به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، حدود دو هفته از یکی از مهم‌ترین دیدارهای سالانه آیت‌ا... خامنه‌ای می‌گذرد، اما دو نکته مغفول مانده است. همه تاریخ دوهزار و 500 ساله ایران‌زمین را که ورق بزنیم هیچ نمونه‌ای از چنین جلسه‌ای نخواهیم یافت؛ نه در تاریخ ایران که در تاریخ جهان هم نظیر و مشابهی نداشته و ندارد. نفر اول یک کشور –شما بگویید یکی از متنفذان و سرشناسان یا مسئولان- بی‌واسطه با جمع بسیاری از جوانان، حدود دو دهه است به گفت‌وگو می‌نشیند.

اینکه در چنین جلسه مهمی نمایندگان دانشجویان که البته لزوما همه دانشجویان را نمایندگی نمی‌کنند -چون هم در عمل ممکن نیست و هم نمی‌شود منکر اعمال سلیقه‌ها شد- چه مسائلی را طرح می‌کنند از چند جهت اهمیت دارد؛ هم از این حیث که جامعه دانشجویی طیف وسیعی از سلایق را داراست و باید نظرات طرح‌شده در این جلسه از جامعیتی برخوردار باشد که به‌طور حداکثری مطالبات واقعی دانشگاه را نمایندگی کند، هم از این جهت که از حیث متقن و اجرایی‌بودن، نسل اول و دوم (مدیران بالادستی) از شنیدن صدای نسل سوم ناگزیر شوند.

دانشجویانی که در جلسه دیدار با آیت‌ا... خامنه‌ای صحبت می‌کنند، «باید» مطالبات، پیشنهادها و انتقادهای موثری را بیان کنند که اگر چنین نباشد خسارتی جبران‌ناپذیر به‌بار می‌آید و مقصرش خود این نفرات و جریاناتند. اصل تشکیل این جلسه از بزرگ‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی است پس اهمیت دارد جامعه دانشجویی اعم از تشکل‌ها و... در حفظ و کارآمدبودن این دستاورد بکوشند.

طرح مسائل دور از واقعیت، غوغاسالاری، گرفتار سیاست‌زدگی‌شدن و غلبه هیجان بر منطق مسائلی است که سبب می‌شود این فرصت طلایی رفته‌رفته به یک جلسه نمایشی بی‌خاصیت تبدیل شود و این نه‌تنها هدر دادن که خیانت به یکی از دستاوردهای باشکوه انقلاب اسلامی است. لحاظ‌کردن واقعیت ضمن نگاه به آرمان‌ها و اصلاح‌طلبی اصولگرایانه، وظیفه سنگینی است که به دوش نمایندگان و سخنوران دیدار دانشجویان با رهبری است.

این دیدار پیام‌ روشنی به همه مسئولان و روسای قوای سه‌گانه دارد که در خوشبینانه‌ترین حالت اگر به گفت‌وگو معتقد باشند، به لوازمش پایبند نیستند. وقتی رهبری صدای مخالفان را به رسمیت می‌شناسند و با گشاده‌رویی پای حرف آنان می‌نشینند و از قضا آنان را به ادامه مطالبه و پیگیری تشویق می‌کنند و از دلسردی انذار می‌دهند و به انصاف دعوت می‌کنند، تکلیف دیگران روشن است. ضمنا به گواه خود افراد، منتقدان پیش و پس از دیدار رهبری در امنیت و آرامش به‌سر می‌برند و در برابر رهبری بدون لکنت سخن می‌گویند. چه کسی بیشتر از آیت‌ا... خامنه‌ای به گفت‌وگو و آزادی اعتقاد و اهتمام دارد؟ پرچمدار گفت‌وگو نه در این کشور که در هر جای این دنیا کسی می‌تواند باشد که سال‌هاست پای حرف منتقدترین، صریح‌ترین و رویاپرداز‌ترین قشر یک جامعه پدرانه، مسئولانه و دلسوزانه نشسته‌ است.

در تاریخ نقل است که ایمانوئل کانت تا آخر عمر یکی از منتقدان و مخالفان خود را که از قضا او نیز از اندیشمندان بنام بوده، تحت‌الحمایه مالی داشته است و به همین اعتبار، منش رفتاری کانت را الگوی عملی فلسفه اخلاق او دانسته‌اند. بد نیست به اعتقاد و عمل آیت‌ا... خامنه‌ای گاهی هم از این منظر بنگریم.