در یکی دو فصل اخیر یک‌سری از باشگاه‌ها تغییر رویه داده و هدف اصلی‌شان در لیگ برتر را بقا و بازیکن‌سازی قرار دادند. به این شکل که استعدادیاب‌های آنها در شهرستان‌های مختلف و همچنین تهران بازی‌های تیم‌های پایه و لیگ یک و دو را زیر نظر گرفته و بازیکنان مستعد را جذب تیم‌شان می‌کنند. این بازیکنان از سوی سرمربیانی که تبحر خاصی در استفاده از بازیکنان جوان دارند به بازی گرفته شده و بعد از پیشرفت به تیم‌های متمول و همچنین سرخابی‌ها فروخته می‌شوند. باشگاه‌هایی مثل پیکان، آلومینیوم اراک و شمس‌آذر قزوین در این زمینه به‌مراتب خیلی بهتر از بقیه تیم‌ها بوده‌اند. در‌حالی‌که تیم‌هایی هم بوده‌اند در این چند ساله به‌خاطر صنعتی بودن همواره فقط هزینه کرده‌اند و در نقل‌و‌انتقالات هم دنبال جذب ستاره‌های تیم‌های دیگر هستند. دسته‌ای دیگر از باشگاه‌ها هم هستند که بودجه‌ای مشخصی دارند و بر طبق این بودجه تیم خود را بسته و وقتی خیال‌شان از بقا راحت می‌شود نیز با انگیزه کمتر در رقابت‌ها شرکت می‌کنند. اما در تابستان پیش‌رو تیم‌هایی مثل پیکان، آلومینیوم و شمس‌آذر احتمالا بیشترین خروجی را داشته باشند. مخصوصا آلومینیوم و شمس‌آذر که در‌نظر دارند با فروش بازیکنان جوان چهره شده خود تا حدی درآمدزایی کرده و برای فصل پیش‌رو نیز بازیکنان مستعد دیگری را به لیست تیم‌شان اضافه کنند. در این بین هستند مربیانی که در پایان هر فصل تعداد زیادی بازیکن با خود از تیم یا تیم‌های سابق‌شان را با کمک برخی واسطه‌ها به همراه می‌برند، رویه‌ای که همچنان ادامه دارد و هیچ کمکی هم به باشگاه‌ها نمی‌کند.