محمد رضایتی؛ فرهیختگان شما: امروز ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ هست.حدود ساعت ۱۰ صبح، برای گرفتن آمپول «کلاستوز» مادرم به داروخانه شهید کاظمی مراجعه کردم. ابتدا باید میرفتم بیمه تا با کد رهگیری تایید بیمه دریافت آمپول را بگیرم، حدود نیم ساعت سیستم بیمه سلامت قطع بود پس منتظر ماندم.
مشکل دوم آن بود که از پیش مرجعی به شما اعلام نمی‌کند که چه مدارکی برای  داروی مورد نظر شما نیاز هست من فقط آزمایش همراه داشتم که مورد تائید بیمه قرار نگرفت چون آمپول مربوط به پوکی استخوان بود نیاز به آخرین سنجش تراکم استخوان بود،هزینه آمپول بدون بیمه ۷۵۰ تومن بود بنابراین صبر کردم تا سنجش تراکم استخوان به دستم برسد و مجدد از طریق سایت بیمه تائید بگیرم.
چون بیمه تا ساعت ۱۴ پاسخگو حضوری بود و ساعت اداری تمام شده بود، مجبور بودم از طریق سایت بیمه به آدرس: http://5.160.225.39:50/ تائید بیمه بگیرم.
پس از کارهای بیمه، حدود ۲ ساعت در نوبت داروخانه شهید کاظمی منتظر ماندم. نکته مهم آن است که دترو را فقط به بیمار یا خانواده درجه یک آن با رویت کارت ملی می‌دهند.
بیمارهایی در صف انتظار از شهرستان و یا همین شهر با مشکل بیمه و کمبود داروی مخصوص بیماری خود ناامیدانه حضور داشتند حتی مسئولین داروخانه اطلاع نمی‌دادند که بعضی داروها از شرکت های ایرانی موجود ندارند و بیماران باید داروی خارجی تهیه کنند و یا بالعکس برای بیماران پیوندی تغییر دارو با ریسک همراه است بنابراین بعد از صف طولانی و‌ نوبت رسیدن با این مشکل رو به رو‌ بودند.
کارمندان داروخانه خسته و درمانده و کلافه از سخت فهمی های بیماران، بیماران خسته و کلافه از صف های طولانی عدم مدیریت صحیح و اطلاع رسانی.
همه را در این ظهر اردیبهشت سخت گرفتار کرده است حتی گاهی خود پزشک معالج به بیمار نمی‌گوید داروی خاص برایت تجویز کرده‌ام و باید پروسه تائید بیمه را بگیری بنابراین همیشه باید حواس خود بیمار باشد. که در نهایت تائید بیمه گرفته نشد. خلاصه رویه گرفتن دارو چیز عجیبی شده است در این کشور.
خدا بخیر کند روزهای آینده را برای بیماران با بیماری های خاص.