یگانه عصاری، خبرنگار: مسابقات قهرمانی کسب سهمیه برزیل و آخرین رویداد کسب سهمیه المپیک پاریس ۲۰۲۴ در رشته تفنگ و تپانچه در شرایطی برگزار شد که تیم اعزامی کشورمان نتوانست هیچ سهمیه جدیدی کسب کند تا با همان چهار سهمیه قبلی خود را برای پاریس آماده کند. ایران در تفنگ بادی زنان دو سهمیه توسط شرمینه چهلامیرانی و فاطمه امینی، یک سهمیه در تپانچه ۲۵ متر زنان توسط هانیه رستمیان و یک سهمیه در تراپ توسط محمد بیرانوند به دست آورده است اما نتوانست در مسابقات برزیل این تعداد سهمیه را افزایش دهد و همین مساله انتقادها را نسبت به تیم تیراندازی ایران بالا برد؛ چراکه ستارههای این تیم موفق به کسب سهمیه نشدند و عملکرد ضعیفی داشتند. حالا آخرین نگاهها به کسب سهمیه از طریق رنکینگ جهانی است.
تیمی که دیگر مدالآور نیست!
تا جایی که ذهن یاری میکند، تیم ملی تیراندازی ایران معمولا در مسابقات مدال آور بوده است و میتوانستیم روی مدال ستارههای این تیم حساب کنیم. اما در چند وقت اخیر شاید آنطور که باید، این تیم مثل همیشه نبود و گاهی نتایج ضعیفش همه را شگفتزده کرد. نمونه آن افت شدید جواد فروغی، دارنده مدال طلای المپیک است. ورزشکاری که در فینال تپانچه بادی المپیک توکیو بر سکوی قهرمانی تکیه زد تا نخستین مدال المپیک و تاریخ تیراندازی ایران را به ارمغان بیاورد، در برزیل ناکام ماند و برخلاف تمام گمانهزنیها مسافر پاریس نخواهد بود. فروغی البته بعد از المپیک توکیو در چندین رقابت بینالمللی هم نتوانست نتایج خوبی کسب کند، اگرچه همان شرایط قبل از المپیک توکیو از جمله ساچمه، سلاح و شرایط تمرینی را در اختیار داشت.
مشکلات همیشگی
در این سالها تیم ملی تیراندازی همیشه با مشکلاتی نظیر کمبود فشنگ و حتی اسلحه دستوپنجه نرم میکرد و گاها سلاحهایی که ملیپوشان با آن تمرین میکردند یا حتی مدالآور میشدند، قرضی بود و از سوی دیگر میدانیم که مسابقه دادن در برزیل با وجود ستارههای تیراندازی دنیا کار راحتی نیست اما ستارههای تیم ایران در مسابقات کسب سهمیه قبلی هم عملکرد خوبی از خود به جا نگذاشتند. الهه احمدی در آخرین مسابقات کسب سهمیه و درحالیکه در تفنگ سه وضعیت مسابقه داد، موفق به کسب سهمیه المپیک پاریس نشد و نجمه خدمتی با وجود رکوردشکنی در برزیل نتوانست مسافر پاریس شود و حالا نیمنگاهی به حضور در پاریس از طریق رنکینگ جهانی دارد. پوریا نوروزیان هم اگرچه به فینال مسابقات رسید اما در کسب سهمیه ناکام ماند و نام گلنوش سبقتاللهی را هم باید به این لیست اضافه کرد.
رکوردهایی که شکست
اگرچه در برزیل شاهد شکسته شدن رکوردهایی از جمله ارتقای یکنمرهای هانیه رستمیان در تپانچه ۲۵ متر و شکسته شدن رکورد او در ایران بودیم و نجمه خدمتی هم توانست در تفنگ ۵۰ متر سهوضعیت با ثبت امتیاز ۵۸۹، رکورد ایران در این ماده را در رقابتهای بینالمللی ارتقا دهد اما آنچه مهم است این سفر طولانی از تهران به ریودوژانیرو در سهمیه تیراندازی ایران نتیجهای نداشت تا دست خالی از برزیل به ایران بازگردیم و انتقادها به این تیم و البته نگرانیها بیشتر و بیشتر شود. کارشناسان بسیاری افت شدید تیم را تایید میکنند و عدهای دیگر افت فاحش تیم را قبول ندارند و معتقدند کسب سهمیه در تیراندازی همیشه دشوار بوده است. «فرهیختگان» در گفتوگو با دو کارشناس وضعیت تیم ملی تیراندازی ایران را بررسی کرده است.
