به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، چندی است با شانتاژ رسانه‌های معاند و ضد نظام جمهوری اسلامی ایران و آب و تاب دادن به حرکت دختری جوان که اینک از او به‌عنوان «دختر خیابان انقلاب» یاد می‌شود، موضوع آزادی انتخاب پوشش و حذف حجاب اجباری در محافل مختلف مدافعان و مخالفانی پیدا کرده است.

مدافعان حجاب اختیاری بر این باورند که در دین هیچ الزامی به رعایت حجاب به صورت اجباری وجود ندارد، این دسته از افراد کار دختر خیابان انقلاب را حرکتی مدنی و عاری از خشونت و به تاسی از جنبش‌های مدنی می‌دانند و نمونه بارز آن را به جنبش مهاتما گاندی و... ارتباط می‌دهند.

 از سوی دیگر همین طیف از نگاه مدافعان حجاب اختیاری معتقدند زنان ایرانی خواهان حذف حجاب اجباری هستند هر چند هیچ جامعه آماری یا مستندی دال بر اثبات این مدعا ارائه نمی‌کنند.

در سوی دیگر ماجرا، منتقدان حجاب اختیاری می‌گویند در کشور تنوع بالایی از حجاب وجود دارد که اینک بسیاری از بانوان و مردان از آن استفاده می‌کنند، حجابی که هر چند با هنجارهای قانونی فاصله دارد اما به دلیل رعایت حداقل‌ها، در چنین حجابی معتقدند وجود آن توانسته است به بسیاری از نیازهای جوانان با هنجارهای فرهنگی موجود پاسخ دهد.

منتقدان معتقدند براساس اصول شریعت که قوانین از آن منشعب می‌شود بی‌حجابی جرم است و مرتکب آن مستحق حد و اعمال قانون است.

حجاب در جمهوری اسلامی قانون است و رعایت قانون در هرکشوری اجباری است؛ از این رو هر کسی که در ایران زندگی می‌کند باید به قوانین جمهوری اسلامی ایران پایبند باشد.

براساس همه‌پرسی سال 1358 و رای قاطعانه 98.2 درصدی ملت ایران به تشکیل حکومت جمهوری اسلامی که موجب به رسمیت شناختن قوانین اسلامی شد، اجرای حجاب اسلامی یکی از این قوانین حکومت اسلامی است و طرح این سوال که حجاب براساس اجبار یا پیشنهاد امام خمینی(ره) بوده یک بحث انحرافی است.

به نظر می‌رسد برای تعیین‌تکلیف وضع موجود دو راه وجود داشته باشد؛ یا افراد به قانون تمکین کنند و آنچه اینک اعمال می‌شود را بپذیرند یا اینکه مدافعان حذف حجاب اجباری باشند و خود دست به کار شده و خواهر، مادر و همسر خود را در قالب جنبش‌های اجتماعی راهی خیابان کنند و مانند گاندی که برای نهادینه کردن جنبش خود سختی، زندان و... را تحمل کرد، آنان و خانواده‌هایشان هم این مسیر را طی کنند تا در صورت جلب حمایت دیگر شهروندان قانون مدنظر خود را حاکم بر هنجارها و قوانین کنونی کنند.

در این صورت انتظار می‌رود مدافعان این طرح (حذف حجاب) از فردا صبح اهل منزل را با این شیوه به خیابان بفرستند و بدون نگرانی از انگشت‌نما شدن بانوان‌شان، در تاریخ گاندی‌وار، این بار در ایران جنبش خود را با هزینه خودشان و نه دیگران نهادینه کنند یا به میدان بیایند یا ادای روشنفکران را درنیاورند!

اینکه روسری دست گرفتن چند نفر که تعداد آنها به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد در روزهای گذشته تیتر یک رسانه‌هایی مانند CNN، BBC، FOX و... شود نشان‌دهنده آن است که این رفتارها از پیش تعیین شده است و صدای واقعی مردان و زنان ایرانی نیست، بلکه صدای خفقان مزدوران از کشور فرار کرده است که دست روی تعصب و اعتقاد مردم گذاشته‌اند.

از دیرباز تاکنون این نبرد در جبهه‌های حق علیه باطل بوده است و همه اینها در واقع «ایمان» را بر سرنیزه کرده‌اند، یکی قرآن را، یکی شهید را و دیگری حجاب را... . به یاد داشته باشیم که امام خمینی(ره) در صحیفه خود جلد 16 ص 446 می‌فرمایند: «سرچشمه همه مصیبت‌هایی که ملت‌ها می‌کشند این است که متصدیان امورشان از قشر مرفه و از اشراف و اعیان باشد.»

* نویسنده : مهسا شمس‌کلائی روزنامه‌نگار