اولویت برخی باشگاه‌ها کسب مجوز حرفه‌ای نبود!

نیلوفر مژدهی، خبرنگار: وقتی اغلب باشگاه‌ها بدهی‌های انباشته‌ از سال‌های گذشته دارند و تمایلی نیز به پرداخت این بدهی‌ها نداشته یا توان پرداخت آن را ندارند، درنتیجه از کسب مجوز حرفه‌ای باز می‌مانند. طبق قوانین علاوه‌بر موارد حقوقی که از الزامات A به حساب می‌آید، موارد مالی نیز جز مسائل بااهمیت است که شاید بسیاری از باشگاه‌های ما از این حیث آسیب دیده و حتی به مجوز حرفه‌ای نرسند.

مس مجوز حرفه‌ای را باور نداشت

شاید در ابتدای فصل و زمانی که باشگاه‌ها توافقنامه‌ای با کمیته صدور مجوز حرفه‌ای امضا کردند، فکر نمی‌کردند در پایان فصل تحت شرایطی قرار بگیرند که عدم صدور مجوز به یک معضل بزرگ برایشان تبدیل شود. نمونه آن باشگاه مس رفسنجان است. مسئولان این باشگاه در ابتدای فصل تصور نمی‌کردند تیم‌شان در نیمه‌نهایی جام حذفی حضور پیدا کند و مدعی قهرمانی و کسب سهمیه پلی‌آف لیگ الیت شود اما حالا مس چنین شرایطی پیدا کرده است. شاگردان محرم نویدکیا که عملکرد خوبی را با این مربی در جام حذفی داشتند، پس از حذف غول‌های بزرگ فوتبال ایران حالا در یک قدمی فینال قرار گرفته‌اند اما قهرمانی در مسابقات جام حذفی برای آنها فقط یک جام درپی خواهد داشت و هیچ سهمیه‌ای به آنها نمی‌رسد. باشگاه مس موفق به دریافت مجوز حرفه‌ای نشده و مورد تایید AFC نیست، از این رو نمی‌تواند به‌عنوان نماینده ایران راهی مسابقات لیگ نخبگان آسیا شود.

در طول سال و در شرایطی که مشخص بود تیم مس فاکتورهای لازم جهت کسب این مجوز را ندارد بارها تذکرهای متفاوتی از سوی مسئولان و نهادهای مرتبط دریافت کرد اما اراده‌ای برای تحقق این مهم وجود نداشت. باشگاه مس در فصل جاری آنقدر مشکلات متعدد داشت که فرصت نکرد به کسب مجوز بپردازد و حالا در کمال ناباوری این مشکل ظاهرا بی‌اهمیت به بزرگ‌ترین مشکل آنها تبدیل شده است. بازیکنان مس که ‌انگیزه زیادی برای موفقیت در جام حذفی داشتند نگران شرایط این باشگاه هستند. گویا بازیکنان به‌جد پیگیر این موضوع شده و مدعی هستند اگر قرار است برای جام بی‌پاداش تلاش کنند، دلیلی برای این همه تلاش وجود ندارد. درواقع بازیکنان مس از شرایط به وجود آمده ناراحت هستند و این می‌تواند در عملکرد تیم‌شان تاثیر بگذارد. از طرفی مدیران این باشگاه به کسب جام راضی هستند و از بازیکنان خواسته‌اند نگران این قبیل مسائل نشده و تمرکز خود را روی فینالیست شدن بگذارند و درنهایت قهرمان شوند. درحالی‌که بازیکنان به همین راضی نیستند، آنها فقط جام نمی‌خواهند بلکه برای حضور در آسیا تلاش می‌کنند؛ چیزی که به نظر بعید می‌رسد. این درحالی است که سه باشگاه دیگر حاضر در ماراتن سخت جام حذفی مجوز حرفه‌ای داشته و در صورت قهرمانی هر یک از آنها مانعی برای حضور در لیگ نخبگان وجود ندارد اما در صورت قهرمانی مس همه‌چیز تغییر می‌کند. در صورت قهرمانی مس رفسنجان در جام حذفی، سهمیه پلی‌آف لیگ نخبگان به تیم سوم لیگ برتر تعلق خواهد گرفت. همچنین سهمیه سطح دوم لیگ نخبگان که به تیم سوم لیگ برتر تعلق دارد، به تیم چهارم جدول خواهد رسید. به این ترتیب سه تیم آلومینیوم، گل‌گهر و سپاهان اگر این سهمیه را می‌خواهند نباید به شرایط مس دل خوش کنند؛ چراکه شانسی نخواهند داشت و فقط این تیم قهرمان است که می‌تواند از سهمیه آسیایی جام حذفی استفاده کند.

