زهرا میرزایی، دکتری حقوق زن در اسلام: پیرامون مساله ورزشگاه رفتن خانم‌ها، بیش از یک‌دهه است که ما درگیر چالش‌های مختلفی در این حوزه هستیم. کدام بخش از جامعه مخالفت ویژه‌ای با ورزشگاه رفتن بانوان دارند؟ آن بخش از جامعه که درباره هویت اجتماعی زنان و دختران همیشه مخالفت کرده‌اند. اینکه زنان در ابعاد مختلف نیاز به حضور اجتماعی دارند و اساسا در موقعیت‌هایی حتی حضور اجتماعی، یکی از وظایف‌شان است. اما این بخش از جامعه باید درک کنند که دختران نوجوان و زنان جوان جامعه ما، بخشی از نیاز ذاتی‌شان است که تمایل دارد در هیجانات اجتماعی، شادی و اتفاقات درون جامعه شرکت کند و میل به شادی و هواداری از یک گروه و جریان، خصوصا فضایی با ابعاد هویت ملی، در تمام جوانان و نوجوانان وجود دارد و فرقی ندارد که دختر باشند یا پسر. درحالی‌که بیشترین تمرکز فضای رسانه‌ای ما بر ورزش مردان و علی‌الخصوص فوتبال است، پس بسیار طبیعی است که دختران نوجوان و جوان ما علاقه‌مند باشند در فضایی که رسانه به آن می‌پردازد و هیجان زیادی دارد، به آن سمت متمایل شوند و دوست دارند در فضای هیجان و شادی جمعی شرکت کنند.
بالاخره این بخش از جامعه باید تکلیف‌شان را روشن کنند. زن جوان و دختر نوجوان ما نیاز دارد در فضایی باشد که شادی و هیجانات خود را تخلیه کند و در مجموع از یک گروه و تیم ورزشی هواداری کند و به این فضا بپیوندد. این یک نیاز است و ما نمی‌توانیم این نیاز را انکار کنیم. اگر این نیاز انکار شود باید بپذیریم در جای بدی خودش را بالاخره بروز می‌دهد. در بعد دیگر ماجرایی که باید به آن پرداخته شود، این است که همیشه صحبت بر سر این بوده مقدمات حضور زنان در فضای ورزشگاه‌های فوتبال فراهم نیست، چون اختلاطی که ایجاد می‌شود، باعث می‌شود به زنان بی‌احترامی شود یا فضای امنیت اخلاقی برای حضور زنان فراهم نیست. ما اکنون با شرایطی مواجه شده‌ایم که در یک ابتکار عمل جالب، کمیته انضباطی به‌جای اینکه زنان را محروم کند، مردان را محروم کرده. در روایتی که ما شنیده‌ایم، در اتفاقاتی که در حاشیه بازی افتاده بود، مردان به زنان حاضر در ورزشگاه بی‌احترامی کرده بودند. برعکس اتفاقی که همیشه ما شاهد آن بودیم، یعنی زنان را از فضایی که خشونت دیده بودند، دور می‌کرد و آنان را مقصر می‌دانست، کمیته انضباطی یک تصمیم درست گرفت و به‌جای آنکه قشری که خشونت‌ و آسیب ‌دیده را حذف کند، قشری که خود خشونت روا داشتند، حذف کرد.
این اتفاق یک جریان بسیارخوبی رقم خواهد زد و می‌تواند یک انقلاب رفتاری درباره خشونت علیه زنان باشد تا به‌جای مقصر جلوه دادن زنان هنگام روا داشتن خشونت علیه آنان، با کسی که آسیب زده، قرار است از این به بعد برخورد شود. متاسفانه ما در عرف اجتماعی‌مان شاهد این مساله نیستیم و این تصمیم می‌تواند از این بعد حائز اهمیت باشد که نگاه عزتمدارانه و برگرفته از هویت دینی ما و اکرام جایگاه زنان در ایران بود.
به نظر من وظیفه رسانه‌ها و جامعه است که از این رای خوب تجلیل کند تا بیشتر شاهد احترام به زنان باشیم.