مهراد زمانی، خبرنگار: عملیات هفتم اکتبر مقاومت اسلامی در عمق سرزمین‌های اشغالی به اذعان کارشناسان غربی شکست نظامی اطلاعاتی صهیونیست‌ها را رقم زد. پس از این عملیات بود که صهیونیست‌ها بمباران بی‌امان غزه را آغاز کردند تا بیش از 35 هزار نفر از مردم این منطقه به شهادت برسند و هزاران نفر نیز مفقود و آواره شوند. بخش بهداشت غزه ویران شده و بسیاری از زیرساخت‌های شهر از بین رفته است. رژیم با قطع سوخت، آب و غذا محاصره خفه‌کننده مردم، طبق قوانین بین‌المللی بشردوستانه، مرتکب جنایت جنگی شد. کارشناسان سازمان ملل می‌گویند فلسطینیان در غزه حالا با خطر نسل‌کشی روبه‌رو هستند. در چنین شرایطی، خبرنگاران غربی به سرزمین‌های اشغالی رفتند و در آنجا گزارش‌های بسیاری درباره غم و اندوه خانواده‌های صهیونیست منتشر کردند. صهیونیست‌ها به خبرنگاران خارجی، اجازه ورود به غزه را ندادند. این بدان معناست که آنها یک جنبه حیاتی از ماجرا را از دست داده‌اند. این نشان می‌دهد که رسانه‌های جریان اصلی غرب، فقط روایت صهیونیست‌ها را «پوشش» نمی‌دهند، بلکه روایت صهیونیست‌ها را «زندگی» می‌کنند. 

در نمونه‌ای دیگر از پوشش رسانه‌ها، وقتی فلسطینی‌ها برای صحبت با شبکه‌های خبری غربی دعوت می‌شوند، اغلب از آنها سوال می‌شود که «آیا حماس را محکوم می‌کنند یا خیر»، درحالی‌که از میهمانان صهیونیست به‌ندرت خواسته می‌شود که سیاست‌های آپارتایدی دولت‌شان در کرانه باختری یا محاصره و بمباران غزه را محکوم کنند. هر رسانه غربی در هر گزارشی که از عملیات طوفان الاقصی یا اتفاقات غزه منتشر می‌کنند، مدام ذکر می‌کنند که «حماس یک گروه تروریستی» است. اما درمورد اشاره به آنچه صهیونیست‌ها انجام می‌دهند، چه؟ هیچ محکومیتی در کار نیست، این در حالی است که صهیونیست‌ها قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند؛ مرتکب نسل‌کشی می‌شوند؛ نظام آپارتاید را در کرانه‌باختری تحمیل و حدود 17 سال است که غزه را محاصره کرده‌اند. 

خطر چنین قاب‌بندی‌ای این است که نه‌تنها به مخاطب می‌گوید چه کسی قربانی و چه کسی شرور است، بلکه به مخاطب می‌گوید چه کسی شایسته اندوه و همدردی است و چه کسی نیست. رسانه‌های غربی با توصیف صهیونیست‌های زیر 18 سال به‌عنوان «کودک» و تمرکز منحصر بر داستان‌های شخصی و رنج‌های شهروندان صهیونیست، یک طرف را انسان‌سازی می‌کنند و طرف دیگر یعنی فلسطینی‌ها را غیرانسان روایت می‌کند. 
درکنار این انسان‌سازی گزینشی، رسانه‌های غربی همواره از ارائه زمینه کافی پیرامون عملیات طوفان الاقصی غفلت کرده‌اند. رسانه‌های غربی با توصیف این عملیات به‌عنوان حمله‌ای وحشیانه، 75 سال اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها و 56 سال اشغال نظامی و رنج مردم فلسطین تحت حاکمیت رژیم را نادیده گرفته‌اند. این بدان معناست که مخاطبان غربی- که عمدتا اطلاعات محدودی در مورد این پیشینه تاریخی دارند- فاقد بستر لازم برای درک وضعیت کنونی هستند، 

یکی از خبرنگاران مستقل انگلیسی درباره تجربه‌اش از این نوع پوشش خبری گفت: «همکار یهودی من از اینکه نمی‌تواند هزینه واقعی انسانی بمباران غزه توسط صهیونیست‌ها را به خوانندگانش بگوید، متنفر است. او از پوشش سردبیرش از جنگ ناراحت است.»
برخی روزنامه‌نگاران که حتی درباره جنگ گزارش نمی‌دهند، فقط به‌دلیل اظهارنظر یا اقداماتی که دلالت بر همدلی با قربانیان غزه دارد، از کار اخراج شده‌اند. مایکل آیزن، روزنامه‌نگار یهودی که در مجله علمی eLife کار می‌کرد، گفت که شغلش را به‌دلیل انتشار محتوایی درباره فلسطین از دست داده است. گفته می‌شود خبرنگاران بی‌بی‌سی به چهارچوب‌بندی تلویزیون انگلیس از جنگ غزه اعتراض کرده‌اند. درحالی‌که بی‌بی‌سی در توصیف عملیات طوفان الاقصی از کلماتی مانند «قتل‌عام» و «وحشی‌گری» استفاده کرده، از توصیف بمباران غزه توسط صهیونیست‌ها به شیوه‌ای مشابه خودداری کرده است. 

متن کامل این گزارش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.