سکته مغزی در پرسپولیس

امیرکریمی، آنالیزور فوتبال: تساوی پرسپولیس برابر سپاهان اولین باوری را که به افکار عمومی تلقین کرد، این بود که باگ بزرگ این تیم در نیم‌فصل دوم آمدن اوسمار بوده است. از کار افتادن اورونوف به دلیل شناخت از او توسط تیم‌های حریف و خارج کردن امید عالیشاه از موقعیت‌هایی که اثر خود را نشان می‌دهد، باعث شده فاز تهاجمی پرسپولیس که شدیدا به حرکت‌های این دو بازیکن وابسته است دچار مشکل شود، خصوصا که مهدی‌ترابی هم در نوسان کامل به سر می‌برد. از کار افتادن وینگرها عملا مدافعین کناری (فول‌بک‌ها) را با مشکل مواجه کرده و به همین ترتیب ساخت‌بازی و بازیسازی پرسپولیس ‌که به کناره‌ها شدیدا وابسته بود، دچار خلل شده است. یکی از بهترین حربه‌هایی که باعث از کار افتادن خط آتش سرخپوشان شده، برتری عددی در عرض دفاع در مقابل مربع و لوزی این تیم است. مرور بازی با سپاهان این ‌موضوع را به مراتب بهتر نشان می‌‌دهد که برایان دابو و محمد کریمی به تناوب و حتی مشترکا در جلوی خط دفاع بهترین عملکرد را داشتند. آنها عمق را به‌هیچ‌عنوان به حریف خود واگذار نکردند. هرچند کادرفنی پرسپولیس برای حل این مساله و همچنین بالاتر رفتن کارایی اورونوف تغییر شعاع ‌حرکتی او را در دستور کار قرار داد و با نزدیک‌تر کردن او به آل‌کثیر، سعی بر شکستن سد دفاعی این تیم داشت اما برتری عددی به همراه برتری موقعیتی سپاهانی‌ها در فاز دفاعی باعث شد که اثر این تغییرات کمرنگ باشد.
به نظر می‌رسد پرسپولیس برای حل این مشکل یا باید کلا فرمیشن بازی خود را تغییر دهد یا تدابیری برای رهاسازی بازیکنان فاز حمله خود پیدا کند؛ چراکه در بازی‌های بزرگ شرایط آن‌طور که باید برای این تیم رقم بخورد، نخورده است. تغییر فضا و جهت‌های متفاوت بازیکنان خط جلوی پرسپولیس در روز بازی‌های شش امتیازی، برتری برای این تیم به ارمغان نیاورده است. به بازی‌های ابتدایی پرسپولیس اوسمار توجه کنید. پاس‌های عمقی خط‌شکن به تعداد انگشتان دو دست قابل تماشا بود تا انتقال‌های سریع برای این تیم شکل گیرد. با از دست دادن این فضا به دلیل عدم شکل‌گیری ساختار داخل زمین، چنین موقعیت‌هایی هم دیگر در بازی این تیم دیده نمی‌شود. پاس‌های کوتاه در یک‌سوم دفاعی حریفانی که فشرده بازی می‌کنند برای استفاده از عمق و نیم‌فضاها و گردش توپ سریع‌تر در آن منطقه می‌تواند چاره کار این تیم باشد، در غیر این صورت حریفان این تیم حتی حرکت‌های عیسی‌آل‌کثیر که به‌عنوان طعمه به میانه ‌میدان نزدیک می‌شود و وینگرها از عمق او مترصد استفاده هستند را هم شناخته‌اند. کار برای این تیم از لحاظ فنی سخت‌تر از قبل شده است.