فریمان: فدراسیون برای تامین تجهیزات مشکلاتی دارد
لیدا فریمان، پرچمدار کاروان ایران در المپیک 1996 آتلانتا میگوید: «تیراندازی رشتهای نیست که خیلی قابل پیشبینی باشد چون بسیار حساس است و دهمها و صدمها نفرات اول تا سوم را تعیین میکنند. مسائل خیلی جزئی همیشه در این رشته تعیینکننده هستند، جزئیاتی مثل لباس، ساچمه، وضعیت غذا و اقامت و روحیه عوامل بسیار مهمی هستند. در این مسابقات سه نفر به فینال راه پیدا کردند و راه پیدا کردن به فینال تیراندازی عین مدالآوری است و آمادگی بسیار بالا باعث راهیابی به فینال میشود. 633 امتیازی نیست که راحت به دست آید و امتیاز بالا و خوبی است، اینکه فرد پنجم یا هشتم شود فقط به صدمها مربوط است و طبیعی است که در یک مسابقه مدال به دست آید و در مسابقه دیگر نه. مگر اینکه ما واقعا برای نفراتمان سنگ تمام بگذاریم و در هیچ نقطهای برای بچهها کم بگذاریم که معمولا این اتفاق نادر است. تیراندازی رشتهای بسیار تجهیزاتمحور است و به نظرم فدراسیون برای تامین تجهیزات مشکلاتی دارد، مشکلاتی نظیر بودجه و تحریمها که دسترسی به تجهیزات آسان نیست. همه این مسائل تاثیرگذار است و نتایج را رقم میزند چون هیچ وقت نمیتوانیم بگوییم که صد درصد را برای بچهها و مسابقاتشان تامین کردیم.»
پورکلهر: مسئولان تیراندازی ملیپوشان را رها کردهاند
مرتضی پورکلهر، کارشناس تیراندازی هم در این زمینه به ما گفت: «در ابتدا باید بگویم که به پوریا نوروزیان و سجاد پورحسینی امید بسیاری داشتیم که متاسفانه موفق به کسب سهمیه نشدند و در بخش مردان اوضاع بسیار بد است. من تمام مسائل را قبول دارم و خودم دور از تیراندازی ایران نیستم که بگویم نمیدانم اوضاع چطور است، میدانم که تجهیزات بسیار گران است و خرید سلاح و لباس و حتی خرید قوطی ساچمه کار آسانی نیست، میدانم که همه کشورها پیشرفت قابلتوجهی داشتهاند و مسابقه دادن در برزیل کار بسیار سختی است، اما مگر الهه احمدی بارها کاری کارستان نکرد؟ مگر ما مدال نجمه خدمتی را از یاد بردهایم؟ من بازیکنان و ملیپوشان را مقصر نمیدانم. به نظرم مسئولان تیراندازی واقعا بچهها را رها کردهاند و بهعنوان یک دلسوز و کسی که از این نتایج نگران و ناراحتم، میگویم باید تیراندازان را به لحاظ روحی و روانی ریکاوری کرد و با در اختیار گذاشتن امکانات بیشتر و بها دادن بیشتر به آنها و اعزام بیشتر به مسابقات آنها را دوباره به شرایط قبل بازگرداند. حقیقت این است که فکر نمیکنم در بحث رنکینگ هم سهمیهای بگیریم. وزارت ورزش باید نگاه ویژه به تیراندازان داشته باشد تا این رشته دوباره مانند قبل احیا شود.»