دیگر فرصتی برای تکمیل مدارک وجود ندارد

هرچند در خبرها آمده بود مدیران باشگاه‌هایی که مجوزشان صادر نشد فرصتی یک هفته‌ای برای تغییر شرایط و گرفتن مجوز دارند اما واقعیت این است که این فرصت مدت‌ها قبل تمام شده و حتی در ماه‌های آینده نیز فرصت مجددی به آنها داده نخواهد شد. از طرفی این مشکل برای باشگاه‌ها خصوصا باشگاه مس به این راحتی‌ها حل نمی‌شود و نمی‌توان کاری برای آن انجام داد. موانع دریافت مجوز حرفه‌ای برای باشگاهی همچون مس رفسنجان فراتر از تلاش‌های مدیرعامل آن است و همتی بالاتر از آن را می‌طلبد.

طی یکی دو روز اخیر مدیران باشگاه مس تلاش کرده‌اند با دوری از رسانه‌ها آرامش را به تیم‌شان برگردانند و تمرکز بازیکنان را به‌هم نریزند اما این موضوع اصل ماجرا را تغییر نمی‌دهد. باشگاه مس بدهی‌های کلانی دارد که حتی اگر مدیران این باشگاه می‌خواستند هم نمی‌توانستند آن را برطرف کنند. همین حالا موعد پرداخت کادر فنی قبلی باشگاه فرارسیده و همه آنها می‌توانند طی شکایتی باشگاه را با چالش روبه‌رو کنند. علاوه‌بر بدهی‌های سنگینی که از مدت‌ها قبل روی دست باشگاه مس مانده، بازیکنان جدید نیز یکی پس از دیگری خواهان دریافت مطالبات عقب‌افتاده خود هستند و بدون شک با پایان فصل این شرایط بدتر هم خواهد شد. از این رو وقتی اصل توازن مالی در یک باشگاه وجود نداشته باشد و بیلان مالی ثابت نکند این باشگاه فاقد بدهی است، امکان اخذ مجوز حرفه‌ای و حتی مجوز ملی وجود ندارد. از طرفی مالکیت مشترک نیز می‌تواند به این باشگاه ضربه بزند. اخیرا نامه‌ای در رسانه‌ها منتشر شده که براساس آن فدراسیون فوتبال اعلام می‌کند هر چهار باشگاه مس رفسنجان، کرمان، شهر بابک و ورزقان متعلق به صندوق بازنشستگی شرکت صنایع ملی مس ایران هستند و این مساله یکپارچگی مسابقات را طبق آیین‌نامه AFC دچار مشکل می‌کند و با وجود پیگیری‌های صورت گرفته در ماه‌های گذشته هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشد. این مالکیت مشترک واقعیت دارد اما به جز باشگاه مس رفسنجان، سایر باشگاه‌های تحت پوشش این صندوق درخواستی برای اخذ مجوز حرفه‌ای نداشتند، درنتیجه شاید این موضوع اخلالی در کسب مجوز ملی ایجاد کند اما بعید است مانعی برای کسب مجوز حرفه‌ای از سوی AFC باشد.

واقعیت این است که عدم کسب مجوز حرفه‌ای از سوی این باشگاه یا حتی دیگر باشگاه‌ها لطمه بزرگی به فوتبال ایران می‌زند، از این رو صرفا عدم تمایل باشگاه‌ها که نخواستند مجوز حرفه‌ای بگیرند، توجیه خوبی نیست. به همین دلیل با مصطفی زارعی، رئیس کمیته صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها درباره این موضوع صحبت کردیم تا توضیحات بیشتری درخصوص علل عدم کسب مجوز از سوی باشگاه‌هایی که در جریان موضوع بودند، ارائه دهد.

