یگانه عصاری، خبرنگار: از تعلل بسیار انتخاب سرمربی تیم ملی تا لیست بازیکنان دعوت شده به تیم و حالا انصراف بازیکنان با هر قصد و منظور و واکنش‌های بسیار به این انصراف‌ها، همگی حواشی‌ای هستند که گویا قصد ندارند گریبان تیم ملی والیبال ایران را رها کنند. این اتفاقات در شرایطی می‌افتد که تیم ملی برای حضور در لیگ ملت‌ها آماده می‌شود و البته شانس بسیار اندکی برای حضور در المپیک دارد و باید این شانس را تقریبا محال دانست.

 انتخاب دیرهنگام سرمربی
تیم ملی والیبال ایران ماه‌ها برای شناختن سرمربی خود منتظر و بلاتکلیف بود. تعللی که یقینا به این تیم ضربه بزرگی وارد کرد و پس از این وقفه طولانی نهایتا در اسفند ماه 1402 مائوریسیو پائز به‌عنوان سرمربی تیم ملی و جانشین بهروز عطایی انتخاب شد. انتخابی که البته حواشی کم نداشت. مخالفان این انتخاب او را بهترین گزینه برای هدایت تیم نمی‌دانستند و موافقان این انتخاب با بیان اینکه او دستیار رزنده بوده، قرار بر حمایت از او گذاشتند. به این ترتیب قراردادی برای همکاری وی با فدراسیون والیبال ایران تا پایان المپیک ۲۰۲۴ پاریس امضا شد که این قرارداد در صورت رضایت طرفین قابلیت تمدید دارد. 

 شروع انصراف‌ها
محمد فلاح و مهدی مرندی نخستین بازیکنانی بودند که از حضور در تیم ملی والیبال به دلیل مصدومیت انصراف دادند و در شبکه‌های اجتماعی خود از این انصراف پرده برداشتند. هنوز چند روز از شروع انصراف‌ها نگذشته بود که اعلام شد محمد موسوی و امیر غفور نیز قصدی برای حضور در تیم ملی ندارند و به این ترتیب یکی از بهترین مدافعان دنیا در سالیان اخیر برای دومین بار طی دو سال گذشته از تیم ملی انصراف داد. موسوی دوسال پیش و قبل از قهرمانی جهان با یک مصاحبه تند و با ذکر دلایلی چون کمبود امکانات از تیم ملی کناره‌گیری کرد اما این بار در سکوت خبری دست به اقدامی مشابه زد که واکنش‌های بسیاری داشت. داستان درباره غفور اما متفاوت است. او سال گذشته توسط بهروز عطایی به تیم ملی دعوت شد اما این دعوت را رد کرد و در نامه‌ای از تیم ملی خداحافظی کرد و حتی امسال پس از دعوت مجدد توسط پائز نیز چراغ سبزی برای حضور در تیم ملی نشان نداد و در سکوت علنا پایان کارش در عرصه ملی را به همگان اعلام کرد. البته این پایان بدشانسی‌های سرمربی تازه وارد نبود؛ چراکه بردیا سعادت که پس از حادثه رانندگی‌اش در ترکیه مدتی دوران نقاهت را سپری کرده و به اردوی تیم ملی اضافه شده بود به دلیل اینکه هنوز مصدومیتش برطرف نشده مجبور به ترک اردو شد و او هم در لیگ ملت‌ها غایب خواهد بود. 

 شانس کم اما امیدوار
انصراف محمد موسوی از تیم ملی واکنش‌های بسیاری داشت. میلاد عبادی‌پور، کاپیتان تیم ملی گفت: «محمد موسوی بچه نیست که تیم ملی را تنها بگذارد. اگر کسی مشکل نداشته باشد که به تیم ملی پشت نمی‌کند.» واکنش سرمربی تیم اما جور دیگری بود. او در اولین نشست خبری‌ خود اعلام کرد: «حضور بازیکنان بزرگ و ستاره خیلی مهم نیست و بیشتر باید به ساخت تیم باور داشته باشیم. سال پیش خیلی از این بازیکنان حضور داشتند اما نتایج خوب نبود!» با تمام این اوصاف و درحالی‌که شانس حضور والیبال ایران در المپیک بسیار کم است و پیش از این شهرام محمودی، مصطفی کارخانه و عادل غلامی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» این مساله را تایید کرده بودند، رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی امیدوارانه به این مبحث نگاه می‌کنند. اما راه رسیدن ایران به المپیک چیست؟

 تنها راه صعود به المپیک
مرحله مقدماتی لیگ ملت‌های سال ۲۰۲۴ در گروه مردان از ۱۶ خرداد تا سوم تیرماه برگزار می‌شود و با معرفی تیم‌های صعود‌کننده به مرحله نهایی به پایان خواهد رسید. در پایان این مرحله رنکینگ فدراسیون جهانی به‌روز می‌شود و چهار تیم برتر از این طریق سهمیه المپیک را به دست می‌آورند. به این ترتیب لیگ ملت‌های ۲۰۲۴ تنها راه صعود والیبال ایران به المپیک است. در حال حاضر با کسب سهمیه مستقیم المپیک توسط فرانسه، لهستان، آمریکا، آلمان، برزیل، کانادا، آمریکا و ژاپن و البته اضافه کردن نام مصر به این لیست؛ چراکه یک نماینده باید از قاره آفریقا باشد، تنها چهار سهمیه باقی مانده است که چند تیم شانس بیشتری برای کسب آن دارند. آرژانتین، ایتالیا، اسلوونی و البته صربستان که با توجه به رنک و امتیازش شانس بالایی برای حضور در المپیک دارد. در حال حاضر ایتالیا با 342 امتیاز رتبه سوم را دارد، صربستان با 253 امتیاز رتبه نهم و ایران با 207 امتیاز در رتبه پانزدهم است و شاید رقابت اصلی برای المپیکی شدن با صربستان باشد. البته این به معنی این نیست که تنها باید صربستان را ببریم، بلکه باید در حداقل ۹ مسابقه برنده از زمین خارج شویم. با این اوصاف نمی‌توان کار را تمام شده دانست و تیم‌هایی مانند ایران، هلند، ترکیه و کوبا می‌خواهند با ارائه نمایشی خوب و با امید به لغزش رقبا، خود را به پاریس برسانند. این دقیقا همان چیزی است که سرمربی ایران در نشست خبری خود گفت؛ «در ورزش کسی نمی‌تواند قول قطعی پیروزی دهد اما من قول دادم که با تمام توان برای راه‌یابی به المپیک تلاش ‌کنم. آنچه شفاف است تلاش و کار در کنار هم است و اگر نشد حریف ما بهتر بوده است.»