

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، «...به تیم دستهیکی که نباختیم! به استقلال باختیم؛ پرافتخارترین تیم ایران...» این گوشهای از صحبتهای فراز آبادانی است! کسی که قبل از بازی بهخاطر کمی های و هوی بیشتر گفته بود گندهتر از استقلال هم در آبادان حریف او نمیشود.
فراز اعتقاد دارد اصالتا آبادانی است. پیش از این دلیل مربیگری و ماندگاریاش در سه تیم مختلف تبریزی را بومی بودنش میدانست؛ چراکه همسر ترک دارد و تعجب هم نباید کرد اگر یک شهر به نام او در لرستان داشته باشیم؛ ناسلامتی همهجای ایران سرای اوست!
پیش از این دلخوری مردم شهرستانِ «کمالوند» از سرمربی وقت تراکتورسازی سوژه 90 شده بود؛ آن هم در یکی از پربرخوردترین سالهای عادل با همکار سابقش. کمالوند ضمن پرسپولیسی خواندن فردوسیپور، نتایج نظرسنجیاش را اشتباه دانست و با بیمنطقترین لحن ممکن، تراکتورسازی را به اعتبار تعداد سیمکارت، پرطرفدارترین تیم ایران دانست.
کمکهای کمالوند اعتقاد دارند که او مربی بزرگی است و تنها بهخاطر نبودن در تیمهای مطرح، به آنچه باید نرسیده است. احتمالا فراموش کردهاند که فراز با تراکتور به لیگ معرفی شد اما ایراد کار بنیادیتر است. کمالوند پیش از این طلسم استقلال را با همان تراکتور شکست، حتی امسال هم توانست بهترین پرسپولیس دهه را در تهران حذف کند تا دوباره رویای دوگانه برانکو نقش بر آب شود اما هیچوقت خریداری چون استقلال و پرسپولیس ندارد. مربیان زیادی بودهاند که کار در تیمهای نهچندان مدعی و مطرح را تجربه کردند. از ناصر حجازی و امیر قلعهنویی گرفته تا فیروز کریمی و مجید جلالی. حجازی هرچند در آخرین دوره حضورش در استقلال به هر دلیلی موفق نبود، اما نایبقهرمانی آسیا را در کارنامه خود داشت. در ستایش قلعهنویی اشاره به تعداد جامهای او کافی است و برای توجیه حضور کریمی و جلالی در این لیست هم میتوان به قهرمانیهای آسیایی و لیگ برتری این دو اشاره کرد.
فراز نه کاریزمای حجازی را دارد، نه جذبه امیر، نه نظم فیروز و نه ادب آقامعلم! کمالوند برای بهتر شدن باید از خودش شروع کند. بزرگنمایی و جوسازی، اولین پلههای پوپولیسم است که باید در خود بشکند؛ چراکه نردبان مظلومنمایی به هیچجا نخواهد رسید.
فراز خوب میداند که برای نشستن روی نیمکت پرسپولیس، باید پیه هوشدن صدهزارنفری را به خود بمالد. پس باید بیاعتنا به رکوردهای قبلیاش، کمی بیشتر وارد گود شود. برای جوانترین بودن در لیگ، دیگر ترهای خرد نمیشود اما برای بهترین بودن باید دور عوامفریبی را خط کشید. بازی با کلمات، تهییجهای هیتلرگونه و موجسواری تکنیکهایی است که در تیمهای پرشوری چون تراکتور و صنعت نفت به کار فراز آمد اما همیشگی نخواهد بود.
شاید اصلا بهتر باشد او از یک تیم بیطرفدار خودش را احیا کند. کاری که افاضلی شروع کرد و در آن بهترین بود. بیخیال سکوبازی آقافراز؛ چنته را رو کن!
