محمدرضا حاجیعبدالرزاق، خبرنگار گروه ورزش: آبادانیهایی که سال گذشته با خوششانسی در هفته پایانی در لیگ ماندگار شدند، این فصل سرانجام راهی دسته اول شده و به نظر میرسد با این وضعیت حاکم بر فوتبال خوزستان، شاید همین سهمیههای باقیمانده نیز در فصل بعدی به لیگ دسته پایینتر سقوط کرده تا این استان فوتبالخیز بدون سهمیه بماند.
ابراهیم قاسمپور پیشکسوت آبادانی که نامش با نفت آبادان عجین شده در گفتگو با «فرهیختگان» و بهعنوان یک جنوبی درخصوص دلایل افول فوتبال خوزستان اظهار گفت: « تیمی مانند فولاد مشکل مالی نداشته و حتی از زیرساختهای خوبی هم بهرهمند بود اما متاسفانه فوتبال خوزستان بعد از رقابتهای جام تخت جمشید و با پیدایش لیگ آزادگان کمکم محو شده و به سمت نابودی رفت. یکی از دلایل این اتفاق از این جهت بود که یک زمانی خود این استان 10 تا 14 تیم داشت که در بالاترین سطح، لیگ خود را در چند رده سنی برگزار میکرد. متاسفانه در ادامه و با پدید آمدن لیگ آزادگان و لیگ برتر حرفهای، این تعداد سهمیه امروز به 3 نماینده رسیده؛ این در حالی است که یک روز در سطح تمام استان خوزستان، ما از 50 تا 60 تیم برخوردار بودیم که خودش باعث سازندگی و رشد و شکوفایی فوتبال استان میشد.»
قاسمپور درباره اینکه ردپای دلالی تا چه اندازه باعث شده نفت امروز به اینجا برسد به «فرهیختگان» گفت: «مطمئنا دلالی هم نقش بسزای خودش را در وجود وضعیت فعلی ایفا کرده است اما همهچیز به این موضوع برنمیگردد؛ چون دلالی در استانهای دیگر هم وجود دارد. مثلا فرض کنید تیمهایی مانند نساجی، هوادار، ملوان و سایر تیمهای دیگر در همین سطح به اندازه نفت هزینه کردند اما بحث خوزستان؛ یک بخشی از آن مالی است و بخش دیگر به سیاستگذاریها برمیگردد. در واقع زمانی که وزارت نفت قانونی را وضع کرد که دیگر شرکت نفت نمیتوانست به تیمهای نفتی کمک کند باعث شد تا این وضعیت امروز به وجود بیاید. در هر صورت این امکان وجود دارد که یک بخش جزئی از تیمهای دولتی توسط بخش خصوصی اداره شده اما هزینهها را بخش دولتی برعهده میگیرد.»
پیشکسوت فوتبال ایران که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی در سالهای دور را هم دارد درمورد اینکه هواداران آبادانی چه گناهی کردهاند که تا این اندازه فوتبالی هستند و حالا باید این وضعیت را تحمل کنند، گفت: «هوادار چوب بیبرنامگی، ندانمکاری و نبودن پول و کمبود امکانات را میخورد. تمام دلخوشی مردم آبادان همین نفت است. در این شهر بیکاری و کمبود امکانات بیداد میکند و همه دلخوشی و سرگرمی آنها این بود که در هفته دو ساعت خودشان را با بازیهای این تیم و عصرها با تمرینات نفت سرگرم کنند که این هم دیگر از بین رفت.»
متن کامل این مصاحبه را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.