زارعی در پاسخ به این سوال که باشگاه‌ها با وجود اینکه در جریان نواقص پرونده قرار داشتند، چرا اقدام عاجل صورت ندادند؟ به «فرهیختگان» گفت: «قطعا همه باشگاه‌ها در جریان بودند؛ چراکه آنها را طی دعوت‌نامه‌ای به حضور در این فرآیند دعوت ‌کردیم و علاوه‌بر کلاس‌های آموزشی، آنها را در جریان همه امور قرار دادیم. پیگیری‌ها به صورت مستمر از طرف دپارتمان ما انجام می‌شود اما برخی مشکلاتی داشتند که نتوانستند حل کنند یا اولویت‌شان کسب مجوز حرفه‌ای نبوده است. من شخصا با مدیرعامل اغلب این باشگاه‌ها صحبت کردم و گاهی مشکلات‌شان بزرگ نبوده اما در هر صورت باشگاه‌ها به هر دلیلی نتوانستند اسناد و مدارک مورد نیاز و استاندارد را تهیه کنند.» وی در جواب این سوال که آیتم‌های اغلب رعایت‌نشده و سخت برای باشگاه‌ها چیست، تاکید کرد: «آیتم‌های مرسوم برای کسب مجوز حرفه‌ای کاملا مشخص است و چیز پنهانی نیست. علاوه‌بر مدارک حقوقی، ثبت شرکت بسیار مهم است. ما باشگاهی داریم که در لیگ برتر مشغول است اما مجوز کمیسیون ماده ۵ که بدیهی‌ترین مدرک است را ندارد. من نمی‌دانم با وجود چنین نقصی این باشگاه چگونه در لیگ برتر فعالیت می‌کند. ثبت هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت و سایر اطلاعات را به‌روز ثبت نکردند و بعضا قراردادها مشکلاتی دارند. حتی ممکن است مالکیت دچار مشکلاتی باشد. آیتم بااهمیت دیگر مشکلات زیرساختی است که اغلب وجود دارد. ممکن است ورزشگاهی گواهی ایمنی نداشته باشد و جالب است بگویم اکثر باشگاه‌هایی که مدارک‌شان رد شده مجوز ایمنی ورزشگاه را نداشتند. مشکل دیگر صورت‌های مالی است که تعیین‌تکلیف نشده و البته بخش‌های مختلفی را دربر می‌گیرد. قطعا برای باشگاهی که بدهی دارد نمی‌توانیم مدرک بگیریم.»

وی در گفت‌وگوی قبلی خود عنوان کرده بود موارد نقص در پرونده‌ باشگاه‌هایی که نتوانستند مجوز حرفه‌ای دریافت کنند، محرمانه است. در این خصوص شنیدیم یکی از باشگاه‌هایی که موفق به اخذ مجوز نشده تلاش‌های بسیاری کرد تا بتواند مشکلات را برطرف کند اما مدیران بالادست حاضر به همکاری نشدند و ادعا کردند همین وضعیت برایشان کافی است و نیازی به برطرف کردن این عیوب نمی‌بینند، حتی اگر به قیمت از دست رفتن مجوز حرفه‌ای تمام شود! باید گفت با این کار بزرگ‌ترین لطمه را به فوتبال باشگاهی وارد می‌کنند، از این رو شاید اعلام نواقص موجود در پرونده باشگاه‌ها بتواند آنها را مجاب به برطرف کردن مشکلات کند.

گفته می‌شود شکل کار به این صورت است که باشگاه‌ها طی قراردادی محرمانه مدارک را به شکل محرمانه به کمیته بدوی ارائه می‌دهند و آنها هم تضمین می‌دهند هر اطلاعاتی که در اختیارشان قرار می‌گیرد تا دو سال محرمانه می‌ماند، به همین دلیل اجازه انتشار اطلاعات باشگاه‌ها را ندارند. از طرفی این کمیته نواقص را به خود باشگاه‌ها اعلام می‌کند. البته برخی اطلاعات اصلا محرمانه نیست اما برخی اطلاعات واقعا محرمانه است و نیازی به اطلاع‌رسانی عمومی نیست. البته درنهایت این کمیته با توجه به قراردادی که بسته نمی‌تواند هیچ‌گونه اطلاعاتی را افشا کند. درواقع این جزء پروتکل‌های صدور مجوز است و در همه جای دنیا به همین شکل محرمانه است. باید گفت واقعیت این است باشگاه‌هایی که مجوز نگرفتند، باشگاه‌هایی بودند که نخواستند و اقدامات اساسی انجام ندادند. اغلب‌شان درگیری‌های روزمره دارند و به دنبال اینکه استاندارد شوند و شکل‌وشمایل درستی داشته باشند، نیستند و این موضوع به ضرر لیگ ما تمام می‌شود.