اهمیت جلسه دانشجویان با رهبری از منظر فلسفه کانت

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، حدود دو هفته از یکی از مهم‌ترین دیدارهای سالانه آیت‌ا... خامنه‌ای می‌گذرد، اما دو نکته مغفول مانده است. همه تاریخ دوهزار و 500 ساله ایران‌زمین را که ورق بزنیم هیچ نمونه‌ای از چنین جلسه‌ای نخواهیم یافت؛ نه در تاریخ ایران که در تاریخ جهان هم نظیر و مشابهی نداشته و ندارد. نفر اول یک کشور –شما بگویید یکی از متنفذان و سرشناسان یا مسئولان- بی‌واسطه با جمع بسیاری از جوانان، حدود دو دهه است به گفت‌وگو می‌نشیند.

اینکه در چنین جلسه مهمی نمایندگان دانشجویان که البته لزوما همه دانشجویان را نمایندگی نمی‌کنند -چون هم در عمل ممکن نیست و هم نمی‌شود منکر اعمال سلیقه‌ها شد- چه مسائلی را طرح می‌کنند از چند جهت اهمیت دارد؛ هم از این حیث که جامعه دانشجویی طیف وسیعی از سلایق را داراست و باید نظرات طرح‌شده در این جلسه از جامعیتی برخوردار باشد که به‌طور حداکثری مطالبات واقعی دانشگاه را نمایندگی کند، هم از این جهت که از حیث متقن و اجرایی‌بودن، نسل اول و دوم (مدیران بالادستی) از شنیدن صدای نسل سوم ناگزیر شوند.

دانشجویانی که در جلسه دیدار با آیت‌ا... خامنه‌ای صحبت می‌کنند، «باید» مطالبات، پیشنهادها و انتقادهای موثری را بیان کنند که اگر چنین نباشد خسارتی جبران‌ناپذیر به‌بار می‌آید و مقصرش خود این نفرات و جریاناتند. اصل تشکیل این جلسه از بزرگ‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی است پس اهمیت دارد جامعه دانشجویی اعم از تشکل‌ها و... در حفظ و کارآمدبودن این دستاورد بکوشند.

طرح مسائل دور از واقعیت، غوغاسالاری، گرفتار سیاست‌زدگی‌شدن و غلبه هیجان بر منطق مسائلی است که سبب می‌شود این فرصت طلایی رفته‌رفته به یک جلسه نمایشی بی‌خاصیت تبدیل شود و این نه‌تنها هدر دادن که خیانت به یکی از دستاوردهای باشکوه انقلاب اسلامی است. لحاظ‌کردن واقعیت ضمن نگاه به آرمان‌ها و اصلاح‌طلبی اصولگرایانه، وظیفه سنگینی است که به دوش نمایندگان و سخنوران دیدار دانشجویان با رهبری است.

این دیدار پیام‌ روشنی به همه مسئولان و روسای قوای سه‌گانه دارد که در خوشبینانه‌ترین حالت اگر به گفت‌وگو معتقد باشند، به لوازمش پایبند نیستند. وقتی رهبری صدای مخالفان را به رسمیت می‌شناسند و با گشاده‌رویی پای حرف آنان می‌نشینند و از قضا آنان را به ادامه مطالبه و پیگیری تشویق می‌کنند و از دلسردی انذار می‌دهند و به انصاف دعوت می‌کنند، تکلیف دیگران روشن است. ضمنا به گواه خود افراد، منتقدان پیش و پس از دیدار رهبری در امنیت و آرامش به‌سر می‌برند و در برابر رهبری بدون لکنت سخن می‌گویند. چه کسی بیشتر از آیت‌ا... خامنه‌ای به گفت‌وگو و آزادی اعتقاد و اهتمام دارد؟ پرچمدار گفت‌وگو نه در این کشور که در هر جای این دنیا کسی می‌تواند باشد که سال‌هاست پای حرف منتقدترین، صریح‌ترین و رویاپرداز‌ترین قشر یک جامعه پدرانه، مسئولانه و دلسوزانه نشسته‌ است.

در تاریخ نقل است که ایمانوئل کانت تا آخر عمر یکی از منتقدان و مخالفان خود را که از قضا او نیز از اندیشمندان بنام بوده، تحت‌الحمایه مالی داشته است و به همین اعتبار، منش رفتاری کانت را الگوی عملی فلسفه اخلاق او دانسته‌اند. بد نیست به اعتقاد و عمل آیت‌ا... خامنه‌ای گاهی هم از این منظر بنگریم.