بازیای که در برابر مراکش انجام دادیم، اگر برابر اسپانیا و پرتغال هم همین روش را پیاده کنیم هیچ شانسی نخواهیم داشت. همیشه قرار نیست شانس در خانه ما را بزند. اسپانیا تواناییهای بسیاری دارد که در هر بازی با یک سیستم و روش بازی میکنند. برای همین هم از بازیکنان با ویژگیهای خاص زیادی بهره میبرند. اگر برابر پرتغال هم بازی مساوی شد به این دلیل بود که هیه رو سرمربی تیم اسپانیا وقتی سه بر دو جلو افتاد به این نتیجه رسید که به یکسری از بازیکنانش استراحت دهد تا هدفگذاریاش برای بازیهای بعدی به بار بنشیند.
* نویسنده: سیامک رحیمپور مربی و کارشناس
