در دیوار یکی از این غرفه‌ها روی کاغذ بزرگی دست‌نوشته‌ای هست به این مضمون که: «آیا می‌دانید سالانه 385000 شغل به دلیل واردات پوشاک نابود می‌شود؟» در دیواره غرفه دیگر نوشته است: «چرا باید کالای داخلی بخریم؟» و ذیل آن دلایلی را نوشته است: «حفظ و ایجاد اشتغال پایدار برای فرزندان خود، ایجاد خودکفایی در تامین محصولات اساسی کشور، برای خنثی‌سازی تحریم‌ها و توسعه اقتصاد داخلی، عدم ترویج خرید کالای قاچاق و کاهش آن و...»

این غرفه‌ها از دل یک پویش مردمی و ملی زاده شده است؛ پویشی که توسط چند دانشجو و جوان انقلابی در فضای مجازی از اوایل اسفند پاگرفته است و همچنان در این روزهای پیش از سال نو راه خود را ادامه می‌دهد.

در این غرفه‌ها به بهانه سپردن بادکنکی به دست کودکان با خانواده‌ها صحبت می‌کنند و آنان را تشویق به خرید کالای ایرانی می‌کنند و با دادن کیسه‌های خرید به دست خانوار‌های ایرانی تقاضا می‌شود کالای ایرانی خرید کنند تا در این کیسه‌ها قرار دهند. پویش ملی « پای کار ایرانیم» با زدن چنین تلنگر‌هایی در شلوغی این روزهای بازار، خانواده‌ها را به خرید کالای ایرانی تشویق می‌کند. نام این غرفه‌ها «پای کار ایرانیم» است. علت این نامگذاری وجود هر قشر مردم پای کار ایران در این پویش بوده و برای ایران دل می‌سوزانند. ابتدا این پویش در کانال تلگرامی مورد استقبال مردم قرار گرفت و بعد موج آن در اینستاگرام و توییتر ادامه راه خود را پیدا کرد. 9 اسفندماه هشتگ #پای_کار_ایرانیم به ترند او توییتر تبدیل شد.

طی این روزها تعداد مراجعه تولیدکنندگان داخلی به این غرفه‌ها حداقل دو رقمی است. آنها با ابراز خوشحالی از وجود چنین پویشی، از مشکلات خود می‌گویند که از طرفی واردات و از طرف دیگر قاچاق کالا است.

در این میان بعضی از مراجعه‌کننده‌ها سوالات و شبهاتی را مطرح می‌کنند که چرا باید کالای ایرانی خرید کنیم؟ کالای ایرانی کیفیت پایین دارد یا قیمت آن بالا است. غرفه‌داران در پاسخ به این شبهات می‌گویند که بالاخره هر کشوری خواهان رشد است و باید این مراحل را طی کند. مردم و دولت با کمک هم در این مسیر پیش می‌روند. سهم هر ایرانی در این راه این است که با تهیه کالای ایرانی به چرخه اقتصاد و رشد کشور کمک شایانی کند. در این راه مردم یا تولید‌کننده هستند یا خریدار، خریدار موظف به خرید کالای ایرانی است. تولید‌کننده نیز باید کیفیت کالای خود را افزایش دهد و قیمت آن را کمتر کند تا بتواند با کالای خارجی رقابت کند. در این میان نقش دولت در این پویش ملی و خواسته مردم این است که با قاچاق و واردات غیرضروری و کالاهایی که مشابه داخلی دارد، مقابله کند.

کمی آن طرف‌تر از غرفه‌ها، یک مرد که دوره جوانی را گذرانده، با چند جوان غرفه‌دار مشغول صحبت‌ هستند. گویا آن مرد خود تولیدکننده‌ای بوده که دل پری از بازار داشت. او از دولت و مردم گله‌مند بود؛ دولتی که با واردات آنچه که در داخل تولید می‌شود، کمرش را شکسته بود. از مردمی که جنس‌های بی‌کیفیت خارجی را برای قیمت ارزان آن به کالایش ترجیح داده‌اند. جوانان برای ابراز همدردی با او می‌گفتند که خود آنان هم دغدغه‌شان همین است و هدف پویش این است که برای مردم یادآور حمایت تولید ملی شود. هدف برگزاری این پوشش هم این است که مردم در خرید سال نوی خود کالای ایرانی خرید کنند.

یکی از آن جوانان در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «با کمک این پویش خودجوش مردمی و خرید مردم از کالای ایرانی امیدواریم اگر خانواده کارگر و کارفرمایی نزدیک عید به مشکل برخورده‌اند حداقل تا عید از بیکاری آنها جلوگیری شود و سفره‌های کارگران و کارفرمایان در پایان سال خالی نباشد.»

این روزها در دیگر استان‌های کشور هم این پویش راه افتاده است. مثلا دانشجویان علوم پزشکی اهواز با برپایی غرفه‌ای، به پویش پای کار ایرانیم پیوستند. این پویش در همه طیف‌های فکری راه یافته است، حتی بین نمایندگان مجلس محمدعلی پورمختار، جواد کریمی قدوسی، محمود صادقی، سهیلا جلودارزاده، محمدرضا تابش و... نیز از این پویش حمایت کرده‌اند.

* نویسنده : محدثه حسینی روزنامه‌نگار